Guðbjörg Hildur lokar bloggsíðu sinni

Ég tók eftir því í kvöld, eftir góða ábendingu, að Guðbjörg Hildur Kolbeins hefur lokað vef sínum hér á Moggablogginu. Deilt hefur verið á netinu síðustu dagana um harkaleg ummæli hennar um forsíðu auglýsingablaðs Smáralindar og margir beðið eftir afsökunarbeiðni frá henni á því orðavali sem þótti fara heldur betur yfir mörkin. Það virðist ekki vera á dagskrá hennar að senda frá sér afsökunarbeiðni eða reyna að klára þetta mál með siðlegum hætti. Það er með ólíkindum að hún skyldi pakka saman eftir þessa umræðu, taka út umdeildu færsluna og taka svo vefinn niður bara eins og tjaldið eftir útileguna og keyra á brott. Frekar kostulegt.

Einn sem skrifaði komment á vefinn minn í dag var að tala um að ég væri að vega að skoðunum hennar. Það er ekki rétt, ég var að skrifa gegn þessu orðavali. Eitt er að telja auglýsingabæklinginn vondan og stellingu fyrirsætunnar slappa en annað að koma með svo sterk orð, hakka í sig unga fyrirsætu og þetta blað með ómálefnalegum hætti. Ég er ekki einn um það að telja þessi skrif fyrir neðan allar hellur.

Það sem meira er að ég tel að hún hafi sýnt það opinberlega að henni varð á með því að taka skrifin niður og endalok bloggvefsins segir meira en mörg orð um það að hún sér eftir þessu en finnur það greinilega ekki hjá sér að skrifa sig frá því, þó ekki væri nema með nokkrum línum. En það er bara eins og það er.

Það sem maður skrifar á bloggvefinn er orðið opinbert. Þess vegna hugsar maður sig örlítið um hverja færslu og segir hlutina pent og með það fyrir augum að jafnvel geta þúsundir séð það á örskotsstundu. Vísa til orðavals míns í viðtalinu á Rás 2 um þetta. Það sem fer eitt sinn á netið gleymist kannski ekki glatt.

Það sýndi sig vel í þessu máli að netið er lifandi og fólk getur ekki sagt hvað sem er um hvern sem er. Einfalt mál í sjálfu sér!

Af hverju biðst Guðbjörg Hildur ekki afsökunar?

Það hefur vakið mikla athygli að Guðbjörg Hildur Kolbeins hefur ekki enn beðist afsökunar á umdeildum ummælum sínum fyrir viku um forsíðu auglýsingablaðs Smáralindar. Þetta mál skók bloggheimana fyrir viku með athyglisverðum hætti og svo fór að Guðbjörg Hildur tók út skrifin. Margir spyrja sig enn hvar afsökunarbeiðnin sé, enda held ég að flestir í bloggheimum hafi mislíkað þessi skrif, enda voru þau svo harkaleg og langt yfir öll mörk.

Gestur Einar Jónasson og Hrafnhildur Halldórsdóttir spurðu mig sérstaklega út í þetta mál í viðtalinu sem ég fór í til þeirra á Rás 2. Þetta er eitt umdeildasta mál bloggheimanna ansi lengi og því svosem varla skrýtið að þau hafi talað um það í þessu spjalli um bloggheima. Sagði mína skoðun, fór þó mjög varlega í það. Vil haldast á heiðarlegum nótum í þessu, hef þó sagt meira um það hér en ég gerði í þessu morgunspjalli okkar í gær.

En Guðbjörg Hildur myndi virka mun sterkari ef hún bæðist afsökunar og ég skil ekki að hún hafi ekki enn gert það. Frekar sorglegt bara.

Útlit fyrir spennandi álverskosningu í Firðinum

Það stefnir í spennandi kosningu um stækkun Alcan í Straumsvík í kosningu bæjarbúa í Hafnarfirði eftir rúman hálfan mánuð, þann 31. mars nk. Þetta er kosning sem fylgst er með um allt land, enda gæti hún niðurstaðan orðið örlagarík fyrir kosningabaráttuna til Alþingis. Einn þingmaður Samfylkingarinnar sagði reyndar í mín eyru að þetta væri mikilvæg kosning fyrir flokkinn sem slíkan, niðurstaðan skipti máli um t.d. Fagra Ísland, umhverfisstefna sem gladdi mjög andstæðinga Samfó.

Falli tillagan verði talað um að Samfylkingin hafi stýrt málinu rétta leið í kosningaferli og verið ábyrg og flott - verði hún samþykkt muni VG segja að Samfylkingin hafi leitt málið til sigurs fyrir Alcan í Hafnarfirði eflaust. Við megum ekki gleyma því að Ögmundur Jónasson er kominn í framboð á kragasvæðinu eftir tólf ára þingsetu fyrir Reykjavík. Sú tilfærsla var mjög til marks um að keyra ætti t.d. á þessu máli og andstöðu VG við það, enda hefur VG tekið mjög afgerandi afstöðu gegn stækkun.

