Mikil samstaða um nýtt fjölmiðlafrumvarp

Um fá mál hefur verið deilt meira í seinni tíð í íslenskum stjórnmálum en löggjöf um fjölmiðla og beitti forseti Íslands í fyrsta skipti 26. greininni gegn slíkri lagasetningu sumarið 2004. Það var mikið átakaár og tekist á af gríðarlegum krafti milli ríkisstjórnar og stjórnarandstöðu. Síðan hefur forystumönnum stjórnmálaflokkanna tekist að færa málið allt upp á hærra plan og náðist góð samstaga um meginhluta nýrrar löggjafar um málið í nefnd menntamálaráðherra (skýrsla nefndarinnar).

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, menntamálaráðherra, mælti í gær á þingi formlega fyrir nýjum fjölmiðlalögum og var lífleg umræða á þingi eftir framsögu hennar. Virðist góð samstaða einkenna tal stjórnmálamanna um fjölmiðlafrumvarp nú - það er gleðiefni svo sannarlega. Um fjölmiðlamálið hið fyrra var rætt í yfir 100 klukkustundir, aðeins EES var rætt lengur á þingi en það. Var enda mjög líflegt að fylgjast með umræðum um fyrra frumvarpið fyrir tveim árum. Sérstaklega misstu menn húmorinn yfir annarri umræðu er stjórnarandstæðingar lásu upp úr ljóðabókum og fleiri ritum fjarlægum málinu sem slíku.

Samkvæmt nýja frumvarpinu er eignarhald á fjölmiðli takmarkað við 25% ef markaðshlutdeild er meira en þriðjungur. Þetta er því í meginmáli það sem kom fram í nefndinni og er ánægjulegt að hægt sé að fara í þingið og ræða þetta á þeim grunni að menn séu meira og minna sáttir við undirstöður málsins og halda með það út úr skotgröfunum, sem einkenndu deilurnar fyrir tveim árum. Það var til marks um samstöðuna sem yfir málinu er að fyrsta umræða stóð ekki mjög lengi. Eina sem virtist vera greinanlegt af gagnrýni í málflutningi stjórnarandstöðunnar var að ekki skyldi málið rætt um leið og frumvarp til laga um Ríkisútvarpið.

Fjölmiðlamálið árið 2004 var eins og fyrr segir mikið hitamál. Öll hljótum við að fagna því að ekki sé annar eins hasar í uppsiglingu. Í haust skrifaði ég ítarlegan sögupistil um fjölmiðlamálið anno 2004 og bendi að sjálfsögðu á hann hér með.

Heilsu Ariels Sharons hrakar

Nær allt þetta ár hefur Ariel Sharon, fyrrum forsætisráðherra Ísraels, verið í dauðadái og barist fyrir lífi sínu af miklum krafti. Það stefnir nú væntanlega í endalokin, en ástandi hans hefur hrakað mjög seinustu daga. Heilablóðfallið sem hann fékk í ársbyrjun var svo mikið högg að flestir áttu ekki von á að hann gæti lifað lengi eftir það. Síðan er að verða liðið eitt ár. Það er varla undur að Sharon skyldi vera kölluð jarðýtan, sé tekið mið af því harður og einbeittur hann var, þó á efri árum væri.

Löngum var góð heilsa og úrvalsúthald eitt af aðalsmerkjum Ariels Sharon. Hann var maður sem vann alla tíð langan vinnudag, helgaði sig vinnu og áhugamálum tengdum stjórnmálum. Seinni kona hans, Lily, lést úr krabbameini árið 2000, ári eftir að Sharon varð leiðtogi Likud-bandalagsins. Var það honum mikið áfall og vann hann sig út úr því áfalli með meiri vinnu og álagi tengdu henni. Helgaði hann sig pólitískri baráttu og lagði sig allan fram í þingkosningunum í febrúar 2001, þar sem hann var forsætisráðherraefni Likud-bandalagsins.

