Gleðilegt ár!

Í þessari síðustu bloggfærslu minni á árinu 2006 vil ég senda lesendum vefsins og vinum mínum og kunningjum mínar innilegustu nýárskveðjur. Óska ég þeim farsældar á nýju ári og þakka þeim samfylgdina á árinu sem er að líða. Þeim sem ég hef kynnst á árinu vil ég þakka fyrir notaleg kynni.

Ég vil sérstaklega þakka öllum þeim sem ég kynnst í gegnum þennan vef minn, sem er eiginlega mitt líf og yndi, enda fæ ég hér útrás hér fyrir skoðanir mínar og pælingar. Vil ég þakka ykkur fyrir hollustu við vefinn og að lesa hann. Það er mér ómetanlegt að fá góðar kveðjur og skilaboð við skrif mín.

bestu nýárskveðjur frá Akureyri
Stefán Friðrik Stefánsson


Nú árið er liðið í aldanna skaut
og aldrei það kemur til baka,
nú gengin er sérhver þess gleði og þraut,
það gjörvallt er runnið á eilífðar braut,
en minning þess víst skal þó vaka.

En hvers er að minnast? Og hvað er það þá,
sem helst skal í minningu geyma?
Nú allt er á fljúgandi ferð liðið hjá,
það flestallt er horfið í gleymskunnar sjá.
En miskunnsemd Guðs má ei gleyma.

Hún birtist á vori sem vermandi sól,
sem vöxtur í sumarsins blíðum,
í næðingum haustsins sem skjöldur og skjól,
sem skínandi himinn og gleðirík jól
í vetrarins helkuldahríðum.

Hún birtist og reynist sem blessunarlind
á blíðunnar sólfagra degi,
hún birtist sem lækning við böli og synd,
hún birtist þó skærast sem frelsarans mynd,
er lýsir oss lífsins á vegi.

Nú Guði sé lof fyrir gleðilegt ár
og góðar og frjósamar tíðir,
og Guði sé lof, því að grædd urðu sár,
og Guði sé lof, því að dögg urðu tár.
Allt breyttist í blessun um síðir.

Ó, gef þú oss, Drottinn, enn gleðilegt ár
og góðar og blessaðar tíðir.
Gef himneska dögg gegnum harmanna tár,
gef himneskan frið fyrir lausnarans sár
og eilífan unað um síðir.

Valdimar Briem

Áhugaverð stjórnmálaumræða í Kryddsíld

Venju samkvæmt var áhugavert að horfa á Kryddsíld á Stöð 2. Merkilegustu tíðindin í þættinum þetta árið var væntanlega að leiðtogar kaffibandalagsins eru ekki sammála um neitt. Hikstaði Steingrímur J. á því að lofa Ingibjörgu Sólrunu leiðtogasess í bandalaginu. Aðeins stóð eftir hálfvelgjutal um að reyna að mynda stjórn myndi sitjandi ríkisstjórn falla en ekkert annað liggur á borðinu greinilega. Stórtíðindi það.

Hef ég horft á Kryddsíldina allt frá því að Elín Hirst byrjaði með hana í denn á Stöð 2 á gamlársdag 1989, minnir mig allavega. Ávallt er þar áhugaverð og skemmtileg stjórnmálaumræða, enda formenn flokkanna að ræða hitamálin svo eftir er tekið. Oft hafa menn tekist hressilega á, minnast margir rimmu Davíðs Oddssonar og Össurar Skarphéðinssonar í Kryddsíld á gamlársdag 2002 um málefni Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur sem fór í varaþingmannsframboð eins og flestir muna eftir

Að þessu sinni var lífleg umræða, enda margt eftirminnilegt frá árinu. Rætt var um helstu hitamál ársins. Engum kom að óvörum að aftakan á Saddam Hussein, fyrrum forseta Íraks, var aðalumræðuefnið í byrjun þáttarins, enda vafalaust frétt ársins. Rætt var ennfremur um virkjunarmál, utanríkismál, endalok stjórnmálaferils Halldórs Ásgrímssonar, sem hætti sem forsætisráðherra á árinu og hélt til annarra verkefna, endalok varnarliðsins á Keflavíkurflugvelli og svona mætti lengi telja. Þetta var líflegt fréttaár og lifandi umræður um stöðu mála á áramótum.

Var lítið um átök svosem. Enn sér maður keim þess að Davíð og Össur eru horfnir á braut, en þeir settu jafnan mesta svipinn á þáttinn hin seinni ár, og svo er auðvitað Halldór farinn frá velli. Þau Geir, Jón og Ingibjörg Sólrún eru komin þess í stað sem veigamikill hluti þáttarins. Leiðtogarnir léku á alls oddi, enda léttar og ljúfar umræður, heilt yfir voru þetta nokkuð heilsteyptar og málefnalegar umræður.

Tíðindin voru hinsvegar hikstið á kaffibandalaginu sem er mjög gott fyrir okkur stuðningsmenn ríkisstjórnarinnar. Það virðist enginn grundvöllur vera undir lapþunnu kaffibandalagi stjórnarandstöðunnar, sem vekur athygli vissulega. Þetta var því áhugavert spjall, ómissandi fyrir sanna stjórnmálaáhugamenn og sýndu okkur vel hverjum er best treystandi fyrir stjórn landsins á nýju ári.

