Valgerður og Steingrímur J. fallast í faðma

Í áraraðir hafa Steingrímur J. Sigfússon og Valgerður Sverrisdóttir eldað grátt silfur saman í pólitísku starfi og ískuldi verið á milli þeirra. Í ljósi þess var kaldhæðnislegt að sjá þau fallast í faðma á Alþingi í morgun þar sem þau töluðu sama máli gegn ríkisstjórninni varðandi Íraksmálið og gagnrýndu þar sérstaklega linkind Samfylkingarinnar í að hafa ekki fengið málstað sínum í þeim efnum framgengt. Benti Valgerður á að varla væri til nokkur maður sem ekki harmaði ástandið í Írak.

Skömmu eftir að Valgerður hafði lokið máli sínu um að afstaða Samfylkingarinnar til Íraksmálsins væri yfirklór kom Steingrímur J. í ræðustól og tók undir allt sem Valgerður hafði sagt, sagðist sérstaklega vera sammála henni. Þetta er nýmæli í samskiptum þeirra. Ekki er ár liðið síðan að svo mikið snarkaði á milli þeirra að þau gátu ekki hist augliti til auglitis í Íslandi í dag og Kastljósi Sjónvarpsins til að ræða um meðferð Valgerðar og iðnaðarráðuneytisins á greinagerð Gríms Björnssonar, jarðeðlisfræðings.

Þá ritaði Steingrímur J. harkalega orðað bréf, sem var gert opinbert, til Páls Magnússonar, útvarpsstjóra, þar sem hann harmaði að hafa ekki getað mætt Valgerði í Kastljósi. Hafnaði hún að mæta Steingrími J. og setti skilyrði þar um. Svo fór að hún mætti ein til að skýra sínar hliðar málsins en Steingrímur J. hafði verið afboðaður. Þar fékk hún drottningarviðtal til að útskýra sínar hliðar. Steingrímur sat fúll heima.

Svipað gerðist í Íslandi í dag kvöldið eftir að mig minnir, en þar birtist Valgerður fyrst í fyrirfram ákveðnu viðtali (sem tekið hafði verið upp) á Austurvelli og skömmu síðar sömu kvöldstund birtist þar Steingrímur J. í beinni. Fræg voru stóryrði Steingríms J. í bréfinu þar sem hann sagði Ríkissjónvarpið hafa brugðist skyldum sínum og vitnaði hann í þeim efnum í 3. grein útvarpslaga þar sem sagði að Ríkisútvarpið skuli halda í heiðri lýðræðislegar grundvallarreglur og mannréttindi til orðs og skoðana.

Þetta var í júlí 2006. Valgerður var orðin utanríkisráðherra en skuggi greinargerðar Gríms Björnssonar elti hana uppi undir leiðsögn m.a. Steingríms J. Sigfússonar. Síðan er ekki liðið ár og nú eru þau orðin samherjar í stjórnarandstöðu og fallast í faðma í að ráðast að Samfylkingunni í þingsölum. Þetta er auðvitað mjög skondið allt saman og áhugavert, sérstaklega fyrir okkur sjálfstæðismenn að sjá. Hlutirnir eru oft ekki lengi að breytast í henni pólitíkinni.

Það verður fróðlegt að fylgjast með framboðs- og stjórnmálafundum hér í Norðausturkjördæmi haldi Steingrímur J. og Valgerður áfram samstarfi sínu og heitstrengingum í þingsölum. Það tekur okkur eflaust einhvern tíma að venjast þessum nýjasta pólitíska rómans hér á svæðinu.

Athugasemdir

[Guðmundur Örn Jónsson, 12.6.2007 kl. 16:48]

Það er klárt í öllu þessu máli að afstaða Steingríms er óbreytt, en algjör umpólun hefur orðið á afstöðu Valgerðar.

Þannig er þetta með pólitíkina, það er ekki sama hvoru megin borðs þú situr. Frægasta dæmið núna er Kristján L., nýr samgönguráðherra, sem sagði í aðdraganda kosninga að vinna við Vaðlaheiðargöng gætu hafist strax á morgun ef vilji væri til. Þegar hann er orðinn samgönguráðherra segir hann að ekki megi ana að neinu, ekki sé hægt að byrja strax á Vaðlaheiðargöngum..... Menn ættu kannski almennt að spara stóru orðin, það getur verið pínlegt að éta þau oní sig korteri eftir kosningar.

[Stefán Friðrik Stefánsson, 13.6.2007 kl. 11:45]

Mjög gott komment, gaman að lesa. Margt til í þessu.

mbk.