Hvar er umburðarlyndið og kærleikurinn?

Að mínu mati á umburðarlyndi og kærleikur að vera leiðarstef kristinnar trúar. Hana á að boða bæði í orði, og mun frekar þó, í verki. Hví er það óeðlilegt á árinu 2009 að samkynhneigðir söngvarar komi fram í jólaskemmtun? Í ljósi þess að fjölmörgum gestum hefur verið boðið til að syngja með kór Fíladelfíu er eðlilegt að velta fyrir sér hvort það skipti máli hver kynhneigð söngvarans er. Á þetta ekki að vera notaleg og hugljúf stemmning þar sem tónlistin leikur aðalhlutverkið?

Vissulega er hægt að hafa ólíkar skoðanir á einkalífi fólks - í þeim efnum gildir þó að hver og einn ræður sínu lífi. Við eigum að virða frelsi fólks til að hafa skoðanir og móta líf sitt sjálft. Forræðishyggja í þeim efnum boðar aldrei gott, heldur ekki öfgar og einstrengingsháttur.

Því finnst mér leitt að við séum ekki komin lengra en þetta - að tekist sé á um hvort söngvarinn sé gagn- eða samkynhneigður. Þetta rýrir aðeins þessa jólaskemmtun, enda hef ég talið hingað til að sú skemmtun sé kærleiksrík samkoma þar sem gleðin nýtur sín.

Svo má deila um hvort þessi mótmæli séu rétt skilaboð á móti þeirri ákvörðun að vísa Friðriki Ómari og öðrum vinsælum samkynhneigðum söngvurum á dyr. Hver og einn verður að hafa sína skoðun.

En það er leitt að trúin snúist ekki um umburðarlyndi og kærleika heldur öfgar - slíkt boðar aldrei gott.

Samkynhneigðir kyssast í Fíladelfíu

Einar steypir Óskari af stóli hjá Framsókn

Ósigur Óskars Bergssonar í leiðtogakjöri Framsóknarflokksins í Reykjavík eru mikil pólitísk tíðindi. Bæði er munurinn milli hans og Einars Skúlasonar talsverður og Óskari er steypt af stóli með frekar kuldalegum hætti. Krafan um breytingar er augljós - einnig að ný forysta flokksins á landsvísu hefur beitt sér fyrir því að steypa Óskari af stóli.

Skilaboðin eru skýr. Framsókn ætlar sér að koma með nýja ásýnd til leiks í kosningunum í vor - ætlar sér að sækja fylgi út á ný vinnubrögð og taka hressilega til. Út á við eru úrslitin á þá leið að spillingarstimpillinn sé á bak og burt.

Stóra spurningin er hvaða áhrif þetta hafi á meirihlutann í Reykjavík sem hefur staðið og fallið með traustu samstarfi Hönnu Birnu og Óskars. Meirihlutinn er í undarlegri stöðu með leiðtoga sem hefur verið sparkað með auðmýkjandi hætti.

Óskari er jú hent út úr forystu innan eigin flokks, en þarf að leiða mál næsta hálfa árið. Reyndar má benda á að Óskar hefur aldrei verið kjörinn leiðtogi - varð í þriðja sæti í prófkjöri 2006, en færðist upp þegar Anna Kristinsdóttir hætti.

En þetta breytir miklu í borgarmálunum. Kosningarnar í vor verða spennandi og áhugaverðar - löngu ljóst að þær verða uppgjör á þessu umbrotatímabili þar sem stöðugleikinn varð enginn þar til Hanna Birna varð borgarstjóri.

Einar sigraði Óskar