16 ára ræningjar í reykvískum söluturni

Það er frekar sláandi að heyra að ræningjarnir í reykvíska söluturninum hafi allir verið aðeins sextán ára gamlir, fæddir árið 1991, sem sagt nýbúnir að ljúka tíunda bekk í grunnskóla. Þeir voru vopnaðir exi og kylfu og voru með grímu yfir andlitinu - ræningjar að alþjóðlegri fyrirmynd. Það er mikið á sig lagt greinilega til að komast yfir peninga, eitthvað um eða yfir áttatíu þúsund, og einhvern slatta af sígarettum. Það var ránsfengurinn ef marka má fréttir.

Það er frekar nöpur staðreynd að sextán ára strákar séu farnir að stunda vopnuð rán, með bandarískri fyrirmynd kvikmynda og hinna ótalmörgu ribbaldasjónvarpsþátta, til þess eins að fá pening og tóbak. Veit ekki á hvaða leið við erum. Vandamálin í samfélaginu okkar eru mörg og skuggahliðarnar verða sífellt sýnilegri. Þegar að fylgst er með fréttum af vopnuðum ránum og hnífstungum á vinnustað er spurt á hvaða leið við séum.

Erum við kannski á góðri leið með að verða eins og þrjú hundruð þúsund manna samfélag í úthverfi bandarískrar stórborgar?

Fjórir handteknir í tengslum við rannsókn á vopnuðu ráni

Hvað er að gerast í samfélaginu?

Það er ekki nema von að fólk spyrji sig að því hvað sé eiginlega að gerast þegar að maður leggur til vinnufélaga síns með hnífi, vill ráða honum bana. Sannarlega árás með kuldalegum hætti. Það er eiginlega ekki undrunarefni að maður hugsi við að lesa svona fréttir á hvaða leið samfélagið okkar sé eiginlega. Er virðingarleysið orðið algjört? Því miður er ekki hægt annað en hugsa á þeim forsendum. Hvers vegna gerist svona nokkuð nema að eitthvað stórlega sé að. Þetta er grimmd og mannvonska af verstu sort. Það þarf svosem ekkert að rökstyðja það frekar.

Svona fréttir eru napur vitnisburður þess hvernig samfélagið er orðið að mörgu leyti. Það er vond þróun sem birtist í svona tíðindum allavega.

Lagði til vinnufélaga síns með hnífi

Persónulegar aðstæður Eiðs Smára

Það er mikið spáð í hinar persónulegu aðstæður Eiðs Smára Guðjohnsen sem eru þess valdandi að hann spilar hvorki margfrægan góðgerðarleik né Danaleikinn, síðasta landsleikinn í riðlinum. Margir vilja heyra meira en þessar skýringar og kalli eftir því að Eiður Smári opinberi hinar persónulegu aðstæður sínar, hvað hafi gerst. Að mínu mati er eðlilegt að Eiður Smári fái sitt svigrúm. Hans persónulegu aðstæður eru eðlilega hans einkamál, ég lít svo á.

Eiður Smári hefur sitt frelsi til að vega og meta hvort hann treysti sér í þessa leiki og það er hans mál og þjálfarans að vinna úr þeim málum, ekki annarra. Okkur kemur í sjálfu sér ekkert við hverjar ástæður hans eru fyrir því að taka ekki þátt. Sumir hafa spurt mjög persónulegra spurninga vegna þessara svokölluðu persónulegu mála sem nefndar eru í yfirlýsingu Eiðs Smára, bæði á fimmtudag og eins í gærkvöldi. Held að það sé ekki okkar mál að grafast fyrir um það, í sannleika sagt.

Pressan á Eiði hefur verið mikil og eðlilegt að hann taki sér þann tíma til að vinna úr þeim málum sem hann talar án þess að þjóðin sé að nöldrast yfir hverjar þær akkúrat séu. Finnst margir mjög ósanngjarnir við Eið Smára og gera lítið úr hans framlagi til knattspyrnunnar. Hann hefur staðið sig vel í sínum verkefnum og átt góða leiki með landsliðinu, hefur meðal annars slegið gömul marka- og leikjamet Ríkharðs Jónssonar, svo að það er fjarstæða að tala um að hann hafi ekki unnið vel með verkum sínum.

Held að pressan á hann frá okkur sé komin yfir öll mörk. Eðlilegt er að hann fái það svigrúm sem hann þarf.

Eiður Smári gefur ekki kost á sér í góðgerðarleikinn

Dapurleg tíðindi

Það er alveg sorglegt að fylgjast með fréttum af brunanum í Stærra Árskógi, hér út með firði. Þar eru öll útihús brunnin, en nýlega var byggt við þau og allt tekið í gegn. Það er sannarlega bót í máli að eldurinn komst ekki í íbúðarhúsið, en skaði þeirra sem búa á bænum er mikill. Það er samt skelfilega kaldhæðnislegt að þessi eldsvoði komi upp á þessum degi, þar sem bálhvasst er og erfitt við að eiga. Það var aldrei neinn möguleiki á að bjarga þessum útihúsum í því veðri sem var í dag og það hlýtur að vera kuldalegra en veðrið fyrir ábúendur að sjá allt brenna.

Það er ungt og öflugt fólk sem býr á þessum bæ og hefur byggt upp af myndugleika síðustu árin. Það hefur verið tekið eftir því hversu dugleg þau hafa verið og þau hafa tekið búið nær alveg í gegn að undanförnu og verið að standa sig vel. Það er vonandi að þau nái að byggja sig upp úr þessari öskustó fljótt og vel. En áfallið er mikið, sérstaklega fyrir fólk sem missir með þessu bæði lifibrauð sitt og vinnustað í einu vetfangi.

Fjölmargir nautgripir dauðir - tugmilljóna tjón á Stærra Árskógi