Þegar að Sharon fékk höggið mikla stefndi í enn einn kosningasigurinn. Hann hafði slitið á bönd sín við Likud, sem hann átti stóran þátt í að stofna árið 1973, og stofnaði eigin flokk, Kadima (Áfram). Er stefndi í líflega kosningabaráttu og næg verkefni til úrlausnar hjá hinum 77 ára gamla forsætisráðherra kom að því að úthald hans brást. Þess sáust merki laust fyrir síðustu jól að heilsa Sharons væri tekin að dala. Þann 18. desember sl. fekk hann vægt heilablóðfall. Hann sýndi þá engin merki alvarlegrar heilabilunar eða þess að veikindin hefðu sett mark á hann að neinu alvarlegu ráði. Birtist hann skælbrosandi er hann yfirgaf spítalann og sagði heilsu sína góða.

Ákveðið var að hann tæki blóðþynningarlyf til að ná sér eftir veikindin og ákveðið var að hann færi í aðgerð í upphafi nýs árs til að laga meðfæddan hjartagalla sem komið hafði í ljós og talinn þáttur í veikindunum. Síðdegis þann 4. janúar sl. fékk Sharon annað heilablóðfall. Var hann fluttur á Hadassah-sjúkrahúsið öðru sinni. Fljótlega kom í ljós að það væri mun alvarlegra en hið fyrra - staða mála væri grafalvarleg. Var hann færður í bráðaaðgerð eftir að komið hafði í ljós í sneiðmyndatæki alvarleg heilablæðing. Var forsætisráðherrann á skurðarborðinu í tæpa sjö klukkutíma og við tók óviðráðanleg staða.

Samkvæmt fréttum nú hefur heilsu hans hrakað mjög hina síðustu daga. Það kemur væntanlega brátt að leiðarlokum fyrir Ariel Sharon. Eins og fram kom í kosningunum í mars átti Kadima sér líf án Ariels Sharons. En flokkur hans var stofnaður á krafti hans og stuðningi meðal þjóðarinnar og fékk sín völd þá byggt á því. Síðan hefur hallað undan fæti fyrir Kadima og nýjan leiðtoga, Ehud Olmert, sem tók við völdum á viðkvæmu tímabili fyrir ísraelsku þjóðina. En það stefnir í önnur kaflaskil. Lífsbaráttan ein stendur nú eftir fyrir skriðdreka ísraelskra stjórnmála.

Sharon fluttur á gjörgæsludeild

Sagnasjóður Össurar

Össur Skarphéðinsson, þingflokksformaður Samfylkingarinnar, hefur verið einn líflegasti bloggari landsins síðan að hann missti formennsku flokksins til svilkonu sinnar - hann hefur notað bloggið til að endurbyggja sig pólitískt eftir mikið áfall á sínum stjórnmálaferli. Hann hefur eflst við það og treyst stöðu sína með líflegum skrifum. Það er alltaf gaman að öflugir og vel ritfærir menn notfæri sér þennan vettvang. Össur er ættaður að hluta að vestan og hefur sagnagáfu þaðan, sem sést vel í tali og riti af hans hálfu.

Síðustu vikur hefur Össur skrifað af nokkrum krafti um innanbúðarmál í Sjálfstæðisflokknum með kostulegum hætti. Þar hefur hann sett sig í stellingar sagnakappa fortíðar og eiginlega komið með nútímaútgáfu af vígaferlum og átökum. Virðist hann heimfæra slíkan sögustíl yfir á Sjálfstæðisflokkinn. Ég veit vel að Össur er skemmtilegur og hress kall, en finnst mjög merkilegt að lesa þessi skrif, hafandi starfað nokkuð lengi innan Sjálfstæðisflokksins. Öllum er frjálst að skrifa og hafa skoðanir á málum en þessi sagnastíll vekur athygli svo sannarlega. Ekkert nema gott um það að segja svosem. En þetta er kómísk vígaferlissaga.

