Evrópsk framtíðarsýn - ESB kosningamál 2011?

Það er eðlilegt að landsmenn allir, þ.m.t. Sigurður Einarsson, hafi skoðanir á því hvort taka eigi upp annan gjaldmiðil. Hinsvegar finnst mér blasa við að ekki verði tekin upp ný mynt eða haldið í Evrópuátt á þessu kjörtímabili. Það þarf ekki nema að líta á stjórnarsáttmála Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar til ársins 2011 til að sjá að aðild að ESB er ekki á dagskrá þessarar ríkisstjórnar. Það má vel vera að Evrópumálin verði kosningamál árið 2011, líklegt eins og horfir nú altént, en það er þó engan veginn öruggt, þrátt fyrir allt.

Hinsvegar væri vissulega heiðarlegt að taka Evrópuumræðu í kosningabaráttu næst. Því ekki? Það er þó vissulega mjög merkileg staðreynd að enginn flokkur hefur gert Evrópumálin að alvöru kosningamáli í alþingiskosningum á þessum áratug. Samfylkingin setti málið á oddinn í aðdraganda kosninga 2003 en skipti um plötu fyrir kosningar þegar að sást vel að ekki var stemmning fyrir boðskapnum. Sama gerðist í kosningunum í fyrra, eins og allir vita. Það var engin stemmning fyrir Evrópuumræðu. Allt annað var þá á oddinum.

Ég tel allar hugleiðingar um þetta mál góðar í sjálfu sér. Við eigum alltaf að taka stöðuna á því sem er að gerast í heiminum, fjarstæðukennt að loka einhverjum dyrum vegna þess að eitthvað megi ekki ræða. En það er innan við ár síðan að mynduð var ríkisstjórn sem kortlagði þessi mál á kjörtímabilinu. Það virðist ekki vera einhugur um það innan þessarar stjórnar að horfa eindregið í Evrópuátt og við það situr í augnablikinu.

Þrátt fyrir allar eðlilegar pælingar er staðan því nokkuð ljós. En umræðu getur enginn stöðvað fái hún byr. Það má vera að Evrópuumræðan fái byr, en eftir stendur að ekki er þingmeirihluti fyrir því að ganga í Evrópusambandið eða halda í þá átt, eða ég sé hann ekki blasa við altént. Hvað svo sem síðar verður.

Nýr gjaldmiðill innan 3 ára?

Like Father... Like Daughter

Það verður ekki um það deilt að Lisa Marie Presley er lík föður sínum, tónlistarkóngsins Elvis Presley, og er að verða ískyggilega lík honum bæði í töktum og framkomu. Það fer ekki á milli mála að hún hefur erft matarlist hans og skapgerðina margfrægu sem einkenndi hann. Presley var margfrægur fyrir matseðil sinn, margfræga kaloríubombu, þar sem ekki var neitt pláss fyrir hóflega matargerð.

Lisa Marie vill greinilega ekki fá sömu dóma og faðir hennar fékk á síðustu árum ævi sinnar þar sem frekar var rætt um holdafar hans og persónuleg einkamál, þar sem ofát og lyfjaneysla einkenndu fallandi gengi hans á áttunda áratugnum. Endalok föður hennar hafa hvílt sem mara yfir Lisu Marie allt frá því að hann dó þegar að hún var kornung og hún hefur staðið vörð um minningu hans. Það að falla í sama skuggann og einkenndi hann er ekki valkostur í hennar augum.

Lisa Marie hefur oft fengið harða dóma, bæði sem tónlistarmaður og karakter. Ekki verið allra, ekki frekar en hinn skapmikli og einbeitti faðir hennar, sem lét engan eiga neitt inni hjá sér. Það hlýtur líka að vera mjög erfitt að vera dóttir rokkgoðs og reyna fyrir sér í sömu list, eiginlega vonlaust, enda alltaf líkt við þá snilld sem áður var. Það hefur Lisa Marie gengið í gegnum þá þrjá áratugi sem liðnir eru frá því að pabbi hennar dó, þó margir trúi reyndar enn að hann sé lifandi, eins kómískt og það hljómar.

Það verður áhugavert að sjá hvernig þetta mál Lisu Marie gegn Daily Mail mun fara og hvort að hún geti náð höggi á þá sem ætla að stimpla hana sem matarfíkil og skaphund eins og pabba hennar.

Presley sár og reið

Sigríður Anna til Kanada - deilt um sendiherramál

Það er nú ljóst að Sigríður Anna Þórðardóttir, fyrrum umhverfisráðherra, mun verða sendiherra í Kanada þegar að Markús Örn Antonsson kemur heim til Íslands og tekur við embætti forstöðumanns Þjóðmenningarhússins. Það er þó mikil sendiherrahringekja framundan hjá Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur, utanríkisráðherra, og fjarri því allt búið þar með skipan þriggja nýrra sendiherra.