Er á hólminn kemur er kosið um framtíðina þarna. Vill fólk stærri stóriðjukost í nágrenni bæjarins og eða jafnvel eiga á hættu að missa álverið. Síðarnefnda planið er greinilega aðaltaktík þeirra hjá Alcan og stuðningsmanna álversins; að það muni fara verði það ekki stækkað. Einnig verður höfðað til þess hversu stór þáttur Alcan sé á svæðinu í atvinnumálum og þessháttar og hversu miklar tekjur komi frá þeim til bæjarins. Mér finnst umræðan hafa snúist talsvert á nokkrum vikum. Fyrir jólin hefði ég spáð því að tillagan myndi kolfalla með einhverjum mun.

Er ekki eins viss í dag og spái því að þetta geti farið á hvorn veg sem er, jafnvel að tillagan verði samþykkt. Skv. Gallup-könnun í ársbyrjun var 51% þátttakenda andvíg stækkun en 39% voru henni fylgjandi. Nýlega voru fylkingarnar jafnar að mig minnir í Fréttablaðskönnun. Ég tel að það verði mikil spenna vegna þessarar kosningar og greinilegt að útlit er fyrir minni mun en áður var talið, altént ef marka má þessar kannanir. Mikla athygli mína vakti reyndar að ekki skyldi kosið um stækkunina samhliða alþingiskosningum þann 12. maí, en þess í stað kosið viku fyrir páskahátíðina.

Það er greinilega mat meirihluta Samfylkingarinnar í Hafnarfirði að þetta mál þurfi að klárast fyrir lokasprett kosningabaráttunnar til Alþingis, sem hefst strax eftir páskana. Það hefur blasað við að þetta hafi verið meginumræðuefnið í kjördæminu síðustu vikur og flestir bíða spenntir eftir úrslitunum. Það fróðlegt að sjá á hvorn veginn þetta fer er á hólminn kemur.

Vandræðaleg stjórnarskrárbreyting

Enn er algjör óvissa um hvort breytingar á stjórnarskrá verði afgreiddar fyrir þinglok. Ég hef ekki farið leynt með það að ég er andvígur þessum stjórnarskrárbreytingum og tel þetta vera vandræðalegan gjörning, unninn í tímahraki undir hótunum um stjórnarslit og krísu kortéri fyrir kosningar. Mér finnst það eiginlega ólíðandi að menn nái ekki samstöðu um slík mál á þeim tímapunkti að svo stutt er til kosninga.

Menn spyrja eflaust hvað hefði getað gerst annað. Það er spurning sem erfitt er að svara. Framsóknarflokkurinn þurfti að sýna kraft og keyra á málið til að sýna sérstöðu. Þeir gátu ekki bakkað. Það að ætla að treysta á stjórnarandstöðuna var mikill klaufaskapur hjá ríkisstjórninni, enda engu að treysta þaðan. Hvernig datt þeim Geir og Jóni í hug að stjórnarandstaðan myndi leggja þeim lið? Alveg kostulegt í sannleika sagt. En nú verður fróðlegt að sjá hver lendingin verði.

Ég hef verið mjög ánægður með hvernig að við í SUS og þau hjá Heimdalli hafa ályktað um málið. Sterkar og góðar ályktanir, sem ég styð heilshugar.

Óvissa um þinglok á Alþingi

Er ég að fara í framboð fyrir Íslandsflokkinn?

Ég sá að bloggvinkona mín, Guðrún María Óskarsdóttir, spyr í bloggkommenti á vefnum hjá mér hvort að ég sé að fara í framboð fyrir Íslandsflokkinn, nýjan flokk Margrétar Sverrisdóttur, Ómars Ragnarssonar og ýmissa annarra aðila. Fannst þetta athyglisvert komment mjög, svo ég segi það bara hreint út alveg. Hef vanist ýmsu öðru um dagana en að ég sé orðaður við framboð fyrir aðra flokka.

Það er mjög einfalt svar til við spurningunni. Ég er ekki að fara í framboð fyrir Íslandsflokkinn, eða hvaða nafni þessi flokkur mun annars nefnast. Mér líður vel þar sem ég á heima pólitískt og það eru engar breytingar framundan þar. Þannig að það er einfalt mál.

Ég ætla að vona að Sjálfstæðisflokkurinn nái fjórum mönnum hér í Norðaustri í vor. Við erum með frambærilegan mann í fjórða sætinu, Þorvald Ingvarsson, lækningaforstjóra á FSA og formann Sjálfstæðisfélags Akureyrar. Vonandi náum við að tryggja tvo Akureyringa á þing í vor.

Að því mun ég allavega berjast eftir því sem mér framast er unnt. Ég hef engan áhuga á framboði við þessar þingkosningar og hef komið því á framfæri fyrir löngu.