Einkum vekur hann athygli vegna þess að Össur fjallar lítið orðið um pólitísk baráttumál sín og stöðu Samfylkingarinnar í kosningabaráttunni. Ekki hef ég enn séð t.d. greiningu hans á prófkjöri flokksins í Norðvesturkjördæmi, né heldur á nýrri skoðanakönnun Gallups sem sýnir Samfylkinguna með 16 þingsæti, verandi með 20 á þessum tímapunkti á þingi. Það hentar greinilega ekki að skrifa um stöðu flokksins eða útkomu eina sitjandi þingmanns Samfylkingarinnar í prófkjöri í Norðvestri. Það er svosem skiljanlegt, við áttum okkur öll á því hversvegna það hentar ekki sagnaskáldinu góða þessar vikurnar. En öll hljótum við að fagna áhuga hans á Sjálfstæðisflokknum.

Er ég einn um það að vera á þeirri skoðun að Össur hafi áhyggjur af Sjálfstæðisflokknum? Flokknum sem mælist með 43% fylgi landsmanna þessar vikurnar, í nýjustu mánaðarkönnun Gallups. Það gerðist á sama tíma og gamall kjördæmahöfðingi Össurar innan Samfylkingarinnar upplýsti um að hann hefði verið hleraður eftir þrettán ára þögn sína um það og allt að því ásakanir fjölda vinstrimanna um að hér hefði verið rekin einhverntímann leyniþjónusta á vegum Sjálfstæðisflokksins. Sú tugga heyrðist á sömu stund og þetta hlerunartal sumra manna. Það má vel vera að þeir hafi áhyggjur af Sjálfstæðisflokknum. En líti hver maður sér nær, segi ég.

Samfylkingin er ekki að lifa í neinni gósentíð þessar vikurnar - það sýna kannanir. Það er merkilegt að þingmaður í prófkjörsbaráttu hefur fátt þarfara um að skrifa en fabúleringar um aðra flokka og ástandið innan þeirra. Össuri hefur orðið mjög tíðrætt um Björn Bjarnason og talar um pólitískt áfall hans, eftir að hann lenti í sama sæti og hann fékk í síðasta prófkjöri. Hvernig mun annars Össur Skarphéðinsson skrifa um sig með sagnasnilld ef hann nær ekki leiðtogastól í prófkjöri flokksins um aðra helgi, hafandi leitt lista flokksins og verið í fyrsta sæti í síðasta prófkjöri flokksins? Hvernig skrifar hann um eigin ófarir tapi hann fyrir aldursforsetanum Jóhönnu Sigurðardóttur?

Ég hef gaman af Össuri og skrifum hans. Það er alltaf nauðsynlegt að menn séu virkir að skrifa. Ég bíð samt eftir að hann skrifi eitthvað um stöðu Samfylkingarinnar, eftir könnunina og fleiri þætti. Hvernig sturlungulýsingu á vígaferlum mun hann annars skrifa um sjálfan sig missi hann annars leiðtogatign í prófkjöri og formennsku flokksins allt á sama kjörtímabilinu? Þegar stórt er spurt verður annars oft fátt um svör. En haltu áfram að skrifa Össur, ég les þig meðan að í mér rennur pólitískt blóð í æðum.

Borgar Þór hættir við framboð í fjórða sætið í NV

Borgar Þór Einarsson, formaður SUS, hefur nú ákveðið að hætta við framboð í fjórða sætið á lista Sjálfstæðisflokksins í Norðvesturkjördæmi. Herdís Þórðardóttir á Akranesi, móðursystir Borgars Þórs, systir Ingu Jónu Þórðardóttur, fyrrum borgarfulltrúa og framkvæmdastjóra Sjálfstæðisflokksins, hefur ennfremur tilkynnt um framboð í sætið og bendir nú flest til þess að hún muni skipa sætið sem fulltrúi Skagamanna.

