Gillzenegger sprellast í Kringlunni

Það kemur sér oft vel að hafa hemil á orðum sínum í hita leiksins, enda gæti svo farið að standa þyrfti við stóru orðin. Þetta hefur Gillzenegger sannarlega reynt nú, en hann þarf nú að standa við stóru orðin um að hlaupa nakinn um Kringluna. Hann hefur verið þekktur fyrir stór orð og ekki beint hikað mikið við að tjá skoðanir sínar í gegnum tíðina. En nú þarf hann heldur betur að gleypa stoltið.

Það er reyndar spurning hvort að Garðar Örn Hinriksson, dómari, hafi í og með gert þetta að gamni sínu til að ná höggi á Gillzenegger. Erfitt um að segja svosem, en varla hefur honum þótt þetta leiðinlegt í ljósi hinna stóru orða Gillzenegger. En nú virðist kappinn þurfa að skella sér í Kringluna.

Tippa á að hann sprellist þar þó í skjóli nætur eða eitthvað svoleiðis. Varla fer kappinn að gera þetta síðdegis á föstudegi eða um hádegið á laugardegi.

Gillzenegger hleypur nakinn í Kringlunni

Britney missir börnin - gleðivímunni lýkur

Það er ekki beint hægt að segja að það komi að óvörum að glamúrgellan Britney Spears missi forræðið yfir börnunum sínum, eftir þær sögur sem borist hafa af henni síðustu árin. Fregnir um gleðivímuna sem hún hefur verið í um langt skeið hafa ekki farið framhjá neinum og var eiginlega orðið tímaspursmál hvenær að hún myndi brotlenda og fá sannan skell. Þetta hefur verið hálfgerð sorgarsaga og greinilegt að hún hefur verið í afneitun yfir stöðunni.

Það fór ekki framhjá neinum sem sá endurkomu Britney Spears á sviði á MTV-hátíðinni fyrir nokkrum vikum að hún er búin að vera sem alvöru tónlistarmaður og er hreinasta hryggðarmynd orðin. Ekki nóg með að hún mæmaði lagið sem spilað var heldur var hún eins og silakeppur á sviðinu, engar snöggar hreyfingar og taktfastur hraði, heldur bara ígildi uppstoppaðs hvítabjörns, svo silaleg var hún. Það þarf varla gáfaða showbiz-menn til að sjá að ferli þessarar glamúrgellu er lokið að óbreyttu.

Það er mjög vægt til orða tekið að fræg ímynd Britney Spears sem saklausrar blondínu með englablæ sé endanlega fokin út í veður og vind eftir fjölmiðlaáföll hennar undanfarið árið og fátt þar eftir sem minnir á forna frægð, ef marka má misheppnaða endurkomuna sem beðið hefur verið eftir í yfir þrjú ár. Nokkrir mánuðir eru síðan að stjarnan flippaði yfir um og rakaði af sér hárið og lét í ofanálag tattúvera sig. Það var stílbreyting sem fáum þótti líklegt að stílisti ráðleggði.

Nú hefur hún misst börnin. Þetta er enn eitt merkið hvert stefnir hjá þessari fornu stjörnu. Ég man þegar að Britney var að byrja að ótrúleg ímynd saklausrar stelpu, allt að því hreinnar meyjar með tæra englaásýnd, var búin til fyrir hana. Sú ímynd var kostulega hjúpuð. Hún var undir þeim merkjum mjög lengi. Á tveim til þrem árum er ferill hennar fokinn út í veður og vind og hún er orðin eins og útlifuð tuskudúkka sem heldur aðeins áfram að steypast í glötun.

Britney virðist ekki lifa neinu skemmtilífi lengur, þó það sé reynt. Það er ekki fjarstæðukennt að telja að henni vanti stórlega hjálp frá glötun. Hún er nefnilega á hraðri niðurleið og aðeins spurning hvenær að hún steypist endanlega í duftið. Þetta eru í senn skelfileg og nöpur örlög. Það að hún missi börnin sín er kuldalegt endatafl í hnignun hennar.

Ástæður þess að Britney missti forræðið

Stefnir Ólafur Ragnar á fjórða kjörtímabilið?

