Skelfilegt slys - myndbirtingar

Það er sorglegt að heyra af enn einu umferðarslysinu á Suðurlandsvegi, þar sem vörubíll og fólksbíll rákust á. Það er öllum vel kunnugt að tvöfalda verður þessa miklu hraðbraut milli Reykjavíkur og Selfoss - vonandi verður af því mjög fljótlega. Um 60 manns hafa látið lífið í umferðinni á Suðurlandsvegi frá árinu 1972.

Það sem mér finnst jafnan einna sorglegast við fréttir af dapurlegum slysum í umferðinni er að sjá sjálfan vettvang slyssins í fjölmiðlum; myndir af bílflökum og aðrar þær sorglegu aðstæður sem þar jafnan birtast. Stingur mig að sjá enn einu sinni strax komna mynd af slysstað. Þetta gerist mjög oft t.d. hérna á fréttavef Morgunblaðsins.

Myndbirtingar af vettvangi umferðarslyss þjónar mjög litlum tilgangi, hef aldrei talið það skipta miklu máli að sýna bílflökin. Kannski er það ábending til annarra að svona geti farið í umferðinni, en fyrir þá sem tengjast hinum látnu er þetta særandi myndræn umgjörð um mikinn harmleik.

Veit ekki hvort það er einhver algild regla hjá fjölmiðlum í þessum efnum. Sumir fjölmiðlar eru þó meira áberandi í þessu en aðrir eflaust. Hef séð hjá þeim sumum að þeir birta aðeins staðsetningu slyssins á korti. Það er ágætis nálgun á það finnst mér.

Það er alltaf jafn stingandi að sjá aðstæður umferðarslysa, enda getur aðkoma að svona slysum verið virkilega sjokkerandi og vandséð hvaða erindi þær fréttamyndir eigi í fjölmiðla. Vona að fjölmiðlar fari að hætta slíkum myndbirtingum.

Umferðarslys á Suðurlandsvegi

Hver mun kaupa auglýsinguna í miðju skaupinu?

Tekin hefur verið sú nýstárlega ákvörðun að selja mínútu auglýsingapláss inni í miðju Áramótaskaupinu á gamlársdag. Yfirmenn Ríkisútvarpsins munu ekki taka boðum sem eru undir þrem milljónum króna. Aðeins mun verða um að ræða eina auglýsingu í þennan tíma og er hætt við að hörð barátta verði um þetta pláss á einum besta sjónvarpstíma ársins, en væntanlega horfa yfir 90% landsmanna á skaupið á hverju ári.

Þetta eru merkilegar fregnir. Kannski er þetta fyrst og fremst til marks um breytta tíma í Efstaleitinu í útvarpsstjóratíð Páls Magnússonar þar sem dagskrárliðir hafa verið brotnir upp með auglýsingahléum með mun meira áberandi hætti en dæmi hafa verið um. Gott dæmi eru skemmtiþættirnir Útsvar og Laugardagslögin þar sem eru gerð auglýsingahlé oftar en einu sinni í klukkustundarprógrammi. Þetta hefur verið vel þekkt hjá auglýsingastöðvum á borð við Skjá einn en hefur verið að aukast sífellt á Stöð 2 þar sem fólk kaupir sér áskrift dýrum dómum.

Persónulega leiðist mér alveg gríðarlega þegar að þættir eru brytjaðir niður með auglýsingahléi af þessu tagi. Finnst þetta allt í lagi með stöðvar sem maður þarf ekki að greiða fyrir en öllu verra, t.d. á Stöð 2 þar sem borga þarf áskrift dýrum dómum og eins eiginlega í Ríkissjónvarpinu, sem er fjarri því ókeypis stöð. Finnst þetta allavega mjög lítið spennandi. Verst er þetta þó í Næturvaktinni þar sem þátturinn er klipptur í tvennt, við litla hrifningu mína og eflaust fleiri, og plássið væntanlega selt dýrum dómum.

Það segir mér svo hugur að auglýsingaplássið í skaupinu fari á talsverðan pening. Það verður barist um þessar sextíu sekúndur með mikilli hörku. Hver ætli fái það? Veðja á að einhver bankinn fái það. Vona samt að við sjáum ekki smettið á John Cleese aftur á gamlárskvöldi núna. :)

Langar samt að spyrja þá sem lesa; hvernig líst þér á að klippa skaupið í tvennt fyrir auglýsingahlé? Það segir mér svo hugur að þetta verði ekki vinsælt - enda hafa allir vanist því að skaupið sé ein heild án auglýsinga.

Hvernig getur svona gerst?

Það er með ólíkindum að heyra af því að Tryggingastofnun ríkisins hafi greitt út allt að 200 milljónir króna samkvæmt fölsuðum reikningi frá tannlækni á Suðurnesjum. Hvernig getur svona gerst? Það er ekki hægt að spyrja öðruvísi. Ég hélt að það væri eitthvað innra eftirlit sem gæti tekið á svona fölsuðum reikningum og því að það sé ekki hægt að svindla á kerfinu með þessum hætti. Það sem vekur mesta athygli er að um er að tilfelli allt að þrjátíu ár aftur í tímann. Það væri ágætt að fá hið sanna út, þó um síðir sé, og taka á því með viðeigandi hætti.

Einn punktur fréttar Bjargar Evu vekur reyndar meiri athygli en annar, en það er að fjórtán ár séu liðin frá því að grunsemdir vöknuðu um athæfi mannsins. Það er einum of langur tími af vafa og þetta eru það stór mistök að það er ekki hægt að skilja hvernig svona sofandaháttur geti gengið endalaust. Þetta hlýtur því að vera áfellisdómur yfir innra kerfi mála af þessu tagi. Það er ekki hægt að krefjast annars en að tekið verði á vinnuferlum, svo mál af þessu tagi geti ekki komið né heldur gengið svona lengi.

Grunur um 200 milljóna króna svik