Uppstillingarnefnd vinnur nú að því að velja framboðslista Sjálfstæðisflokksins í kjördæminu, en 16 manns hafa lagt fram nafn sitt í vinnuferlið við mótun listans. Allir þingmenn flokksins í kjördæminu; Sturla Böðvarsson, samgönguráðherra, Einar Kristinn Guðfinsson, sjávarútvegsráðherra, og Einar Oddur Kristjánsson sækjast eftir endurkjöri og bendir flest til þess að þeir skipi þessi efstu sæti áfram.

Öllum er ljóst að konu þarf ofarlega á listann og hlýtur Herdís að standa þar vel að vígi, enda er mikilvægt að fulltrúi Akraness og þess svæðis sé ofarlega á lista. Þetta er drengileg ákvörðun hjá Borgari Þór, en hann sagði í kvöldfréttum útvarps að hann myndi hinsvegar taka því sæti sem kjörnefnd myndi velja hann til að skipa.

Það verður fróðlegt að sjá skipan framboðslistans í Norðvesturkjördæmi, en væntanlega mun listinn þar liggja fyrir vel fyrir jólin.

Styttist í prófkjörsúrslit Samfó í Norðaustri

Kosningu í prófkjöri Samfylkingarinnar í Norðausturkjördæmi lauk í vikunni, en þriðjudagurinn var síðasti skiladagur kjörgagna í póstkosningu flokksmanna. Baráttunni er því lokið og aðeins beðið nú úrslitanna í prófkjörinu. Þau verða ljós á laugardag, en talning fer þá fram á Akureyri. Níu frambjóðendur voru í kjöri og er kosið um þrjú efstu sæti framboðslistans.

Benedikt Sigurðarson, Kristján L. Möller, Ragnheiður Jónsdóttir og Örlygur Hnefill Jónsson sækjast öll eftir leiðtogasætinu, en þeir Benedikt og Kristján sækjast aðeins eftir fyrsta sætinu en hin tvö nefna 1. - 3. sætið. Auk þeirra voru í kjöri Einar Már Sigurðarson, Jónína Rós Guðmundsdóttir, Kristján Ægir Vilhjálmsson, Lára Stefánsdóttir og Sveinn Arnarsson. Einar Már og Lára berjast um annað sætið, en þau skipuðu annað og þriðja sætið í síðustu kosningum. Allt er þetta frambærilegt fólk, en með mismikla möguleika eins og gengur.

Svenni bloggvinur og Kristján Ægir takast á um þriðja sætið við Austfirðinginn Jónínu Rós og verður fróðlegt að sjá hvernig að ungliðunum gengur í slagnum, en báðir eru þeir héðan frá Akureyri. Mesta spennan verður yfir slagnum um fyrsta og annað sætið tel ég. Bensi og Kristján hafa tekist á af krafti um forystuna og minnt vel á sig með auglýsingum, heimasíðu og almennri kynningu á opinberum vettvangi. Það verður fróðlegt að sjá hvor vinnur kjörið, varla eiga hin möguleika á leiðtogastólnum. Ég tel Kristján standa mun sterkar.

Jafnframt er öllum ljóst að prófkjörsreglurnar tryggja að fulltrúi annars kynsins á öruggt sæti í topp þremur. Það geta því ekki verið þrír karlar eða þrjár konur í efstu sætunum, svo dæmi sé tekið. Fyrirfram má telja Láru sterkasta kvennanna í eitt af þrem efstu sætunum og það væru stórtíðindi næði hún ekki öruggri kosningu svo ofarlega. Austfirðingar munu vera orðnir uggandi um hag Einars Más, en varla á Jónína Rós séns á þessu. Það verður verulegt áfall fyrir austfirska samfylkingarmenn verði aðeins norðanmenn í efstu sætum.

