Er liðið í VG alveg orðið veruleikafirrt?

Hvernig dettur Álfheiði Ingadóttur í hug að segja að kosið hafi verið um Icesave í alþingiskosningunum í apríl? Er þetta lið algjörlega orðið veruleikafirrt bara við það að taka við völdum í landinu? Forðum daga skreyttu vinstri grænir sig með því að vilja þjóðaratkvæðagreiðslu í lykilmálum - virkja milliliðalaus samskipti við fólkið í landinu. Nú er þetta algjörlega gleymt. Hræsnin er allsráðandi í málflutningi vinstri grænna.

Steingrímur J. Sigfússon viðhafði stór orð um mikilvægi þjóðaratkvæðagreiðslna þegar Kárahnjúkavirkjun var til umræðu á Alþingi fyrir nokkrum árum. Þá vildi hann að þjóðin tæki ákvörðunina í stóru máli.

Hvað sagði Steingrímur J. sjálfur um slíkan málflutning þegar hann var í stjórnarandstöðu og deilt var um virkjunina stóru við Kárahnjúka. Rifjum upp ummæli hans þá:

"Treystum við ekki þjóðinni? Ekki getur það verið vandinn að nokkrum manni í þessum sál, þingræðissinna, detti í hug að þjóðin sé ekki fullfær um að meta þetta mál sjálf og kjósa um það samhliða því að hún kýs sér þingmenn. Stundum heyrist að vísu einstaka hjáróma rödd um að sum mál séu svo flókin að þau henti ekki í þjóðaratkvæði.

Það er einhver allra ömurlegasti málflutningur sem ég heyri. Menn geta alveg eins haft ónefnd orð um gáfnafar þjóðarinnar, og það ætla ég a.m.k. ekki að gera. Það er ekkert í þessu máli sem er þannig vaxið að það sé ekki auðvelt að upplýsa um það og kynna það."

Svo mörg voru þau orð....

Þjóðin kaus um Icesave í apríl

Ólafur Ragnar flæktur í málefni sjeiksins

Ekki lítur það vel út fyrir forsetaembættið ef Ólafur Ragnar Grímsson er mjög tengdur sjeiknum frá Katar og málefnum hans, sérstaklega ef persónuleg tengsl eru milli forsetahjónanna við manninn. Ólafur Ragnar ætti reyndar að fara að hugsa um stöðu forsetaembættisins og hugleiða alvarlega afsögn af forsetastóli, trúverðugleika forsetaembættisins vegna.

Hann er algjörlega rúinn trausti eftir hrunið og hefur lítinn sem engan trúverðugleika lengur, sérstaklega ef hann er orðinn tengdur rannsókn sérstaks saksóknara. Vandséð er hvernig hann geti farið af valdastóli með hreinan skjöld, enda óneitanlega tengdur hruninu og eiginlega féll hann með útrásarvíkingunum sem hann flaug með á heimsenda.

Forsetinn útilokar ekki aðstoð

Ólafur Ragnar mun aldrei stöðva Icesave-dílinn

Hreinir draumórar eru að búast við því að Ólafur Ragnar Grímsson muni synja staðfestingu lagafrumvarpi um ríkisábyrgð vegna Icesave, muni þingið samþykkja málið. Hann mun aldrei setja vinstristjórn leidda af Samfylkingunni út af sporinu með því að hafna svo mikilvægu máli, enda vita allir að þjóðin mun aldrei samþykkja þennan samning í þjóðaratkvæðagreiðslu. 

Ólafur Ragnar er svo tryggur Samfylkingunni, eins og sást af aumri framgöngu hans við stjórnarslitin í janúar, að hann mun ekki taka þessa vinstristjórn úr öndunarvélinni. Forðum daga sagði þó þessi forseti að gjá hefði myndast milli þings og þjóðar um fjölmiðlamálið. Hvað ætli hann segi til að reyna að friða þjóðina þegar hann hleypir þessum díl í gegn?

Þessi forseti er sá lélegasti í lýðveldissögunni, verður minnst fyrir dekur sitt við auðmenn og hafa verið klappstýra útrásarvíkinganna og skjalldúkka þeirra. Hann mun ekki setja þetta mál í uppnám. Örlög þessa máls munu ráðast í þinginu. Nú ræðst hvort samviska vinstri grænna er til staðar eða hvort þeir verða teknir í bóndabeygju af formannavaldinu alræmda.

