Evrópumálin úr sögunni í vinstrasamstarfi

Stóru tíðindin eftir umræðuþátt flokksleiðtoganna í kvöld er að Steingrímur J. Sigfússon afskrifaði algjörlega aðildarviðræður við Evrópusambandið á þessu ári og mun ekki semja um nein slík skref í stjórnarmyndun að þessu sinni og mun ekki ganga að afarkostum Samfylkingarinnar.

Af mörgum afdráttarlausum yfirlýsingum gegn ESB úr herbúðum er þessi frá formanninum sjálfum mest afgerandi og setur í raun vinstristjórnarvalkostinn í uppnám, muni Samfylkingin standa við hótanir sínar.

Augljóst er að það stefnir í líflegar og jafnvel langvinnar stjórnarmyndunarviðræður, enda hefur VG sagt hreint út að þeir muni ekki stökkva á Evrópuhraðlestina með Samfylkingunni.

Slík tíðindi skipta miklu máli kvöldið fyrir kjördag, því er ekki hægt að neita.

Áherslan á ESB lýsir taugaveiklun

Þöggun vinstriflokkanna mikið áhyggjuefni

Niðurstöður síðustu kannana fyrir kosningarnar á morgun færa okkur þær skelfilegu vísbendingar beint í æð að vinstriflokkarnir, sem sitja á mikilvægri skýrslu um efnahagslífið og reyna að afvegaleiða almenning, muni í fyrsta skipti í lýðveldissögunni geta myndað einir meirihlutastjórn, jafnvel undir forsæti öfgavinstriflokks með forræðishyggju og ríkisyfirtöku fyrirtækja að leiðarljósi í pólitískri baráttu sinni.

Mikið áhyggjuefni er fyrst og fremst að þjóðin fái ekki beint aðgang að mikilvægri skýrslu sem kortleggur stöðu efnahagskerfisins degi fyrir kosningar. Hvað er að fela? Hvers vegna þessi leyndarhyggja og þöggun í nafni vinstriflokkanna? Eru þetta ekki sömu flokkar sem töluðu um gegnsæ og traust vinnubrögð fyrir nokkrum mánuðum og töluðu gegn leyndarhjúp á mikilvægum staðreyndum?

Hvernig geta svo kjósendur hér í Norðausturkjördæmi kosið flokka sem leggjast gegn álveri á Bakka og olíuborun, mikilvæg atriði í framtíðarsýn í uppbyggingu samfélagsins. Munum ummæli ráðherranna Össurar og Kolbrúnar og hugleiðum hvort flokkar þeirra verðskuldi traust.

Eftir alla þöggunina, leyndarhjúpinn á lykilmálum og atlögu að mikilvægri atvinnuuppbyggingu verðskuldar vinstrið ekki traust. Hugleiðum fyrst og fremst eitt, hversvegna fær þjóðin ekki að vita hver staðan er í aðdraganda kosninga? Hvað eru vinstriflokkarnir að fela?

Samfylkingin enn stærst

Vinstri grænir kasta grjóti úr glerhúsi

Ekki finnst mér það merkilegt hjá Steingrími J. Sigfússyni að hindra almenn skoðanaskipti með því að kæra auglýsingu VefÞjóðviljans og sjálfstæðismanna í Norðvestri. Vinstri grænir kasta grjóti úr glerhúsi með þessu, enda hafa ungir vinstri grænir verið að dreifa kosningaáróðri með mynd af Bjarna Benediktssyni, formanni Sjálfstæðisflokksins, og ekki haft í heiðri sjálfir þau vinnubrögð sem þau telja brotin.

Steingrímur J. þoldi ekki grínauglýsingar Framsóknarflokksins, einkum ungliðanna, í sinn garð árið 2007 og frægt var þegar hann nöldraði yfir því í kosningaþætti þá við Jón Sigurðsson, þáverandi formann Framsóknarflokksins. Á meðan hans flokkur dreifir áróðri með myndum af Bjarna Ben er þetta blaður Steingríms honum mest til skammar.

Segja VG hindra skoðanaskipti

Svipta þarf hulunni af Icesave-leyndarmálum

Mér finnst mjög mikilvægt að leyndarhjúpnum verði svipt af Icesave-málinu. Tímabært er að þjóðin fái að vita sannleikann og allir þættir málsins verði gerðir opinberir. Mér finnst það ekki smekklegt að stjórnarflokkarnir sem talað hafa um opin og gegnsæ vinnubrögð haldi þessum upplýsingum frá þjóðinni, þetta á að gera opinbert og opna fyrir fólkinu í landinu.

Traust er mikils virði í stjórnmálum. Nú reynir á hvort stjórnvöld vilji opin og gegnsæ vinnubrögð eða standa vörð um leyndarhjúp. Icesave-málið er stórt og umfangsmikið í sagnfræði bankahrunsins, nú sem í sögubókum framtíðar. Burt með leyndina!

Siv segir atburði ævintýralega

Fegurð eða ljótleiki?

Mjög misjafnt hvernig fegurð er mæld. Hver hefur sína skoðun á því. Fegurð getur þó snúist upp í ljótleika á augabragði. Mér finnst fátt fagurt við horrenglur eða þá sem eru svo horaðir að sést í beinabygginguna á þeim. Sumir reyna svo mikið á sig fyrir fegurðina að þeir gleyma að fegurð getur verið margskonar fyrirbæri, ekki aðeins útlitslega. Innri fegurð er miklu mikilvægari þáttur persónuleikans.

Þessi ástralska fegurðardís, sem hefur greinilega tekið fegurð sína of alvarlega og fórnað henni fyrir vannæringu og markmiðið að vinna keppnina, minnir frekar á fanga í seinni heimsstyrjöldinni en táknmynd sem ungt fólk eigi að líta upp til eða taka sér fyrirmyndar. Ágætt er að fólk staldri við og hugleiði hugtakið fegurð og hvort hægt sé að svelta sig til að öðlast hana.

Horuð eða falleg?