Það vakti mikla athygli mína að bæjarfulltrúar Samfylkingarinnar á Akureyri, Hermann Jón og Sigrún, skyldu styðja Kristján Möller með svo áberandi hætti, en bæði hafa þau birst í auglýsingum hans og á heimasíðunni. Við Akureyringar höfum ekki beinlínis séð mikið af verkum hans hér í bæ og teljum hann varla mikinn fulltrúa Akureyrar á Alþingi. Það er greinilega eitthvað þungt á milli forystu Samfylkingarinnar hér í bæ og Bensa, sé tekið mið af þessu öllu. Bensi gat ekki leynt vonbrigðum sínum og veittist á vef sínum að bæjarfulltrúunum fyrir að vinna með okkur sjálfstæðismönnum í bæjarstjórn.

En þetta verða fróðleg úrslit um helgina og við stjórnmálaspekúlantar hér við fjörðinn fagra fylgjumst öll vel með því. Einn spekingur sem ég hitti á kaffihúsi í gær vildi fá spá hjá mér um topp þrjú. Sagði ég kalt mat mitt verða að röðin yrði: Kristján - Lára - Bensi. Veit ekkert hvort staðan sé með þeim hætti, en ég efast ekki um að Kristján mun vinna þetta og að Lára verði "konan" í topp þremur. Óvissan hin mesta er um hver verði með þeim. Ég tel að Einar Már muni ekki ná í topp þrjú, ef svo er verður það óvænt.

Verður allavega áhugavert að sjá stöðuna við lok talningar og hvernig listi Samfylkingarinnar hér í kjördæminu verður.

Sterk staða Sjálfstæðisflokksins

Það var ánægjulegt að sjá skoðanakönnun Gallups í gær. Þar sést vel sterk staða Sjálfstæðisflokksins, nú nokkrum mánuðum fyrir alþingiskosningar. Það er öllum ljóst að kannanir sýna Sjálfstæðisflokkinn í uppsveiflu, meðan að Framsóknarflokkurinn og Samfylkingin mega muna fífil sinn fegurri, enda missa þeir báðir mikið fylgi í könnunum síðustu mánaða, miðað við úrslit í þingkosningunum 2003.

Eftir síðustu kosningar höfðu Framsóknarflokkur og Samfylking 32 þingsæti og hefðu getað myndað saman ríkisstjórn. Össur Skarphéðinsson bauð Halldóri Ásgrímssyni forsæti í ríkisstjórn flokkanna, örskömmu eftir að fyrir lá að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, svokallað forsætisráðherraefni Samfylkingarinnar, hafði ekki náð inn á þing. Þrátt fyrir aftengingu hennar sem slíkrar kom ekki til samstarfs flokkanna. Nú mælast þessir flokkar samtals með 22 þingsæti. Mikið fall það.

Sjálfstæðisflokkurinn má vel við una, nú þegar að hann mælist með 27 þingsæti í könnun Gallups. Hann hefur minnst nú 35% fylgi í Norðvesturkjördæmi, en fer hæst í helmingsfylgi í Suðvesturkjördæmi. Þetta er sterk staða og ánægjuleg fyrir okkur - eftir langa og farsæla stjórnarforystu vilja landsmenn sterkan Sjálfstæðisflokk áfram við völd. Það eru mörg tækifæri fólgin fyrir okkur í þessari stöðu. Við verðum að nýta þau.

Hér í Norðausturkjördæmi mælumst við t.d. með yfir 35% fylgi. Við verðum nú að sækja þetta fylgi og tryggja að nýr leiðtogi Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi, kjörinn í prófkjörinu eftir þrjár vikur, verði fyrsti þingmaður Norðausturkjördæmis að morgni 13. maí 2007. Það er markmið okkar allra hér nú í kjördæminu. Að því mun ég altént vinna eftir því sem mér er unnt.

George W. Bush horfir til loka valdaferilsins

Í dag eru tvö ár liðin frá því að George W. Bush var endurkjörinn forseti Bandaríkjanna. Seinna kjörtímabil forsetans er því hálfnað og rúm tvö ár í það að hann yfirgefi Hvíta húsið og haldi til Texas. Í næstu viku ræðst það hvernig völd hans verða í Washington lokamisseri valdaferilsins, þegar að Bandaríkjamenn ganga að kjörborðinu og kjósa alla fulltrúadeildina og hluta öldungadeildarinnar. Tap í kosningunum yrði meiriháttar áfall fyrir forsetann.