Vilja að forseti synji staðfestingu á ríkisábyrgð

Steingrímur J. leggur allt undir fyrir Icesave

Augljóst er að Steingrímur J. Sigfússon leggur sjálfan sig pólitískt algjörlega að veði fyrir Icesave-málið og samninginn svokallaða sem í raun er eitt stórt skuldabréf. Slík er sannfæring hans og afgerandi tjáning að allt er lagt undir - maðurinn sem sagði eitt sinn að við myndum aldrei beygja okkur. Hann er reyndar orðinn eins og Ragnar Reykás blessaður, fátt eftir af þeim manni sem var í stjórnarandstöðu forðum daga. Hann er að fuðra upp heldur betur.

Tap myndi leggja hann pólitískt í rúst og grafa undan honum... í raun verða til þess að hann sé búinn að vera. Alls óljóst er að málið fari í gegnum þingið. Finnst líklegra að það verði fellt í þinginu, en það veltur á þeim stjórnmálamönnum innan VG sem vildu aldrei semja um Icesave og fara dómstólaleiðina, láta reyna á réttarstöðu Íslands.

Munu þeir beygja sannfæringu sína undir flokksaga Steingríms J? Ekki er annað að heyra á fréttum að mikið sé reynt að snúa mönnum. Sannfæring þingmanna skiptir greinilega ekki lengur svo miklu máli.

Er VG að verða eins og gamli Framsóknarflokkurinn á mettíma? Verður þetta Icesave-mál ekki Íraksmál Steingríms J? Við munum öll hvernig Írak lagði Halldór Ásgrímsson í rúst.

Meiri áhyggjur af yfirstandandi glímu

Söguleg áhrif í trúarlegu ljósi

Þó ég sé ekki kaþólskur hef ég jafnan borið mikla virðingu fyrir þeirri trú. Eflaust réði miklu þar persónuleg virðing á Jóhannesi Páli II sem var lykilmaður bæði í endalokum einræðis kommúnista í austurhluta Evrópu og í trúarlegum áherslum. Hann var friðarhöfðingi sem vann málstað sínum fylgis og stuðnings með einlægni og kærleika - hafði meiri áhrif með því en þeir sem fóru fram með vopnavaldi og grimmd.

Hann fór í 104 opinberar heimsóknir, heimsótti 129 lönd, varði 822 dögum embættisferils síns, 2 árum og 3 mánuðum, í ferðir utan Vatíkansins. Hann flutti 20.000 ræður og ávörp og veitti rúmlega 1000 áheyrnir í Vatíkaninu sem 17 milljónir og 800.000 manns sóttu. Hann átti fundi með 1.600 stjórnmálaleiðtogum þar af 776 þjóðarleiðtogum og tók 482 menn í dýrlingatölu sem var meira en allir forverar hans höfðu gert í 400 ár.

Mikið afrek, enda eru áhrif hans mikil og framlag hans engu minna virði í sögulegum endalokum austurblokkarinnar en stjórnmálamanna, meira ef eitthvað er. Hann þorði að stíga skrefið á viðkvæmum tímum, einkum fyrir Pólland þegar aðrir þorðu því ekki, en með kærleik að leiðarljósi. Ber virðingu fyrir þessu og tel hann lykilmann í stjórnmálum, einkum vegna þess að hann þorði meðan pólitíkusar sátu hjá.

Eftirmaður hans hefur verið mun umdeildari og ásýnd kaþólskrar trúar eilítið breyst. Hann mun sitja mun skemur og í raun alltaf í skugga Jóhannesar. Mér finnst það samt svolítið merkilegt að horfa á þetta skuespil um jarðneskar leifar Páls postula. Ætli þeir í Vatikaninu telji að fólk trúi þessu? Efast stórlega um það.

Leifar Páls postula fundnar

Goðsögnin mikla - fórnarlamb frægðarinnar

Michael Jackson varð fórnarlamb þeirrar yfirgengilegu og sjúku frægðar sem einkenndi líf hans allt frá því hann var smákrakki. Ég sé Jacko í raun í sama glampa frægðarinnar og einkenndi stjörnuna Judy Garland, undrabarn og ein mesta stjarna sögunnar sem var misnotuð af fólki í bransanum - notuð algjörlega eins og sölu- og markaðsvörur þar til ekkert var eftir og þau voru sálarlausar verur sem fengu hvorki einkalíf né að njóta þess sem við hin köllum líf.

