Söngvarinn Kalli Bjarni tekinn aftur með fíkniefni

Söngvarinn Kalli Bjarni var handtekinn fyrir helgina með fíkniefni í fórum sínum, innan við ári eftir að hann tekinn með tvö kíló af fíkniefni í Leifsstöð. Fall Kalla Bjarna hefur verið mikið í umræðunni að undanförnu, en rúm fjögur ár eru liðin síðan að hann var kjörinn fyrsta Idol-stjarna Íslands og virtist vera að ná miklum frama sem söngvari. Fyrsta plata hans seldist illa og síðan hefur hann ekki gefið út efni en mun frekar verið þekktur fyrir dópneyslu sína.

Það er vissulega frekar dapurlegt að heyra af falli þessarar poppstjörnu, sem einhvern veginn náði aldrei að fóta sig eftir að vinna þessa keppni og höndla frægðina með þeirri óreglu sem hefur fylgt honum í mörg ár. Þegar að hann var tekinn fyrir tæpu ári var mikið fjallað um dópneyslu hans og ógöngur vegna neyslunnar. Mamma hans kom í viðtal í Kastljósinu og Bubbi Morthens talaði þá mikið um þá djöfla sem Kalli Bjarni rogaðist með.

Eins og frægt varð sýndi Kastljósið síðar langt viðtal Ragnhildar Steinunnar Jónsdóttur við Kalla Bjarna þar sem farið var með honum á sjóinn og hann sagði sögu sína og hún var dramatíseruð mikið upp af Kastljósi. Var mjög deilt á þáttinn, einkum framsetningu viðtalsins, sem virtist gera Kalla Bjarna að miklu fórnarlambi og reynt að fegra ímynd hans eftir margþekkt afbrot. Man ég t.d. mjög vel eftir bloggumræðu þá þar sem deilt var á hvernig þátturinn tók á málefnum Kalla Bjarna.

Nú hefur honum aftur orðið á og virðist vera í miklum vítahring. Enn hefur hann ekki hafið afplánun og greinilegt að það verður honum mjög erfitt að losna úr þessum vandræðum sem hann er í. Þetta er auðvitað mikil sorgarsaga og vonandi fær hann hjálp til að berjast við þá djöfla sem hafa sligað hann.

Meistaraverkið Casablanca - helgispjöll Madonnu

Sú kvikmynd sem ég met einna mest er hið ódauðlega meistaraverk Casablanca - sígilt klassaverk sem hefur allt sem prýða þarf fullkomna kvikmynd. Hefur hlotið sæmdartitilinn besta kvikmynd 20. aldarinnar og verðskuldar hann sannarlega. Hún var aðeins ein myndanna á færibandinu í vinnslu á sínum tíma en varð stærri en mörgum óraði fyrir. Casablanca fangaði hug og hjarta kvikmyndaáhorfandans fyrir tæpum sjötíu árum og á sess í huga flestra enn í dag.

Nú berast fregnir af því að endurgera eigi Casablanca og það af Madonnu. Þvílíka fíaskóið sem það stefnir í að verða fyrirfram. Hugnast ekki vel að endurgera eigi þennan gullmola kvikmyndasögunnar. Það er reyndar svo að fátt fer eins mikið í pirrurnar á mér og að heyra af því að endurgera eigi gömul meistaraverk. Enda er það tilgangslaust að mínu mati. Vilji fólk upplifa perlurnar á það að kaupa sér gömlu myndirnar og sjá þær. Það fangar enginn sama góða neistann síðar, eða það er jafnan svo að svona endurgerðir floppa með einum hætti eða öðrum. Þannig að það jaðrar við helgispjöll að mínu mati að endurgera Casablanca.

Casablanca segir söguna af kaffihúsaeigandanum Rick í Casablanca í Marokkó í seinni heimsstyrjöldinni og ævintýrum hans. Af öllum búllum í öllum heiminum verður gamla kærastan hans, Ilsa, endilega að stíga fæti sínum inn á staðinn hans með ástvini sínum, foringja í frönsku andspyrnuhreyfingunni sem er á flótta undan nasistum, og þá hefst óvænt og stórskemmtileg atburðarás sem endar með einni eftirminnilegustu kveðjustund í kvikmyndasögunni, þegar að Ilsa stendur frammi fyrir erfiðu vali. Mér finnst þessi mynd einstök og þarf helst að sjá hana reglulega. Finnst hún eins og gott rauðvín, sem aðeins batnar með aldrinum. Myndir með svo góðan grunn verða aldrei lélegar.

Humphrey Bogart átti sína eftirminnilegustu kvikmyndatúlkun á litríkum leikferli í þessari mynd en Rick varð það hlutverk sem hans er minnst helst fyrir. Þetta er líka sterkasta karaktertúlkun hans, þó þær séu margar góðar. Bogart, sem var valinn besti leikari 20. aldarinnar skömmu fyrir aldamótin, fékk þó ekki óskarsverðlaunin fyrir leik fyrr en seint og um síðir árið 1952, skömmu fyrir andlát sitt, fyrir túlkun sína á hinum óheflaða Charlie Allnut í African Queen, sem var reyndar með hans bestu kvikmyndum. Ingrid Bergman var ein besta leikkona 20. aldarinnar og glansaði í hlutverki Ilsu. Hún hlaut óskarsverðlaun alls þrisvar sinnum á ferlinum en tókst þó ekki að vinna hann fyrir að leika Ilsu.