Tveim árum eftir kosningarnar hefur George W. Bush nú ákveðið að Dick Cheney, varaforseti, og Donald Rumsfeld, varnarmálaráðherra, verði í sínum embættum út kjörtímabilið með honum og yfirgefi valdastóla samhliða því er hann yfirgefur Hvíta húsið og flýgur inn í sólarlag ævinnar í Texas. Þessi yfirlýsing er að mínu mati mjög voguð og hugrökk í framsetningu á þessu viðkvæma tímabili repúblikana, en skiljanleg vissulega. Þó að báðir séu umdeildir eru þeir límið í ríkisstjórninni. Fyrirfram taldi ég ólíklegt að Rumsfeld yrði til loka í sínu embætti, en hann verður orðinn 77 ára í janúar 2009 er tímabilinu lýkur.

Það er merkileg staðreynd að John Kerry er búinn að missa allan trúverðugleika sem stjórnmálamaður eftir ummæli sín í vikunni, aðeins tveim árum eftir að hann var naumlega orðinn forseti Bandaríkjanna í jöfnum átökum við forsetann. Vandræðagangur hans er með ólíkindum og niðurlæging hans algjör. Ummæli hans eru áfall fyrir demókrata á viðkvæmum tímapunkti. Þrátt fyrir allt það virðist forskot demókrata nokkuð mikið. Staðan ræðst best í fulltrúadeildinni, þar sem öll sæti eru undir. Þar fáum við beint í æð hvernig Bandaríkjamönnum líður pólitískt fyrir forsetakosningarnar 2008.

Um fátt er meira rætt vestanhafs en hverjir takist á um forsetaembættið þegar að Bush hættir. Línur í þeim efnum skýrast verulega eftir kosningarnar á þriðjudag. Fyrirfram má telja Hillary Rodham Clinton og Barack Obama sterkust demókratamegin og þá John McCain og Rudolph Giuliani repúblikanamegin. Það verða nýjar áherslur því eftir tvö ár, sama hver verður ofan á. Það verða umskipti.

Ég hef aldrei farið leynt með að ég er ekki hrifinn af Donald Rumsfeld á þeim stað sem hann er nú. Mér finnst það bera vott um hugaðan stjórnmálamann að halda í hann og tilkynna það nú. Það verður fróðlegt að fylgjast með stöðunni eftir þriðjudaginn - þá ræðst hvernig síðasta misseri valdaferils Bush forseta mun ganga fyrir sig.

Bush: Rumsfeld og Cheney munu starfa áfram í ríkisstjórn

Björn og álitsgjafarnir

Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra, hefur síðustu daga fjallað mikið um álitsgjafana á blogginu sínu. Það hafa verið áhugaverð og lífleg skrif að mínu mati. Sérstaklega er ég sammála honum varðandi Birgi Guðmundsson, álitsgjafa hér á Akureyri. Sú var nú tíðin þegar að hasarinn var sem mestur um Framsóknarflokkinn í formannstíð Halldórs Ásgrímssonar að Birgir virtist jafnhelgaður flokknum í stúdíu og Hildur Helga Sigurðardóttir er bresku konungsfjölskyldunni.

Varla mátti framsóknarmaður hreyfa sig nema að Birgir væri beðinn um að greina þá hina minnstu breytingu. Þess vegna fannst mér merkilegt þegar að Birgir var kallaður til um daginn og settur í það verkefni að greina stöðu mála í Sjálfstæðisflokknum eftir prófkjörið í Reykjavík. Ég veit ekki hvaða þekkingu Birgir hefur á innri málum Sjálfstæðisflokksins umfram Jón Jónsson, verkamann í Breiðholtinu, svo ég tali hreint út. Þetta var mjög kostulegt álitstal um málefni okkar flokks sem fram komu.

