Fréttaflutningur með bandarískum keim

Um leið og ég óska Ásdísi Rán góðs bata vegna veikinda sinna verð ég að velta því fyrir mér hvaða erindi veikindi hennar eiga við landsmenn alla í fjölmiðlum. Mér finnst fréttaflutningurinn svolítið bera keim af nú-segjum-við-fréttir-um-fræga-fólkið umfjöllun. Er verið að breyta Ásdísi Rán í celeb-týpu á borð við Paris Hilton og Britney Spears?

Ætla að vona að svo sé ekki. Við þurfum ekkert á svona fréttaflutningi að halda hér heima á Fróni.

Ásdís Rán í bráðri lífshættu í Búlgaríu

Sameinaðar fréttastofur RÚV - Óðinn fréttastjóri

Mikið gæfuspor felst í þeirri ákvörðun að sameina fréttastofur Ríkisútvarpsins í eina. Þetta hefði átt að vera búið að gera fyrir löngu. Ótalmörg tækifæri hafa gefist til að fara í þessa hagræðingu eftir að fréttastofurnar fóru að vinna saman hlið við hlið í Efstaleitinu um aldamótin án þess að láta fréttastjórnanda fara en það hefur ekki verið nýtt fram til þessa.

Til þessa hafa tvær fréttastofur á sömu hæðinni í sama húsi í eigu sama aðila verið varðar með því að þær vinni svo gott verk aðskilið og engin þörf á að breyta því. Upplagt hefði verið að breyta þessu þegar auglýst var eftir fréttastjóra Ríkissjónvarpsins árið 2002 og þegar deilurnar voru um fréttastjóra Ríkisútvarpsins árið 2005 eftir að Auðun Georg hætti við að þiggja stöðuna. Þá hefði átt að skipa Elínu Hirst sem yfirmann yfir öllu dæminu og sameina það. Mörg tækifæri hafa því runnið úr greipum þessa fólks.

Verð að viðurkenna að ég er hissa á að Óðinn Jónsson verði fréttastjóri RÚV við þessar aðstæður, átti mun frekar von á að Elín Hirst fengi það hlutverk, þar sem hún hefur verið mun lengur fréttastjórnandi í Efstaleitinu en Óðinn, starfað þrem árum lengur sem fréttastjóri og er ein af mjög fáum konum sem hafði yfirmannsstöðu í fréttageiranum. Hún virðist þó ekki vera að fara frá RÚV ef marka má fréttir. Þó verður áhugavert að sjá hvaða hlutverk henni verði valið sem geti komið til móts við fyrra hlutverk hennar sem fréttastjórnandi.

Bogi Ágústsson hætti sem fréttastjóri Ríkissjónvarpsins árið 2002 til að taka við nýju hlutverki yfirmanns fréttamála hjá Ríkisútvarpinu. Skildi ég aldrei þá ráðstöfun að hafa einn yfirmann þessara mála en svo tvo fréttastjóra með fullan starfstitil sem undirmenn hans. Mun betra hefði verið að ráða Boga yfir þetta starf þá, en væntanlega hefur ekki verið áhugi fyrir því að svipta Kára Jónasson fréttastjórastöðu sem hann hafði haft allt frá árinu 1987. Ekki löngu síðar fór hann þó yfir á Fréttablaðið.

Þegar rekstrarformi Ríkisútvarpsins var breytt var staða Boga lögð niður og fréttastjórarnir sviptir sameiginlegum yfirmanni fréttamála en höfðu áfram sín störf og tvær fréttastofur voru skilgreindar í breyttu formi stofnunarinnar. Bogi endaði sem starfsmaður á erlendri fréttadeild og að ég held sem undirmaður Ingólfs Bjarna Sigfússonar. Bogi hefur líka verið með einhverja viðtalsþætti. Staðan er því sú að yfirmennirnir Elín og Bogi hafa á skömmum tíma endað sem undirmenn á fréttadeildinni.

Fjögur eða fimm tækifæri til breytinga á fréttasviði Ríkisútvarpsins hafa verið misnotuð af Páli Magnússyni og Markúsi Erni Antonssyni. Spurt er hvers vegna þetta sé gert núna, en ekki áður þegar hægt var að stokka upp án þess að láta fréttastjórnanda fara úr starfi. Freistandi er að líta svo á að þessi ákvörðun sé tekin núna til að hagræða í rekstri. Ekki er það þó sagt núna en áhugavert verður að sjá hvað gerist síðar meir.

Löngu tímabær er þessi ákvörðun. Bæði gerir hún starf fréttastofu ríkisins mun skilvirkara og einfaldara og komið er í veg fyrir tvívinnu við fréttir. Þetta ætti að gera góða fréttavinnslu enn betri og traustari. En mikið var að þeim tókst að laga þetta eftir átta ár með tvær fréttastofur hlið við hlið að vinna sama verkið. Ríkisútvarpinu veitir varla af því að hagræða til hjá sér.

Fréttastofur RÚV sameinaðar

Kuldalegar nágrannaerjur

Þetta er nú meiri sagan af nágrannaerjunum í Kjós. Vorkenni þessari níræðu konu sem á sumarbústaðinn að þurfa að búa við þessi ósköp sem ganga á þarna. Ef maðurinn er ósáttur getur hann örugglega gert eitthvað gáfulegra en bera drasl í veginn á svæðinu og reynt að vera aðeins yfirvegaðri í andstöðunni. Furðulegt þegar fullorðið fólk þarf að haga sér eins og smábörn til að standa á rétti sínum.

Annars hef ég svosem heyrt svæsnari sögur af nágrannaerjum. Upplifað sjálfur hatrömm átök milli nágranna í fjölbýlishúsi þar sem ég hef búið og sögur frá vinum mínum. Stundum er þar rifist upp á nauðaómerkilega hluti sem verða að stórmáli í leiðindaátökum sem stigmagnast bara vegna þrjósku og stífni. 

Skil ekki hvernig sumt fólk nennir að standa í köldu stríði við nágranna sína - koma óánægju á það stig að gera þeim allt illt og reyna að eyðileggja fyrir þeim. En eflaust er þetta sálrænt atriði eins og svo margt annað.

Illvíg deila nágranna í Kjós