Ólafur Ragnar Grímsson, forseti Íslands, gaf eins og kunnugt er enga yfirlýsingu um framtíð sína á forsetastóli við þingsetningu. Er ekki við öðru að búast en að þetta gefi sögusögnum um að hann stefni að vist á Bessastöðum fjórða kjörtímabilið í röð byr undir báða vængi. Þar sem að Ólafur Ragnar var alþingismaður til fjölda ára var ekki undarlegt að margir töldu að ræðustóll Alþingis yrði vettvangur yfirlýsingar af einhverju tagi.

Eins og vel er kunnugt er von á ævisögu Ólafs Ragnars á næstu vikum, sem er færð til bókar af Guðjóni Friðrikssyni. Verður áhugavert að sjá hvaða bragur verði á þeirri bók. Í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðsins var því velt fyrir sér hvort að Ólafur Ragnar tilkynnti um fyrirætlanir sínar af friðarstóli á Bessastöðum í ávarpi á nýársdag. Það má vissulega vel vera að þar muni Ólafur Ragnar tilkynna að hann ætli að hætta, eða jafnvel gefa kost á sér aftur. Kristján Eldjárn og Ásgeir Ásgeirsson tilkynntu báðir ákvörðun sína um að hætta í nýársávarpinu en Vigdís gerði það í þingsal á þingsetningardegi.

Það má búast við því að ævisaga Ólafs Ragnars verði ein vinsælasta bókin fyrir þessi jól. Stíllinn á bókinni mun vekja athygli; verður þetta settleg yfirferð yfir hæðir og lægðir Ólafs Ragnars á áratugulöngum ferli hans sem umdeilds stjórnmálamanns og þjóðhöfðingjans á Álftanesi, eða bók þar sem engin tæpitunga er töluð um átakamál - uppgjörsmál á það sem gerst hefur á síðustu árum sérstaklega; t.d. fjölmiðlamálið þar sem ÓRG beitti 26. grein stjórnarskrár í beinni útsendingu fjölmiðla? Þetta eru spurningar sem velt verður fyrir sér vissulega.

Framganga Ólafs Ragnars á alþjóðavettvangi síðustu mánuði hefur vakið athygli. Hefur þar frekar virst maður í leit að nýju verkefni í fjarlægri heimsborg heldur en þjóðhöfðingi sem talar með sannfæringu fyrir hönd heillar þjóðar. Sérstaklega vakti ferð hans til Washington nýlega mikla athygli og hann hefur fundað með Nancy Pelosi, forseta fulltrúadeildar Bandaríkjaþings, og fleiri aðilum í bandarísku þingstarfi. Það væri ekki undarlegt þó því væri velt fyrir sér að Ólafur Ragnar horfði annað en vildi halda þeim möguleika enn opnum að fara fram.

Það er ekki óeðlilegt að því sé velt fyrir sér hvert hugur Ólafs Ragnars stefndi og víst er að flestir fylgdust vel með ræðunni, enda vel vitað að brátt verði ljóst hvað hann ætlast fyrir. Mér fannst glott vera á andliti hans við lok ræðunnar í þingsal í gær, enda vissi hann vel að með hverju orði væri fylgst. Það varð fljótt ljóst að þetta yrði ekki ræða stórtíðinda á forsetaferli hans, þó að vissulega hafi ÓRG flutt góða ræðu í gær, sérstaklega hvað varðar þann hluta sem tengdist íslenskunni, okkar mesta djásni.

Ólafur Ragnar hefur oft kunnað á tímasetningar á forsetaferli sínum og er vel fókuseraður. Hann er mjög líklegur til að vilja tilkynna ákvörðun sína um framtíðina í þjóðhöfðingjahlutverkinu og vilji ekki feta í fótspor annarra í þeim efnum. Það verður fróðlegt að sjá hvað gerist. En hitt er víst að kjaftasagan um fjórða kjörtímabilið lifir betra lífi nú en sú að hann ætli sér að hætta að vori.

Ætli að ævisagan margnefnda verði ekki bara settlegt spjall yfir kaffibolla, frekar en uppgjör manns sem er með sigg á sálinni eftir pólitísk átök fortíðarinnar? Fróðlegt verður að sjá annars.