Judy Garland varð fangi í pillufíkn sinni og söm eru örlög Jacko. Michael Jackson, barnastjarnan mikla sem fór á toppinn og varð kóngur poppsins - einn mesti skemmtikraftur sögunnar - kvaddi heiminn sem sérvitringur og einstæðingur í raun, rétt eins og Howard Hughes. Þetta eru nöpur örlög fyrir þann mann sem lengi vel (og að mörgu leyti enn) var fyrirmynd og hin sanna stjarna tónlistarbransans. Ferill hans gufaði upp í móðu glötunar. Sorglegt.

En saga Michael Jackson er samt sem áður stórmerkileg. Hann var einstök stjarna sem fór á toppinn hæfileika sinna vegna og var þrátt fyrir allt andlit eins merkilegasta tímabils tónlistarsögunnar - elskaður og dáður, sumpart hataður og fyrirlitinn. En rétt eins og fyrrum tengdafaðirinn Presley er Jacko harmdauði. Báðir áttu í stríði við innri djöfla þegar þeir kvöddu og þeir eiga merkilega lík leiðarlok. Báðir voru hylltir í dauðanum.

En Jacko var goðsögn í lifanda lífi - ein merkilegasta stjarna sögunnar, hæfileikaríkur skemmtikraftur og við munum hann öll þannig, þrátt fyrir súrsætt einkalíf og harmleikinn mikla þegar andlitið varð fjarlægt og múmíulegt... stjarnan mikla hvarf í móðuna langt fyrir aldur fram.

Jacko var í raun alltaf lítið barn.... hann var fórnarlamb frægðarinnar, eitt sorglegasta dæmið um hvernig hægt er að éta upp sál. En svona er víst bransinn.

Jackson æfði af kappi

Michael Jackson látinn

Michael Jackson er látinn, langt fyrir aldur fram. Þó Michael Jackson hafi verið umdeildur og skiptar skoðanir verið um einkalíf hans er ekki um það deilt við andlát hans að þar fer ein af mestu goðsögnum tónlistarbransans á síðustu áratugum. Hann var skemmtikraftur af Guðs náð, fæddist inn í hæfileikaríka fjölskyldu og kom fram opinberlega allt frá því hann var smákrakki þar til hann missti heilsuna - varð algjört skar.



Þessi öflugi tónlistarmaður varð skugginn af sjálfum sér síðustu fimmtán árin og var að lokum orðin hrein hryggðarmynd. En hann átti marga ódauðlega smelli og tryggði sér ævarandi sess með ævistarfi sínu. Lögin Billie Jean, Thriller, Bad og Ben eru þar fremst af mörgum öðrum góðum. Ben er sérstaklega gott lag. 



Svo verður að ráðast hvort lifa lengur sögusagnir um skrautlegt einkalíf hans og sorgleg endalokin þegar hann var afmyndaður af sjúkdómi og misheppnuðum lýtaaðgerðum eða verk hans í tónlistarbransanum. Tónlistarafrek hans munu eflaust lifa, enda var hann stjarna í sérflokki.

Michael Jackson er látinn

Ragnheiði Elínu Clausen hent út af facebook

Ég ætlaði varla að trúa því þegar ég heyrði að Ragnheiði Elínu Clausen, hinni indælu og notalegu sjónvarpsþulu til fjölda ára, hefði verið hent út af facebook, væntanlega vegna þess að hún hefði verið klöguð eða tekin atlaga gegn henni með einhverjum hætti. Eðlilegt er að spyrja sig hvort hver sem er geti hent öðrum einstakling út af facebook með samþykki yfirstjórnar síðunnar án þess að hafa nokkuð af sér gert.

Ragnheiður Elín hefur verið facebook vinur minn mjög lengi. Hún hefur þar tjáð sig um stöðuna í samfélaginu, verið með myndir úr sínu lífi og gert allt það sem við teljum eðlilegt að gera að öðru leyti á opnum samfélagsvef í samskiptum við vini eða kunningja. Meðferðin á henni er því frekar dapurleg og vonandi að hún fái sín persónulegu gögn til baka og auðvitað helst síðuna sína opnaða aftur.

