Afleitur samningur - pólitísk áhætta Steingríms

Æ betur kemur í ljós hversu afleitur Icesave-samningurinn er. Alltaf koma fram nýjar tölur og hugleiðingar sem leiða í ljós að ekki er hægt að samþykkja þennan samning í þinginu. Steingrímur J. Sigfússon hefur hinsvegar lagt pólitíska framtíð sína undir fyrir þennan samning og ætlar að standa og falla með því greinilega hver örlög samningsins verða. Ekki er það skynsöm áhætta fyrir vinstri græna, en þeir eru reyndar að verða jafn stöðugir og vindhaninn á Stórhöfða.

Ég velti reyndar fyrir mér hvernig vinstri grænum og Samfylkingu líði með þennan afleita samning í fanginu og geta hvorki losað sig við hann né afneitað honum. Þvílík byrði, pólitískur harmleikur en sjálfskaparvíti. Mér finnst alltaf jafn aumingjalegt að sjá stjórnarsinna reyna að koma þessum samning yfir á aðra. Samningurinn er á pólitíska ábyrgð Steingríms J. og vinstri grænna. Þeir leiddu samninganefndina og skrifuðu undir fyrir hönd ríkisins. Þeirra er klúðrið.

Hver þeirra ætli verði fyrstur til að viðurkenna að þessi samningur er mega klúður? Þó það kosti þá áhættu að sparka í Steingrím J. En það er kannski með þetta eins og ESB... sá vinstri grænn sem þorir að rífa kjaft og sýna eigin sannfæringu og sanna forystu stendur uppi sem táknrænn sigurvegari.

Er ríkisstjórnin að gera samskonar mistök og útrásarvíkingarnir?

Pólitísk afstaða - staðið og fallið með skoðunum

Ég er ósammála afstöðu Ragnheiðar Ríkharðsdóttur í ESB-málinu en virði þó það að hún hafi tekið afstöðu í málinu, öfugt við Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, varaformann Sjálfstæðisflokksins. Ragnheiður stendur og fellur með afstöðu sinni, pólitískri sannfæringu í málinu, og verður að verja þá afstöðu fyrir kjósendum og stuðningsmönnum Sjálfstæðisflokksins, bæði nú og síðar þegar og ef hún sækist eftir endurkjöri eða umboði flokksmanna.

Þorgerður Katrín tók ekki afstöðu. Mér finnst hjáseta í svo stóru máli ekki afstaða heldur hreinn og beinn aumingjaskapur. Munurinn á þeim er að önnur tekur afstöðu, þorir að taka af skarið á meðan hin þorir ekki að taka afstöðu, standa og falla með pólitískri sannfæringu. Svo verður að ráðast hvernig fer fyrir þeim í þeirri afstöðu.

Ragnheiður gerir grein fyrir atkvæði sínu