Mikil uppstokkun fylgir í kjölfarið á næsta ári því þegar að fimm til sjö sendiherrar hætta á svipuðum tíma og ljóst að Ingibjörg Sólrún mun skipa fleiri sendiherra en þessa þrjá á næstu tólf mánuðum. Það mátti finna örlitla ólgu á vissum stöðum í gær með þessa tilkynningu. Sumir spurðu sig að því hvort að Samfylkingin væri í samtryggingu pólitískra hagsmuna.

Það hefur alltaf verið svo að utanríkisráðherrar hafa skipað fólk með víðtæka reynslu til sendiherrastarfa. Fjöldi sendiherra hafa verið ráðherrar hér heima og tekið þátt í stjórnmálum. Jón Baldvin Hannibalsson skipaði fjölda krata sem sendiherra á sínum ferli, marga mjög virka í pólitík, og því er það svolítið fyndið að sjá suma skrifa eins og hálfgerð börn yfir því að Samfylkingin sé hrein mey í þessum efnum.

Flokkarnir sem að henni standa hafa skipað pólitíska samherja sína í sendiherrastóla og ég veit ekki betur en að Halldór Ásgrímsson og Davíð Oddsson hafi skipað pólitíska andstæðinga sína líka sem sendiherra og nægir þar að nefna Svavar Gestsson, fyrrum formann Alþýðubandalagsins, og Guðmund Árna Stefánsson, síðasta formann Alþýðuflokksins.

Sigríður Anna skipuð sendiherra

Siðariddari í NY endar sem vændiskúnni nr. 9

Það leikur enginn vafi á því að aðeins tímaspursmál er hvenær að demókratinn Eliot Spitzer muni segja af sér sem ríkisstjóri í New York. Það er kaldhæðnislegt að siðariddarinn mikli, sem frægur var fyrir að sækja til saka menn sem saksóknari í borginni og koma upp um glæpahringi, skuli sjálfur nú hafa endað sem vændiskúnni númer 9 í málsskjölum og falla í sama siðferðispyttinn og þeir sem hann hefur sótt til saka.

Spitzer hlaut um 70% atkvæða í ríkisstjórakosningunum árið 2006, fékk sterkt og gott umboð til að taka við af repúblikananum George Pataki. Á mjög skömmum tíma hefur hann klúðrað sínum málum og nú brotið lög og gerst sekur um athæfi sem hann svo margoft fordæmdi sjálfur. Það sem gerir stöðu Spitzers enn verri og óverjandi í sjálfu sér er að hann fór fram í kosningum, ekki aðeins í ríkisstjórakosningunum 2006 heldur áður er hann sóttist eftir embætti, sem maður heiðarleika og siðlegra stjórnmála.

Spitzer var af mörgum nefndur mr. clean, ekki aðeins í gamni með pólitískra gárunga heldur og vegna þess að hann seldi kjósendum þá ímynd sína að vera heiðarlegur maður og táknmynd siðlegra vinnubragða. Sú ímynd er hrunin með þessum fréttum og hann verður aldrei trúverðugur sem ríkisstjóri í New York framar. Það er því eðlilegt að repúblikanar reki á eftir afsögn Spitzers og það er eiginlega með ólíkindum að hann skyldi ekki segja af sér þegar í gærkvöldi þegar að hann viðurkenndi að hafa brugðist kjósendum og sínum nánustu.

Það er ekki hægt annað en að kenna í brjósti um eiginkonu Spitzers, Sildu, og börn þeirra. Ríkisstjórafrúin var hálf fjarræn og sorgmædd, allt að því vandræðaleg í þessum erfiðu aðstæðum, á blaðamannafundinum í gær þar sem hann reyndi að biðja hana og fjölskylduna afsökunar en svaraði engum spurningum fjölmiðlamanna. Hvernig geta konur birst við hlið manna sinna á svona stundum og varið þá? Það hlýtur að vera súrsæt og erfið lífsreynsla.

Það er varla við öðru að búast en að Spitzer segi af sér áður en repúblikanar muni höfða mál gegn honum. Þegar að Spitzer segir af sér mun vararíkisstjórinn, David Paterson, taka sjálfkrafa við embættinu. Hann er blindur og er þeldökkur og mun hann verða fyrsti þeldökki ríkisstjórinn í sögu New York-fylkis.

Ríkisstjóri New York verði ákærður til embættismissis