Lokakaflinn í brotlendingu Hannesar

Svolítið sérstakt er að fylgjast með lokakaflanum í falli athafnamannsins Hannesar Smárasonar, sem eins og FL Group flaug hátt en brotlenti með sorglegum tilþrifum. Ekki fögur slóð sem þessi maður skilur eftir sig, maðurinn sem svo margir vildu líkjast á tímabili og báru virðingu fyrir. Ekki aðeins nógu mikið til að gera hann að viðskiptamanni Íslands og einhverri fyrirmynd í endalokum útrásarinnar innistæðulausu heldur til að búa til frægasta frasa í skaupi árum saman. Hversu oft var annars spurt í skaupinu 2006 af hverju væri ekki hægt að vera eins og Hannes?

Þessi svikamylla er að verða öllum endanlega opinber. Frægt var þó þegar þjóðþekktur maður nefndi FL Group sem FL Enron á sínum tíma. Myndböndin á YouTube um FL Group fyrir hrunið opnuðu endanlega hina ógeðfelldu sýn á veruleikafirringuna og sukkið sem viðgekkst á vakt þessa manns hjá fyrirtækinu. Vissulega var mjög ömurlegt að fylgjast með því hvernig farið var með FL Group í stjórnartíð Hannesar Smárasonar. Þetta er ljót og óhugguleg saga, sagan öll jafnvel enn verri.

Ég fæ ekki betur séð en það sé verðugt verkefni að fara yfir sögu þessa fyrirtækis og hvernig þar var unnið undir þeirri leiðsögn sem er að fá áfellisdóminn mikla nú. Held samt að þetta komi engum að óvörum. Undarlegast af öllu er að maðurinn standi eftir í rústunum og reyni að neita því hvernig unnið var og afneiti vinnubrögðunum. Allir aðrir vita hið sanna í málinu.

Hannes segist ekki hafa brotið lög

Gunnsteinn bæjarstjóri - góð niðurstaða í Kópavogi

Mér finnst það traust niðurstaða fyrir Kópavogsbæ að Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn haldi áfram meirihlutasamstarfi sínu, án Gunnars Birgissonar, og hafi samið um næstu skref og Gunnsteinn Sigurðsson, skólastjóri, taki við sem bæjarstjóri. Aðeins ellefu mánuðir eru til kosninga og eðlilegt að flokkarnir klári kjörtímabilið og sjái svo til að því liðnu. Eðlilegt er að flokksmenn taki af skarið með framtíð þeirra stjórnmálamanna sem deilt sé um og varðandi samstarfið á kjördegi eftir innan við ár.

Með nýjum bæjarstjóra tekst að losna við þau leiðindi sem hafa staðið. Mjög hefur verið sótt að Gunnari Birgissyni. Hvort það er óverðskuldað eður ei verður að ráðast síðar. Fara þarf fram full rannsókn á þeim atriðum sem deilt er um og taka svo ákvörðun um hvort Gunnar Birgisson eigi afturkvæmt til starfa í bæjarstjórn eða verði endurkjörinn leiðtogi Sjálfstæðisflokksins. Þá ákvörðun taka flokksmenn í bænum í prófkjöri vilji Gunnar endurnýjað umboð.

Meðan deilt er um þau atriði er eðlilegt að flokkarnir klári kjörtímabilið og reyni að standa sig í þeim verkum sem þeir sömdu um. Flokkarnir hafa átt farsælt samstarf í tvo áratugi og eðlilegt að það verði kjósendur sem taki ákvörðun um framtíð þess eftir kjörtímabilið.

Hitt er ljóst að meirihlutinn hefur veikst í sessi og þó það haldi gæti verið að innanmeinin séu banamein þess þó það hökti til kosninga. Nú verður að láta reyna á hvort það haldi í ellefu mánuði. Mjög stutt er í að prófkjör fari fram og kosningar verða bráðlega.

Eðlilegt er að kjósendur og almennir flokksmenn taki ákvörðun um framtíð þeirra sem deilt er um og varðandi þennan meirihluta. Eftir nítján ára starf er eðlilegt að reynt sé að klára verkið og kjósendur felli að því loknu dóm um þá flokka sem starfað hafa saman.

