Ólafur Ragnar synjar Icesave-lögunum

Ólafur Ragnar Grímsson gerir rétt í því að hlusta á þjóðina með því að synja Icesave-lögunum staðfestingar og senda málið í dóm hennar. Nú verður valdið hennar, ef vinstristjórnin leggur í þann slag að verja þennan samning - leggja pólitískt kapítal sitt undir í þjóðaratkvæðagreiðslu eða ella segja af sér, fara frá áður en þjóðin fær að greiða atkvæði.

Forsetinn er kjarkaður í þessari ákvörðun sinni, en er þó umfram allt samkvæmur sjálfum sér í afstöðu sinni í fjölmiðlamálinu árið 2004. Hann synjar nú lögum frá vinstristjórn og kveður í kútinn að hann hafi aðeins verið að hygla vinum og vandamönnum fyrir sex árum. Þetta er vissulega merkileg niðurstaða og breytir stöðu hans í huga þjóðarinnar.

Svo verður að ráðast hvort forsetinn styrkir stöðu sína með þessari ákvörðun, en ég tel að svo verði. Hann hlustar á þjóðina og færir henni valdið. Þetta er beint lýðræði í sinni bestu mynd. Hann talaði margoft um þetta á nýársdag og var augljóslega full alvara með að þjóðin taki af skarið. Það er virðingarverð afstaða.

Staðfestir ekki Icesave-lög

Karl Th. spáir því að forsetinn synji lögunum

Allir bíða þess að forsetinn taki af skarið með Icesave um hádegisbilið. Sá áðan að Karl Th. Birgisson, fyrrum framkvæmdastjóri Samfylkingarinnar, spáir því að forsetinn synji lögunum staðfestingar. Í merkilegri grein á Herðubreið hvetur hann til þess að vinstristjórnin andi með nefinu synji forsetinn lögunum og virkji þjóðaratkvæðagreiðsluformið í stað þess að segja af sér.

Þetta er sumpart spuni hvað Samfylkingin muni segja og gera fari allt á versta veg fyrir þá, enda málið verið þeirra lykilatriði eftir að þeir komu ESB í gegnum þingið í sumar. Svo verður að ráðast hvort stjórnin standi af sér synjun eða hvort eitthvað pólitískt kapítal sé eftir í átök - baráttan um Icesave verður ekki auðveld fyrir veikburða ríkisstjórn.

Ætla að láta það alveg vera að spá fyrir um, þó mér finnist sennilegra að hann synji eftir þessa löngu bið. En Ólafur Ragnar er óútreiknanlegur - það vitum við öll eftir áratuga plott hans í íslenskum þjóðmálum.

Sumir tala um að hann segi kannski af sér. Finnst það hæpið að hann taki ekki afstöðu til laganna. Finnst það ekki alveg í hans takti. Hann ætlar að nota þetta til að vekja á sér athygli og reyna að snúa vörn í sókn.

Svo verður að ráðast hvort hann hugsar um þjóðina eða stjórnmálamenn. Erfitt að spá. Held að hann hugsi fyrst og fremst um sjálfan sig. Hvar hann telur sjálfan sig passa í þá valkosti skal ósagt látið.

Forseti sem stendur frammi fyrir þessu vali getur verið hetja í dag, skúrkur í kvöld og sambland af báðu þegar frá líður. Góður kostur í dag getur verið afleitur þegar á reynir.

Ekki lengur spurning um hvenær heldur hvort