Áramótauppgjör 2006

Árið 2006 líður senn í aldanna skaut. Að baki er eftirminnilegt ár fyrir margra hluta sakir. Í ítarlegum áramótapistli mínum, sennilega þeim lengsta og ítarlegasta sem ég hef ritað á löngum pistlaferli mínum, sem birtist í dag á vef Sambands ungra sjálfstæðismanna fer ég yfir árið með mínum hætti og það sem ég tel standa helst eftir þegar litið er yfir það.

Ársins 2006 verður í framtíðinni eflaust minnst hér heima sem ársins er herinn fór, Halldór Ásgrímsson hætti þátttöku í stjórnmálum og sagði af sér sem forsætisráðherra, Geir H. Haarde varð forsætisráðherra, Jón Sigurðsson varð formaður Framsóknarflokksins og skipti um kúrs í Íraksmálinu, R-listinn leið undir lok og Vilhjálmur Þ. varð borgarstjóri, talað var um hleranir í kalda stríðinu, Jón Baldvin sagðist hafa verið hleraður, þjóðin hafnaði slúðurblaðamennsku DV, Hálslón varð að veruleika, Ómar kastaði af sér grímu hlutleysis í virkjunarmálum, Árni Johnsen náði öruggu þingsæti að nýju í prófkjöri í Suðurkjördæmi og nefndi afbrot sín tæknileg mistök, slökkt var á NFS og hvalveiðar hófust að nýju í atvinnuskyni.

Á erlendum vettvangi bar hæst að Saddam Hussein var tekinn af lífi í Bagdad, George W. Bush og Tony Blair áttu í miklum pólitískum erfiðleikum, repúblikanar misstu meirihluta í báðum deildum Bandaríkjaþings og breski Verkamannaflokkurinn missti mikið fylgi í byggðakosningum, Donald Rumsfeld sagði af sér, vargöld ríkti í Líbanon, Ariel Sharon fékk heilablóðfall sem leiddi til þess að hann varð óstarfhæfur og áratugalöngum stjórnmálaferli hans lauk, Ehud Olmert varð forsætisráðherra Ísraels, vinstristjórn Göran Persson féll í Svíþjóð og borgaraflokkarnir komust til valda, skopmyndir af Múhameð ollu ólgu í Mið-Austurlöndum, Augusto Pinochet og Slobodan Milosevic létust og Berlusconi missti völdin.


Heldur betur litríkt ár sem senn kveður. Að mínu mati ber algjörlega hæst brotthvarf hersins og endalok stjórnmálaferils Halldórs Ásgrímssonar. Erlendis gnæfir aftakan á Saddam Hussein yfir öllu, auk þess pólitíska loftslagið í Bandaríkjunum og Bretlandi að ógleymdri vargöldinni í Líbanon í sumar. Fjalla ég um öll þessi málefni í ítarlegum pistli og vona ég að þið njótið pistilsins og lesið hann af áhuga.

Saddam Hussein jarðsettur í Tikrit

Saddam Hussein, fyrrum forseti Íraks, sem tekinn var af lífi fyrir sólarhring, var jarðaður í heimabæ sínum, Tikrit, fyrir nokkrum klukkustundum. Hann var lagður til hinstu hvílu fyrir dögun að írökskum tíma í kirkjugarði í Awja-hlutanum í Tikrit. Lík Saddams var fyrir nokkrum klukkustundum afhent héraðshöfðingjum á svæðinu og greftrun fór fram að sið múslima skömmu síðar.

Lát Saddams og greftrun hans á sama sólarhringnum markar sláandi endalok á litríkum æviferli Saddams, sem var lykilpersóna í írökskum stjórnmálum og við Persaflóa í áratugi. Saddam hefur verið lykilpersóna átaka á svæðinu til fjölda ára og hefur verið táknmynd einræðisstjórnarinnar sem hann leiddi í yfir tvo áratugi. Dauði hans markar viss endalok þessa skeiðs í sögu landsins.

Skv. fréttum voru um 100 einstaklingar viðstaddir greftrun Saddams Husseins í Tikrit. Í sama kirkjugarðinum og hann hlaut sína hinstu hvílu eru ennfremur lík sona hans, Uday og Qusay, sem féllu sumarið 2003 í átökum við heri Bandamanna. Þar hvíla ennfremur aðrir fjölskyldumeðlimir Saddams. Beiðni dætra Saddams um að fá jarðneskar leifar hans afhentar til greftrunar í Yemen var hafnað og ákveðið af ríkisstjórn landsins að hann myndi hvíla á heimaslóðum.

Það leikur enginn vafi á því að dauði Saddams nú í lok ársins eru stærstu pólitísku tíðindi ársins og mestu tíðindi áratugarins væntanlega, ef undan er skilið Íraksstríðið sjálft og hryðjuverkin í Bandaríkjunum fyrir fimm árum. Þessi tíðindi marka þáttaskil. Það verður fróðlegt að sjá hvaða áhrif dauði Saddams Husseins muni í raun og sann hafa á stöðu mála í Írak næstu vikur og mánuði.