Samstarfið heldur í Kópavogi

Algjör vitfirring - mikilvægt atriði vantar í fréttina

Eðlilegt er að velta fyrir sér hverskonar vitfirring ráði för þegar maður veldur slíku tjóni í Skógarhlíð. Þarna hlýtur meira en lítið tilefni að hafa ráðið för. Þetta er gert að yfirlögðu ráði og hefur greinilega verið vel skipulagt. Enda augljóst.

Moggafréttin segir þó bara hálfa söguna, enda kemur fram í frétt á vísir.is að maðurinn hafi hringt í fréttastofuna og sagt hvað hann ætlaði að gera og verið með hótanir. Mjög alvarlegt mál. Hvað gerði sá sem fékk þá hringingu?

Mikilvægt að fá svar við því. Hafði hann samband við lögregluna? Ef ekki, var ástæða til að telja samtalið grín eða að það væri tilraun til að blekkja fréttastofu?

En hvert er tilefnið? Hvað kallaði fram aðra eins vitfirringu og yfirlagða aðför að slökkviliðinu?


Viðbót
Hafsteinn Gunnar Hauksson, blaðamaðurinn sem vann fréttina og talaði við manninn, hafði samband við mig og benti mér á hið mikilvæga atriði að hann hafði samband við neyðarlínu eftir að tala við manninn og bent þeim á stöðu mála. Mikilvægt að benda á það í samhengi við þessa bloggfærslu. Þakka Hafsteini fyrir að hafa samband.

Ók á hurðir slökkviliðsins

Gunnar víkur meðan rannsókn fer fram

Gunnar Birgisson gerir rétt með því að fara í leyfi frá störfum í bæjarstjórn meðan rannsókn fer fram á málefnum Lífeyrissjóðs Kópavogs. Ekki er hægt að bjóða bæjarbúum í Kópavogi upp á annað meðan unnið er úr málinu. Öll óvissa um hæfi þeirra sem sitja við völd er algjörlega ólíðandi og skaðar mest þá sem gegna trúnaðarstörfum.

Því er hinsvegar ekki að neita að pólitískir skandalar og erfið staða forystumanna sveitarfélagsins hafa lamað pólitíska forystu Kópavogsbæjar og vandséð hvernig menn geti náð aftur trausti kjósenda nema farið sé yfir alla þætti og skorið úr um í eitt skipti fyrir öll hvernig var að verki staðið.

Vafasöm atriði tengd lífeyrissjóðnum eru þó sérstaklega þess eðlis að vandséð er hvernig Gunnar Birgisson geti áfram gegnt störfum, sérstaklega hafi hann sagt ósatt opinberlega um stöðu mála og ekki greint stjórn sjóðsins og bæjarstjórn rétt frá.

Gunnar fer í leyfi

Alvarlegar ásakanir - pólitísk krísa í Kópavogi

Ásakanir Flosa Eiríkssonar um vinnubrögðin í Lífeyrissjóði Kópavogs eru grafalvarlegt mál og hljóta að vekja spurningar um hvernig staðið var að verki, ef þeir reynast sannar. Þetta eru fullyrðingar sem þarf að kanna nánar og rekja til enda.

Reyndar er pólitíska krísan í Kópavogi algjör eins og komið er málum. Fjórir bæjarfulltrúar af ellefu, þar af tveir flokksleiðtogar og fyrrum leiðtogi Samfylkingarinnar, eru tengdir málinu og deilt um ábyrgð þar um.

Vandséð er hvernig trúverðugleikinn verður endurheimtur fari málið alla leið í kæruferli fyrir dómi. Þetta hlýtur að vekja umræðu um trúverðugleika og stöðu kjörinna fulltrúa.

Sakar Gunnar um blekkingar

Pólitískur skandall eða pólitískt bjargráð

Því verður ekki neitað að pólitísk staða þeirra stjórnmálamanna sem sátu í lífeyrissjóði starfsmanna Kópavogsbæjar hefur verið betri og vörnin er vandræðaleg um leið og hún virðist hafa verið pólitískt bjargráð bakvið tjöldin. Ekki verður þar talað bara um pólitískan skandal meirihlutans í Kópavogi, enda tveir minnihlutafulltrúar Samfylkingarinnar í bæjarstjórn Kópavogs tengdir málinu og hefur annar þeirra farið í fjölmiðla til að verja ákvörðunina og um leið reyna að minnka skaðann fyrir sig og aðra sem sátu í stjórninni með þeim.

