The Dark Knight er algjörlega frábær mynd

Jæja, loksins eftir margra mánaða bið er maður búinn að sjá The Dark Knight, nýjustu Batman-myndina og síðustu mynd Heath Ledger. Og myndin stóðst allar væntingar og gott betur en það. Algjörlega frábær í alla staði, vönduð og vel gerð og verðskuldar allt það lof sem hún hefur fengið og ekki síður metaðsóknina sem hefur komið henni á stall með mörgum eftirminnilegustu kvikmyndum síðustu áratuga í sögubókunum.

Var farinn að hugsa um það síðustu dagana hvort myndin væri að fá allt lofið aðeins vegna þess að þetta er lokapunkturinn á glæsilegum leikferli Heath, sem lést langt um aldur fram eða hvort að þetta væri bara sumarbóla án verðskuldaðra hæfileika á að verða eftirminnilegt meistaraverk. Þetta er hiklaust besta Batman-myndin. Handritið, tónlistin, klippingin og kvikmyndatakan er brilljans og heildarpakkinn allur eins og best verður á kosið.

Heath Ledger er leiftrandi og yndislega illkvittinn sem Jókerinn - hann lagði allt í þessa túlkun og færir okkur enn dýpri og kuldalegri karakter en Jack Nicholson gerði í fyrstu Batman-kvikmyndinni fyrir tveim áratugum. Þessi frammistaða verður ekki síður eftirminnileg en leiksigrar James Dean á sjötta áratugnum í East of Eden, Giant og Rebel Without a Cause, ógleymanlegum meistaraverkum sem halda minningu hans á lofti um eilífð. Dean dó ungur en afrek hans voru verðskuldaðir leiklistarsigrar sem eru í minnum hafðir.

Sama má segja um Jókerinn sem gnæfir yfir allt í myndinni. Þetta er myndin hans Heath, minnisvarði hans. Og hann á að fá óskarinn fyrir stórleik sinn, hvorki meira né minna. Það var auðvitað til skammar að hann fékk ekki verðlaunin fyrir tímamótatúlkun sína á Ennis í Brokeback Mountain. Hollywood á að heiðra minningu þessa hæfileikaríka og frábæra leikara með óskarsstyttu, ekki aðeins til minningar um ógleymanlega leiktúlkun merks leikara heldur sem minnisvarða um hvað hefði getað orðið.

Leðurblökumaðurinn kominn