Veruleikafirring Jóhönnu

Erfiðlega ætlar að ganga fyrir Jóhönnu Sigurðardóttur að átta sig á því að Icesave-málið fer ekki í gegnum þingið að óbreyttu. Málið er fallið í höndum ríkisstjórnarinnar. Enginn þingmeirihluti er fyrir málinu í þeirra röðum. Veruleikafirringin er samt algjör. Enn er talað um að hægt sé að setja einhliða fyrirvara við samning, fyrirvara sem Bretar og Hollendingar munu aldrei sætta sig við.

Tvennt er í stöðunni; annað hvort flautar ríkisstjórnin þennan samning af og reynir að semur upp á nýtt eða málið verður fellt í þinginu.... þá væntanlega eru örlög ríkisstjórnarinnar undir. Illa virðist ganga fyrir Jóhönnu og Steingrím að brjóta odd af oflæti sínu og viðurkenna að þeim varð á við gerð samningsins og þau hafa ekki þingmeirihlutann sinn með sér í málinu.

Enn undarlegra er að stjórnarþingmenn á borð við Björn Val Gíslason ráðist að stjórnarandstöðunni fyrir að neita að styðja þennan handónýta samning Svavars Gestssonar, samning á pólitískri ábyrgð vinstri grænna, á meðan þeir hafa ekki einu sinni þingmeirihlutann með sér. Algjör veruleikafirring.

Held að þetta lið ætti að fara að vakna og viðurkenna orðinn hlut... þetta mál er dautt í höndunum á þeim.

Ekki öll nótt úti enn

Það er seigt í Íslendingum

Vandamálin hafa hrannast upp í íslensku samfélagi eftir hrunið. En vandamálin eru til að takast á við þau. Þó íslenska þjóðin hafi kannski eitthvað bognað er ég viss um að hún brotnar ekki eða sættir sig ekki við að gefast upp. Það er seigt í íslensku þjóðinni. Þó einhver uppgjafatónn sé í einhverjum er ég viss um að þjóðin stendur saman um að sigrast á þessum vandamálum og horfa fram á veginn, reyna að skapa sér framtíð og tækifæri í þessum vanda.

Þannig er Íslendingum best lýst og ekki þeim líkt að láta vandann sigra sig.

Gífurlegt þunglyndisálag á íslensku þjóðinni