Pólitísk ábyrgð þeirra allra ræðst í meðferð málsins á næstu vikum, en óneitanlega er staðan undarleg. Enginn rís upp til að gagnrýna vinnubrögðin úr bæjarstjórninni sem staðfestir að ákvörðunin var augljós öllum stóru framboðunum í bæjarstjórn. Allir sitja þeir uppi með það og taka afleiðingunum síðar. Af því leiðir að sameiginleg ábyrgð er til staðar. Ekki verður vart við að nokkur hafi setið hjá leik og allir í stjórninni, minnihlutafulltrúar í bæjarstjórn tekið ákvörðunina jafnt og leiðtogar meirihlutans.

Mér finnst reyndar drastískt að stíga fram og taka þessa menn fyrir með þessum hætti. Öllum er augljóst hvaða hagsmunir voru undir og hverra hagsmunir voru hafðir að leiðarljósi. En pólitísk ábyrgð tilheyrir í þessu máli sem öðru.

Vandséð er þó að meiri myrkraverk hafi verið gerð í þessum sjóði en öðrum sjóðum. Ekki var farið með valdi inn í suma þá sjóði sem mest hefur verið deilt um og settir tilsjónarmenn yfir.

Eðlilegt er að rætt verði, eða í það minnsta hugleitt eitt augnablik, hvernig hafi verið unnið bakvið tjöldin í skugga hrunsins.

Sjóðsbjörgun kærunnar virði

Ríkisforsjárhyggjan nýtur sín hjá vinstri grænum

Ég sver það að þegar ég heyrði fyrst af Bankasýslu ríkisins datt mér fyrst í hug Marteinn Mosdal - yndislega fyndinn en skemmtilega pirrandi og yfirgengilega ríkisforsjárhyggjulegur einstaklingur. Reyndar hefur Marteinn Mosdal oftar en ekki minnt mig á Steingrím Jóhann Sigfússon.

Nú er tveggja áratuga veruleiki Marteins Mosdal í gervi Ladda að verða að veruleika í umboði vinstri grænna. Þeir njóta þess í botn að ríkisvæða samfélagið og láta stjórnmálamennina verða kónga í því ríki sínu. Blautur draumur myndi einhver segja.

Rifjum upp Martein Mosdal og hugsum um Steingrím J. endilega í leiðinni. Eða kannski bara Bankasýslu ríkisins....

Stofna Bankasýslu ríkisins

Jörð skelfur enn fyrir sunnan

Jarðskjálftahrinan heldur áfram fyrir sunnan, ekki langt frá þeirri síðustu heldur. Vonandi fer að róast yfir. Við hér í Eyjafirði þekkjum sannarlega vel þá tilfinningu sem þeir á Suðurlandi finna fyrir í dag og hafa gert síðustu mánuði, enda margir skjálftar dunið hér yfir okkur Norðlendinga í áranna rás, enda Eyjafjarðarsvæðið mikið jarðskjálftasvæði. Ekki nema rúm sjötíu ár frá Dalvíkurskjálftanum margfræga. Síðan hafa margir skjálftar komið, sennilega er skjálftinn árið 1963 þeirra eftirminnilegastur en ennfremur er mörgum hér fyrir norðan í fersku minni skjálftinn árið 1976, þar sem tjón varð mikið t.d. á Kópaskeri.

Horfði fyrir nokkrum dögum á nokkrar stórslysamyndir sem ég á. Þær eru ágætar mitt á milli spennumyndanna öðru hverju. Horfði m.a. á Earthquake með Charlton Heston og Övu Gardner. Ein af þessum ekta stórslysamyndum frá áttunda áratugnum þar sem gert var út á sem mestan hasar út frá skjálftum, eldsvoðum og sjóslysum. Vantar ekki dýnamíkina í þessa mynd, eins og sést á þessari klippu.