Persónulega finnst mér besta leiktúlkun Ingrid vera í Haustsónötu Ingmars Bergmans, sem varð svanasöngur hennar á hvíta tjaldinu. Klassinn yfir Ingrid varð þó aldrei meiri en í Casablanca, þó að nærri fari það í Notorious, Anastasiu, Gaslight og For Whom the Bell Tolls. Túlkun hennar á sænska kristniboðanum í Murder on the Orient Express sem færði henni síðasta óskarinn árið 1975 er líka gríðarlega góð. Claude Rains var gríðarlega góður leikari, einn eftirminnilegasti aukaleikari kvikmyndasögunnar, sem þó náði alltaf athygli kvikmyndaáhorfandans. Hann glansaði best á sínum ferli í hlutverki lögreglustjórans í Casablanca. Hann átti síðar frábæran samleik með Ingrid í Notorious.

Casablanca er ein af bestu kvikmyndum sögunnar og er ein þeirra sem ég met mest. Hún verður alltaf meira heillandi eftir því sem árin líða og verða atriðin í henni þess þá meira heillandi, nefni ég þá sem dæmi atriðið þar sem Ilsa og píanóleikarinn Sam sitja við flygilinn og Sam leikur óskarsverðlaunalagið undurfagra As Time Goes By og lokaatriði myndarinnar sem gerist á flugvellinum þar sem framtíð sambands Ricks og Ilsu ræðst endanlega. Það atriði er alveg klassík út af fyrir sig.

Ætla að vona að menn hætti við þessar endurgerðarpælingar. Fyrir nokkrum árum ætluðu Ben Affleck og Jennifer Lopez að endurgera myndina með sér sjálfum í aðalhlutverkum og svo einhverjir Indverjar í fyrra. Til allrar guðs lukku varð ekki af þeim hryllingi. Þeir sem hafa séð Gigli þurfa varla að hugsa meira um hversu skelfilegt það hefði orðið og ekki hefði verið þægilegt að sjá indverska versíón af Casablanca.

En þeir sem hafa ekki enn séð Casablanca þurfa að upplifa hana, allavega einu sinni. Það gæti orðið upphafið að einstakri vináttu. Þeir sem vilja upplifa stemmninguna í myndinni ættu að fara í tónlistarspilarann og hlusta á Dooley Wilson syngja As Time Goes By.

Hvað Madonnu varðar skulum við vona að einhverjir gáfumenn í kringum hana fái hana frekar til að syngja gömlu lögin sín aftur en að fokkast í að endurgera Casablanca.

Madonna endurgerir Casablanca

Mótmæli atvinnubílstjóra halda áfram

Ekki fer á milli mála að atvinnubílstjórum er fúlasta alvara með mótmælum sínum. Þeir stöðva umferð á mikilvægustu tímum og eru greinilega að senda þau skilaboð að þetta sé allt bara rétt að byrja. Það eru engin merki um að þeir séu að beygja af, heldur styrkjast í sínum boðskap.

Það eru sterk skilaboð að stöðva umferð á mánudagsmorgni fyrir klukkan átta - greinilegt að bílstjórarnir eru líka mjög samhentir og hafa fengið nóg af eldsneytisverðinu. Og það er greinilegt að þeir ætla ekki að bakka fyrr en stjórnvöld hafa lært sína lexíu.

Þegar að ég heyrði af þessum mótmælum fór ég reyndar að velta því fyrir mér hvenær þeir myndu fara að mótmæla við Alþingishúsið, en þing kemur saman að nýju í dag.

„Ráðamenn vakni"

Kaupþing sver af sér að veikja krónuna

Yfirlýsing Kaupþings, þar sem bankinn sver af sér að vera að veikja íslensku krónuna, er mjög merkileg í sjálfu sér. Sögusagnir um hvort og þá hverjir séu að veikja krónuna hafa vakið athygli eftir eldmessu Davíðs Oddssonar, seðlabankastjóra, á ársfundi bankans fyrir helgina.

Þá sem fyrr talaði Davíð í fyrirsögnum og var ekki beint að spara stóru orðin - talaði meira að segja um að skipa rannsóknarnefnd til að finna út hið sanna í málinu - hver stæði að þessum glæp í hans augum. Eflaust er mikilvægt að rekja hvort að einhver og þá hver veiki krónuna með ráðnum hug. Það er sjálfsagt að taka þá umræðu.

Kaupþing virðist ekki vilja sitja þegjandi undir slíku. En mér finnst samt þessi yfirlýsing frekar sérstök, kannski svarar þetta grunsemdum einhverra en fær aðra til að hugsa meira um þær. Það vill vissulega enginn fá þann stimpil á sig að vera að veikja gjaldmiðilinn, það er ekki gott vörumerki á næstunni eða pr-vænt að neinu leyti. Mér finnst eðlilegt hjá Davíð að tala um þetta og því ekki, ekkert að því að seðlabankastjórar tali mannamál í tyllidagaræðum.

Grunsemdir um að einhverjir aðilar séu að leika sér með gjaldmiðilinn eru slæmar. Ekkert að því að fá úr því skorið. Það er eðlilegt að sú umræða fari fram og mér finnst Davíð gera gott að tala mannamál í þessum efnum en ekkert hálfkák. Það ætti ekki að vera vandamál fyrir bankana að taka þessa umræðu hafi þeir ekkert að fela.

Ef það er rétt að íslensku bankarnir séu að leika sér að krónunni í takt við þennan orðróm er það auðvitað til skammar. Því er gott að Kaupþing sendi út frá sér afgerandi yfirlýsingu, sem vonandi er rétt.

Kaupþing vísar orðrómi á bug