Ég tek undir þá skoðun Björns að ég veit ekki hvaða forsendur Birgir hefur til að fara yfir mál okkar flokks og stöðuna sem þar er innbyrðis, frekar en hver annar maður úti á götu. Nú ætla ég að taka fram að mér finnst Birgir Guðmundsson ekki leiðinlegur stjórnmálaáhugamaður en ég verð hinsvegar að viðurkenna að mér þykir þetta álitsgjafahlutverk hans hafa farið nokkuð úr böndunum. Oftar en ekki hafa spádómar Birgis reynst skjóta yfir markið. Gott dæmi var þegar að hann spáði eftir að Halldór Ásgrímsson hætti að nú myndi sennilega Valgerður hætta bráðlega í stjórnmálum. Nokkrum dögum síðar varð Valgerður utanríkisráðherra, fyrst kvenna.

Nokkru síðar lýsti Valgerður yfir að hún ætlaði ekki í formannsframboð í flokknum og aftur kom sami spádómur Birgis. Reyndar var það skondið enda fylgdi það með yfirlýsingu Valgerðar að hún væri einmitt að ákveða að fara ekki í formannsframboð til að sinna betur kjördæmi sínu samhliða ábyrgðarmiklu ráðuneyti.

Það er gömul saga að álitsgjafar í stjórnmálum koma og fara. En það að telja Birgi Guðmundsson sérstakan álitsgjafa um innanbúðarmál í Sjálfstæðisflokknum er skemmtilega fjarstæðukennt að mínu mati. Getur hann ekkert sagt lengur um Framsókn?

Dýrkeyptur brandari fyrir John Kerry

Það er ekki hægt að segja annað en að öldungadeildarþingmaðurinn John Kerry hafi farið mjög illa að ráði sínu með orðavali sínu í vikunni um hermenn í Írak. Ummælin féllu í svo grýttan jarðveg að hann hefur nú neyðst til að víkja úr kosningabaráttu demókrata fyrir þingkosningarnar á þriðjudag í næstu viku og hætta við alla fyrirfram ákveðna fundi sína með frambjóðendum í kosningunum. Þetta þykir allt í besta falli neyðarlegt fyrir Kerry, sem var forsetaefni flokksins fyrir tveim árum, en í versta falli sagt skaðandi fyrir stjórnmálaferil hans.

Lét Kerry þau orð falla að það væri nú eins gott fyrir bandarísk ungmenni að standa sig vel í lífinu, svo að þau myndu nú ekki enda í Írak. Með þessu mátti skilja að Kerry teldi að það væri aðeins fólk sem hefði orðið undir í námi eða í lífinu sem færi til Íraks. Þetta voru ummæli sem hittu ekki í mark og forystumönnum flokksins var ekki skemmt og honum var snarlega gert það ljóst að nærveru hans væri ekki óskað við þessar aðstæður í þeim lykilkosningabaráttum sem við flokknum blasa þessar vikurnar. Sérstaklega munu suðurríkjademókratar hafa orðið æfir og skipað flokksforystunni að halda Kerry í Washington.

John Kerry hefur jafnan verið mjög umdeildur stjórnmálamaður. Hann var mistækur í kosningabaráttunni um Hvíta húsið fyrir tveim árum og þótti vera lausmáll og ekki alltaf vera heppilegur í orðavali. Ummæli hans um að hann hefði fyrst greitt atkvæði með máli og svo greitt atkvæði gegn því voru spiluð aftur og aftur af Bush-kosningamaskínu repúblikana og voru skaðlegar fyrir hann, enda kom með því sú ímynd á hann að þar færi vingull sem skipti um skoðanir æ ofan í æ, sem reyndar kom svo berlega í ljós þegar að rekkord hans í öldungadeildinni var kannað með smásjá.