Reykjanes skelfur

Okkur vantar sameiningartákn á forsetastól

Ég sakna þess mjög á þessum erfiðu tímum að íslenska þjóðin á ekki sameiningartákn á forsetastóli þegar þess er mest þörf. Við höfum ekki átt traust sameiningartákn og leiðarljós í forsetaembættinu síðan Vigdís Finnbogadóttir var forseti Íslands. Rödd Vigdísar og boðskapur hennar hefur verið mikilvægt leiðarljós í þeim efnahagsþrengingum sem dynja á íslensku þjóðinni,

Mér hefur alltaf þótt vænt um Vigdísi og finnst mikils virði að hún tali til fólksins í landinu. Hún hefur mjög mikið fram að færa og hefur þann trausta styrkleika að njóta trausts og stuðnings allra - er hafin yfir dægurþrasið. Þó rúmur áratugur sé nú liðinn frá því að hún flutti frá Bessastöðum er Vigdís og verður alla tíð forseti í huga okkar allra.

Vigdís var sameiningartákn þjóðarinnar um langt skeið og er það í raun enn. Á þeim tímum þegar forseti Íslands, sem ætti að öllu eðlilegu að vera sameiningartákn þjóðarinnar, er ekki lengur traustsins verður og hefur farið svo illa úti í efnahagshruninu verður rödd Vigdísar enn meira virði.

Við getum treyst því að hún talar af visku og sannleika um stöðuna og hefur þann sess að vera hafin yfir þessar átakalínur - ein af fáum landsmönnum sem allir geta treyst til að tala einlægt og án þess að hefja sjálfa sig upp. Slíkt er og mikils virði.

Í dag, kvenréttindadaginn, opnaði heimasíða Vigdísar Finnbogadóttur. Hvet alla til að líta á hana.

Ólafur Ragnar heimsækir Grænland

Neyðarkall mannsins sem er að sökkva

Þetta myndband af húsarústunum á Álftanesi talar sínu máli. Sá sem þetta gerir er örvæntingarfullur og um leið að kalla eftir umræðu um stöðuna í samfélaginu. Honum tókst það heldur betur. Eftir að hafa séð viðtal við manninn sem rústaði húsinu er ekki annað að sjá en þetta sé venjulegur maður, sallarólegur en einbeittur, sem kallar eftir réttlæti og réttu uppgjöri við fortíðina. Þetta er neyðarkall, það sjá allir.

Biður nágranna afsökunar

Þór Saari skammar stjórnarþingmenn

Þór Saari stóð sig vel þegar hann skammaði stjórnarþingmenn á Alþingi síðdegis í dag. Ekki veitir af því að talað sé hreint út í þingsal þegar svo er komið að íslensk stjórnvöld eru að semja af sér, gefast algjörlega upp í erfiðri stöðu. Full þörf er á að skamma þá sem halda þannig á málum.

Og auðvitað er þingforseti Samfylkingarinnar að skamma þann sem segir sannleikann. Enda er hún gjörsamlega úti á túni í fundastjórn sinni.

„Skammist þið ykkar"

Táknrænn gjörningur á Álftanesi

Manninum sem rústaði íbúðarhúsinu sem hann missti til Frjálsa fjárfestingarbankans hefur heldur betur tekist að vekja athygli á sínum aðstæðum, aðstæðum sem fleiri landsmenn eru örugglega í. Eftir að hafa lesið fjölda bloggfærslna þar sem manninum er bæði hrósað og bölvað stendur eftir sú staðreynd að þessi maður hefur opnað umræðu um stöðuna í samfélaginu, bæði til góðs og ills.

Hreinn barnaskapur er að álykta sem svo að maðurinn hafi aðeins sturlast og ekki vitað hvað hann gerði. Þessi táknræni gjörningur rímar við fjölda þeirra sem eiga í erfiðleikum. Margir að missa eignir sínar eða standa ekki undir sínu í skuldafeninu. Með því að rífa húsið á þjóðhátíðardeginum verða skilaboðin enn táknrænni.

Enn merkilegra er að eyðilegging hússins sem maðurinn missti sé aðalfrétt dagsins þegar forsætisráðherrann sem lofaði landsmönnum skjaldborg fyrir heimilin flutti enn eina innihaldslausu ræðuna sína. Voru ekki aðalskilaboðin frá forsætisráðherranum til þjóðarinnar að hún hefur nákvæmlega ekkert að segja?

Bankinn fékk ekki lyklana