Er verið að velja íslenskt með Cintamani?

Umræðan um Cintamani vekur spurningar um hversu íslenskt merkið er í raun og veru og hvernig feldir séu notaðir í framleiðsluferlinu. Tengingin við Kína er nú hvorki jákvæð né góð fyrir fyrirtækið. Fyrsta hugsun allra sem velta fyrir sér Kína í þessu samhengi er hvort allt standist lög í framleiðslunni. Meðferð á dýrum þar er ekki beint til sóma í flestum tilfellum og barnaþrælkun er mjög algengt vandamál.

Eftir að ég sá þátt í Sjónvarpinu fyrir nokkrum árum um barnaþrælkun í Kína er fjarri lagi að nokkur geti fullyrt að allt sé slétt og fellt varðandi framleiðsluferli í Kína. Fátt stenst þar þá staðla sem við viljum státa af á vesturlöndum. Ég man að þegar forseti Íslands var í Kína fyrir nokkrum árum heimsótti hann verksmiðju þar sem mörg börn unnu og varla þarf að taka fram að þar var ekki allt beinlínis til sóma.

Cintamini græðir ekki mikið á tengingunni við Kína semsagt, hversu svo sem reynt er að telja öllum trú um hversu traust framleiðslan er.

Harma umfjöllun um Cintamani