Nú verður að ráðast hvort að ummælin skaði möguleika demókrata í kosningunum í næstu viku. Demókratar eru allavega ekki tilbúnir að taka áhættuna af að ferðast með Kerry um landið næstu dagana og loka á fundaferð hans. Bush forseti hefur tekið málið upp æ ofan í æ í dag og bent á að Kerry ætti að skammast sín og biðjast afsökunar. Um fátt hefur verið meira rætt vestanhafs í dag en klaufaskap Kerrys, sem varla sannar með þessu reynslu sína sem stjórnmálamanns, en hann hefur setið í öldungadeildinni í 22 ár. Þetta eru með ólíkindum klaufaleg og dómgreindarlaus ummæli, hreint út sagt.

Nú ræðst hvort að demókratar tapa á ummælunum. Sjálfur hefur Kerry sagst iðrast ummælanna en ekki gengið svo langt að biðja afsökunar á þeim. Á meðan að umræðan grasserar og versnar er ekki furða að demókratar velji þann kostinn að þröngva Kerry út úr sviðsljósinu með kosningarnar svo skammt undan. Þetta er mjög neyðarlegt fyrir Kerry, sem fyrir aðeins tveim árum var forsetaefni demókrata en er nú ekki treyst fyrir að fara um landið í fundaferð fyrir þingkosningar vegna þessa dýrkeypta brandara síns.


Viðbót - kl. 23:45

Kerry var að gefa út yfirlýsingu og biðjast opinberlega afsökunar á ummælum sínum vegna þrýstings innan úr flokknum

Umfjöllun CNN um afsökunarbeiðni John Kerry

John Kerry dregur sig í hlé

Samfylking og Framsókn missa fylgi

Það vekur mikla athygli að sjá nýjustu könnun Gallups á fylgi stjórnmálaflokkanna. Fylgi Sjálfstæðisflokksins eykst um tvö prósentustig og mælist 43% á meðan að fylgi Framsóknarflokksins og Samfylkingarinnar minnkar. Framsókn mælist nú með aðeins 8% fylgi, sem mun vera það minnsta sem hefur mælst hjá Gallup fram til þessa, eða mér telst svo til allavega.

Samfylkingin mælist með 25% og minnkar um tvö prósentustig milli mánaða og missir því fylgisaukninguna sem hún náði í síðustu mánaðarkönnun. Fylgi Vinstri grænna mælist nú 20% og Frjálslyndi flokkurinn er með 4%. Fylgi ríkisstjórnarinnar eykst milli mánaða, en það er nú 53% í stað 52% fyrir mánuði. Stjórnarflokkarnir mælast samanlagt með 51% fylgi og þingmeirihluta, þrátt fyrir lakt gengi Framsóknar, enda er staða Sjálfstæðisflokksins sterk.

Í greiningu Gallups á könnuninni segir orðrétt: "Eftir kjördæmum skiptist fylgið þannig að Framsóknarflokkurinn hefur minnst fylgi í Reykjavíkurkjördæmi suður, eða 3%, en mest í Norðvestur- og Norðausturkjördæmum, með 16% fylgi. Sjálfstæðisflokkurinn mælist minnst með 35% fylgi í Norðvesturkjördæmi og mest fylgi í Suðvesturkjördæmi þar sem flokkurinn nýtur stuðnings helmings kjósenda.

Frjálslyndir fá minnst fylgi í Norðausturkjördæmi, eða 2%, og mest í Norðvesturkjördæmi eða 6%. Samfylkingin hefur mest fylgi í Suðurkjördæmi, 28%, en minnst í Reykjavík suður með 23%. Þar eru Vinstri grænir stærri, með 25% fylgi en minnst fylgi fær flokkurinn í Suðurkjördæmi eða 16%."

Þetta eru merkilegar vísbendingar, sérstaklega er athyglisvert hvað Vinstri grænir eru að styrkjast um allt á kostnað Framsóknar og Samfylkingar, enda er VG komið upp að Samfylkingunni um nær allt land. Svo er greinilegt á öllu að staða Framsóknarflokksins er gríðarlega erfið í öllum kjördæmum.