Engin fyrirsögn

Stefán Friðrik

Eftirfarandi grein birtist á Íslendingi í dag:


Hlúum vel að öldruðum

Vel hefur komið fram í könnunum á síðustu árum að Íslendingar telja sig vera með hamingjusömustu þjóðum heims. Hér nýtur fólk velsældar og lifir góðu og hamingjusömu lífi – lífi tækifæranna. Það metum við öll svo mikils. Eins og við vitum öll eru lífsgæði mikil hjá Íslendingum og framfarir á flestum sviðum mannlífsins. Ungt fólk horfir með gleði til framtíðarinnar – lífsins sem er framundan eftir nám. Tækifærin eru svo mörg sem blasa við ungu fólki í dag. Þegar að ungt fólk fetar framtíðarveginn eru áskoranir og velsæld sem blasa við. Þetta góða og öfluga samfélag var skapað af þeim sem eldri eru, elstu kynslóðunum.

Sú kynslóð sem nú er komin á efri ár lagði grunn að þeirri hagsæld og bjó í haginn fyrir þau tækifæri sem við yngra fólkið njótum svo vel á okkar tímum. Eldri kynslóðirnar byggðu upp t.d. atvinnulífið alveg og það nánast frá grunni, lagði drögin af skólakerfinu sem ungt fólk menntast í og heilbrigðiskerfið sem hefur náð betri árangri en í flestum löndum. Eldri kynslóðirnar sér með eigin augum afrakstur verka sinna – þá byltingu sem átt hefur sér stað í aðbúnaði og umgjörð samfélagsins. Staðreyndin er ennfremur sú að þessi kynslóð er umfram allt mun nægjusamari en þær sem yngri teljast. Þrátt fyrir það á ávallt að búa eins vel að henni og kostur er til.

Það hefur oft verið sagt að það sé langbesti og öflugasti mælikvarðinn á samfélag nútímans hversu vel þau búi að þeim sem elstir eru og yngstir. Það á alltaf að vera mat okkar að hlúa sem allra best að þessum hópum samfélagsins. Þeir sem elstir eru verða að njóta virðingar okkar það þarf að búa sem allra best að henni: því fólki sem hefur lagt grunninn að samfélaginu okkar. Oft vill það gerast að þegar að fólk verður veikt eða of gamalt að það verður utanveltu í samfélaginu. Það má aldrei gerast að elsta kynslóðin sé afskipt í ríkidæmi nútímans. Við unga fólkið verðum ávallt að horfa til gamla fólksins og setja okkur það markmið að eldri borgarar njóti afraksturs erfiðis síns.

Þeir, sem hafa lokið sínu ævistarfi, eiga það svo sannarlega skilið að vel sé að þeim búið. Ávallt þarf að hafa það sem markmið að aldraðir séu virkjaðir til samfélagsþátttöku og tryggt að hlúð sé vel að þeim. Mikilvægur þáttur í nútímasamfélaginu er að tryggja að fólk geti sem allra lengst dvalið á eigin heimili. Það á ávallt að vera forgangsmál okkar unga fólksins að tryggja að eldri borgarar geti lifað í sátt við aðstæður sínar – tryggja þarf ávallt hamingju allra kynslóða. Tryggir það sátt allra. Við sem erum ung verðum alltaf að hafa að leiðarljósi hag eldri borgara, forfeðra okkar - þeirra sem sköpuðu hið góða samfélag sem við lifum í.

stebbifr@simnet.is


Engin fyrirsögn

Kristján Stefánsson (1920-2006)

Í dag kvöddum við í fjölskyldunni hinstu kveðju ömmubróður minn, Kristján Stefánsson, við fallega athöfn í Akureyrarkirkju. Sr. Svavar Alfreð Jónsson flutti góða minningarræðu um æviágrip og verk Kidda. Voru margir sem komu að jarðarförinni, enda hafði Kiddi eignast á lífsins leið gríðarlega stóran og fjölmennan vinahóp. Athöfnin var í senn látlaus en virðuleg. Tónlistin var vel valin, t.d. forspilið var Intermezzo úr óperunni Cavalleria Rusticana, var það vel í takt við tónlistaráhuga þeirra hjóna, en þau hafa alla tíð verið miklir óperuunnendur. Eftir athöfnina var erfidrykkja í safnaðarheimilinu og kom þar saman mikill fjöldi fólks.

Í dag birtist minningargrein mín um Kidda í Morgunblaðinu og kveð ég hann þar með fyrir hönd fjölskyldu minnar. Það var napurt upp í kirkjugarði þegar að Kiddi var borinn til hvílu og kuldinn minnti okkur á að það er febrúar. Það er þó alveg snjólaust. Áttum við rólega og góða kveðjustund í kirkjugarðinum. Áður en ég fór þaðan fór ég að þeim leiðum sem mér tengjast og átti þar stutta stund með sjálfum mér. Allt frá bernskuárum mínum hefur Kiddi verið mér mjög kær og verður seint hægt að þakka til fulls allt það góða sem hann hefur gert fyrir mig og fjölskyldu mína. Hann og Stína voru alla tíð mikil stoð fyrir okkur. Eru samverustundir fyrri ára mjög kærar í minningunni.

Á svona stundum sér maður best hvað fjölskylda getur verið samhent og sterk. Ekkert jafnast á við traust fjölskyldubönd. Við leiðarlok kveð ég Kidda með virðingu og þökk fyrir allt sem hann var mér á ævi minni. Minningin um einstakan og traustan mann mun lifa í huga mér alla ævi.

stebbifr@simnet.is


Bloggfærslur 6. febrúar 2006

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband