Vilhjálmur Þ. á pólitískum berangri

Pólitísk staða Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar er mjög veik - virðist bara tímaspursmál hvenær hann hættir sem leiðtogi borgarstjórnarflokksins. Er engu líkara en að helstu stuðningsmenn hans í prófkjörinu 2005 hafi skilið hann eftir á pólitískum berangri. Ef undan eru skilin Guðlaugur Þór Þórðarson, leiðtogi flokksins í RN, og Marta Guðjónsdóttir, formaður Varðar, hef ég séð fáa úr baklandi Vilhjálms Þ. koma sjálfviljuga í fjölmiðla með stuðning við hann sem borgarstjóraefni.

Geir H. Haarde, formaður Sjálfstæðisflokksins og leiðtogi í RS, hefur sagst styðja Vilhjálm Þ. meðan hann gegni leiðtogastörfum en gat þó ekki í sömu hendingu lýst yfir stuðningi við hann sem borgarstjóra aftur. Það eru engin dæmi um það, svo ég muni allavega eftir, að formaður Sjálfstæðisflokksins geti ekki lýst afdráttarlaust yfir stuðningi við leiðtoga flokksins í borginni sem borgarstjóraefni. Yfirlýsing Geirs átti kannski að vera stuðningur en var það ekki. Hol og innantóm yfirlýsing sem var helst minnst fyrir innihaldsleysið, það að formaður flokksins bakkaði ekki Vilhjálm upp sem leiðtoga og til að leiða flokkinn áfram mikið lengur.

Ég er ósammála því mati Bjarna Benediktssonar, alþingismanns, að það sé veikast fyrir Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson að borgarfulltrúar flokksins hafi verið ósýnilegastir í að tala um stöðu hans. Það sem er veikast fyrir hann er hversu lítinn stuðning hann fær úr baklandi sínu, hjá þeim sem bökkuðu hann upp í prófkjörinu 2005 og tryggðu honum sigur í spennandi leiðtogaslag við Gísla Martein Baldursson. Staða Vilhjálms Þ. er orðin það veik heilt yfir að hann verður að fara í bakland sitt og taka púlsinn á stöðunni. Þar ráðast örlög hans umfram allt, þó mér sýnist reyndar sem mjög hafi fjarað undan honum víða.

Staða Vilhjálms væri allt önnur ef hann hefði verið óskoraður leiðtogi borgarstjórnarflokksins alla tíð og hann hefði aldrei þurft að taka slag um leiðtogastöðuna. Það vita allir hvaða bakland hann hafði til að hljóta hana. Veikur opinber stuðningur úr því baklandi vekur því mesta athygli. Í vikunni sneri Deiglan baki við Vilhjálmi Þ, eða altént gaf honum mjög pent þau skilaboð að hann ætti að fara meðan að hann gæti. Pólitísk innistæða hans væri orðin nær engin og staðan heilt yfir veik. Þar var talað um Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson í þátíð pólitísks styrkleika. Greinaskrifin þar sýndu hversu veikt baklandið var orðið.

Mér finnst Vilhjálmur Þ. standa mjög illa. Hef sagt áður að hann eigi að segja af sér leiðtogastöðunni og hugsa í þeim efnum um heill og hag Sjálfstæðisflokksins. Það er reyndar sorglegt hversu illa hann hefur farið með sterkt umboð úr prófkjöri en þau mistök eru augljós og verða ekki aftur tekin, sama hversu oft beðist er auðmjúklega afsökunar. Hann brást flokksmönnum, umfram allt þeim sem hafa stutt hann.

Baklandið þegir meðan að leiðtoginn riðar til falls. Þögn þeirra þessa febrúardaga er nokkuð hávær. Sú þögn stendur eftir þegar að veik staða Vilhjálms Þ. er greind.

Annþór á Hraunið - afmælisveislan í vaskinn

Það er gott að Annþór Karlsson sé kominn aftur á Litla-Hraun og geti unnið úr sínum málum þar. Það var dýrkeypt fyrir lögguna að líta af honum augnablik á meðan að hann beið yfirheyrslu og hljóta þeir að hafa glaðst með að ná honum í fataskápnum í Mosfellsbæ í kvöld.

Það var svolítið spes að fylgjast með fréttunum af leitinni af honum eftir strokið ævintýralega úr fangelsinu. Sögurnar mögnuðust og alltaf bættist við. Það var eiginlega fyndnast af öllu þegar að sögurnar um tölvuvafur strokufangans og yfirvofandi afmælisveisluna tóku að berast út. Þetta var að verða eins og hálfgerð krimmasaga en ekki raunveruleiki.

Eftir standa þó spurningar um eftirlitið í fangageymslunni þar sem fangi hefur tíma til að undirbúa það að strjúka, getur hringt út og unnið að flóttaplani og getur fundið reipi og fleiri hluti til að nota til að strjúka. Þarna er augljóslega glufa í fangelsinu sem fara verður yfir. Þetta eru stór mistök. Vonandi lærir lögreglan eitthvað á þessu fangadrama.

Annþór á leið austur