Mjög vænleg staða fyrir Sjálfstæðisflokkinn

Mér finnst það mjög góð tíðindi að Sjálfstæðisflokkurinn mælist með mest fylgi á þessum tímapunkti, þegar hann fer í stjórnarandstöðu í fyrsta skipti eftir átján ára stjórnarsetu. Slíkt er styrkleikamerki fyrir flokkinn og gefur til kynna að hann eigi mörg tækifæri í kosningabaráttunni og geti komið sem sigurvegari út úr henni, ef honum ber gæfa til að stokka upp forystusveit sína og þingflokkinn á næstu vikum í prófkjöri og landsfundi í kjölfarið.

Stóru tíðindi könnunarinnar eru þó að fylgið er á fleygiferð og margir taka ekki afstöðu. Mikið verk er framundan fyrir stjórnmálaflokkana að höfða til kjósenda og ljóst að sjaldan ef aldrei hefur lausafylgið verið meira. Því er spennandi kosningabarátta framundan og augljóst að margt á eftir að gerast á næstu 80 dögum.

Veganesti ríkisstjórnarinnar er ekki beysið á fyrstu dögunum. Aðeins helmingur landsmanna styður hana þegar í upphafi áður en reynir á hana og gefur það til kynna að stjórnarskiptin séu landsmönnum ekki mjög að skapi og hún eigi eftir að ganga í gegnum mikinn öldusjó, því varla mun fylgið aukast.

Sjálfstæðisflokkur stærstur

Mikil mildi að vel fór við Tjörnina

Óhætt er að segja að mikil mildi hafi verið að ekki hafi verr farið þegar hestarnir fóru niður um ísinn á Tjörninni. Þarna skiptir öllu máli hin réttu viðbrögð og taka á því af ábyrgð og úthugsað. Fjölnir virðist hafa bjargað því sem bjargað varð og staðið sig frábærlega. Hann hlýtur að fá hrós dagsins fyrir sín viðbrögð.

„Einn í einu“

Heift og hefnigirni - engin sameining SÍ og FME?

Uppstokkunin í Seðlabankanum ber öll merki heiftar og hefnigirni í garð eins manns, þetta er pólitísk hreinsun af hálfu minnihlutastjórnar með undarlegt og óskýrt pólitískt umboð. Aðferðin er ekki boðleg og virðist vera presenteruð sem hrein hefnd, engar áminningar eru lagðar fram og farið fram með óboðlegum hætti. Hvað varð um sameiningu Seðlabankans og Fjármálaeftirlitsins sem fyrri ríkisstjórn hafði rætt um og lagt drög að? Er hún nú úr sögunni því Samfylkingin getur farið sínu fram í pólitískri heift gegn einum manni?

Hvað mun þessi heift og hefnigirni eins flokks í samstarfi við einn og blóðheitu daðri við annan kosta þjóðina? Starfslokasamningarnir verða dýrkeyptir fyrir okkur öll á þessum forsendum eins og Jón Magnússon bendir réttilega á. Valin er dýrasta og ógeðfelldasta aðferðin til uppstokkunar. Allt talið um sameiningu SÍ og FME virðist fyrir borð borin og ekki koma lengur til greina. Þetta er undarlegt veganesti og ekki mjög geðslegt.

Pólitískar hreinsanir og heift

Beðið eftir Davíð - hatrömm átök um Seðlabanka

Augljóst er að Davíð Oddsson, seðlabankastjóri, ætlar ekki að fara úr Seðlabankanum í flýti og hugleiðir vel næstu skref í þeirri erfiðu stöðu sem upp er komin þar sem minnihlutastjórnin hefur það eina skýra markmið að breyta yfirstjórn Seðlabankans án faglegra aðgerða, t.d. áminninga. Ég tel þessi starfslok eins og þau hafa verið undirbúin varla teljast fagleg, án þess að áminningar eða ábendingar um mistök í starfi hafi beinlínis verið lögð fram. Slíkt væri eðlilegt upphaf á því ferli sem komið er af stað.

Þetta er pólitísk ákvörðun og flokkast ekki undir neitt annað en pólitískar hreinsanir. Alla tíð hefur verið talað nær einvörðungu um að hreinsa út vegna eins manns, varla hefur verið minnst á þá tvo seðlabankastjóra sem sitja ennfremur og hafa unnið í Seðlabankanum í áratugi og eru hagfræðingar. Merkilegt er líka að eina skýra stefnumið ríkisstjórnarinnar snýst um þá uppstokkun.

Allt annað er í móðu blaðurs og orðagjálfurs og á að skoða og kanna, eins og sjá mátti af forsætisráðherranum sem hafði enga skýra stefnu fram að færa og ætlaði allt að skoða og kanna, þó hún hefði verið í ríkisstjórn í tæp tvö ár og hefði stýrt einum mikilvægasta pakkanum í kerfinu.

Jóhanna og Davíð ræddu saman

Breskar aðvaranir og sjálfskaparvítið mikla

Mér finnst það mjög merkileg staðreynd að breska fjármálaeftirlitið hafi verið varað um yfirtöku Kaupþings á Singer & Friedlander. Bretar hljóta að geta sjálfum sér um kennt hvernig komið var fyrir stofnunum þar og alvarleg staða íslensku bankanna þar úti ætti varla að hafa verið stórtíðindi fyrir þeim. Leitin að blórabögglum virðist enda í eftirlitsstofnunum þeirra, enda hafa þær verið steinsofandi hafi þær sniðgengið slík skilaboð í heil þrjú ár.

Reyndar held ég að Bretar hafi skotið sig illa í fótinn með aðförinni að Íslendingum í haust. Get ekki séð að Bretar séu í góðri stöðu núna og séu í raun hægt og sígandi á sömu ógæfuleið og við fórum. Varla að maður nenni að vorkenna þeim, sjálfskaparvítið er slíkt.

Var aðvarað vegna Kaupþings