Á föstudaginn langa

Í dag er föstudagurinn langi - einn helgasti dagur kristinna manna um allan heim. Það er við hæfi að nota daginn til að íhuga vel og njóta kyrrðar. Að mörgu leyti er föstudagurinn langi sá dagur ársins þar sem kyrrðin nýtur sín best - hægt er að hugsa vel málin og sjá hlutina í öðru ljósi en alla aðra daga. Það er notalegt að geta með þessum hætti séð hlutina í allt öðru samhengi en í erli annarra daga.

Ungum var mér kennt að meta skáldskap Davíðs Stefánssonar frá Fagraskógi. Amma mín var mjög hrifin af ljóðum hans og átti ljóðabækur hans. Erfði ég þær bækur og nýt þeirra nú. Hann var fremsta skáld landsins á 20. öld - að mínu mati tókst fáum íslenskum skáldum betur að tjá sig frá hjartanu, er þá sama hvort átt er við t.d. gleði, sorg, ástina eða lífskraftinn.

Davíð tjáði af stakri snilld sannar tilfinningar og varð eitt ástsælasta skáld okkar á 20. öld. Davíð var skáld tilfinninga, hann orti frá hjartanu og talaði beint til hjarta þess sem las. Hann var alþýðuskáld sem snerti við fólki. Þess vegna mun minning hans verða okkur kær og kveðskapur hans festast í sessi um ókomin ár. Hann var sannur í yrkisefnum og sannur í tjáningu um sannar tilfinningar.

Eitt fallegasta kvæði Davíðs er án nokkurs vafa Á föstudaginn langa, sem margir kalla Ég kveiki á kertum mínum. Um er að ræða táknrænt og fallegt ljóð sem telst með því besta sem hann orti á löngum skáldferli sínum. Þetta ljóð snertir alltaf streng í hjartanu mínu. Það er við hæfi að líta á það á þessum helga degi.


Ég kveiki á kertum mínum
við krossins helga tré.
Í öllum sálmum sínum
hinn seki beygir kné.
Ég villtist oft af vegi.
Ég vakti oft og bað.
Nú hallar helgum degi
á Hausaskeljastað.

Í gegnum móðu og mistur
ég mikil undur sé.
Ég sé þig koma, Kristur,
með krossins þunga tré.
Af enni daggir drjúpa,
og dýrð úr augum skín.
Á klettinn vil ég krjúpa
og kyssa sporin þín.

Þín braut er þyrnum þakin,
hver þyrnir falskur koss.
Ég sé þig negldan nakinn
sem níðing upp á kross.
Ég sé þig hæddan hanga
á Hausaskeljastað.
Þann lausnardaginn langa
var líf þitt fullkomnað.

Ég bíð, uns birtir yfir
og bjarminn roðar tind.
Hvert barn, hvert ljóð, sem lifir,
skal lúta krossins mynd.
Hann var og verður kysstur.
Hann vermir kalda sál.
Þitt líf og kvalir, Kristur,
er krossins þögla mál.

Þú ert hinn góði gestur
og guð á meðal vor,
og sá er bróðir bestur,
sem blessar öll þín spor
og hvorki silfri safnar
né sverð í höndum ber,
en öllu illu hafnar
og aðeins fylgir þér.

Þú einn vilt alla styðja
og öllum sýna tryggð.
Þú einn vilt alla biðja
og öllum kenna dyggð.
Þú einn vilt alla hvíla
og öllum veita lið.
Þú einn vilt öllum skýla
og öllum gefa grið.

Að kofa og konungshöllum
þú kemur einn á ferð.
Þú grætur yfir öllum
og allra syndir berð.
Þú veist er veikir kalla
á vin að leiða sig.
Þú sérð og elskar alla,
þó allir svíki þig.

Ég fell að fótum þínum
og faðma lífsins tré.
Með innri augum mínum
ég undur mikil sé.
Þú stýrir vorsins veldi
og verndar hverja rós.
Frá þínum ástareldi
fá allir heimar ljós.

Athugasemdir

[Guðrún Magnea Helgadóttir, 6.4.2007 kl. 16:20]

Takk fyrir að minna okkur á

[Haraldur Haraldsson, 6.4.2007 kl. 16:54]

Já Stefán þetta er fallegt mjög,Davið er mitt uppáhalds skáld/ Gleðalega Páska /Halli gamli

[Ásdís Sigurðardóttir, 6.4.2007 kl. 19:39]

Takk fyrir að minna á Davíð. Eins og þú ólst ég upp við ljóð Davíðs og kunni mörg þeirra snemma. Fyrsta ljóðabókin mín var einmitt Fagra Veröld. 

Gleðilega páska og takk fyrir góða kveðju.

[Kristján P. Gudmundsson, 6.4.2007 kl. 20:21]

Kæri Stefán,

þetta var lesnig við hæfi á þessum helga degi.

Með góðri kveðju frá Siglufirði, KPG.

[Ester Júlía, 7.4.2007 kl. 00:11]

Þvílíkur snillingur sem Davíð var!  Takk fyrir þetta Stefán, góð áminning.

[Stefán Friðrik Stefánsson, 7.4.2007 kl. 00:34]

Takk kærlega fyrir kommentin og vel valin orð. Já, Davíð var snillingur og þetta ljóð er guðdómlegt. Yndislegt alveg, rétt eins og öll verk Davíðs. Hann er og verður alla tíð í sérflokki skáldanna okkar. Hann er og hefur alltaf verið uppáhaldsskáldið mitt, enginn vafi á því. Enda finn ég við lestur ljóðanna hans meiri tengingu í huga minn en við lestur nokkurs annars. Fyrir það fær hann eilíflega mestan sess í huga mér.

mbk.

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 7.4.2007 kl. 01:30]

Þetta ljóð Davíðs hefur alltaf hrifið mig - og að heyra það sungið getur einatt laðað fram vatn í augu. Þjóðararfurinn er dýrmætur, allavega þegar hann er svona fallegur!