Hættir Alfreð Gíslason sem landsliðsþjálfari?

Það vakti mikla athygli í gærkvöldi eftir að Ísland lagði Serbíu og tryggði sér sæti á EM í Noregi hversu ákveðinn Alfreð Gíslason, landsliðsþjálfari, virtist í að endurnýja ekki samning sinn við HSÍ. Orðavalið var vissulega Alla líkt á stund af þessu tagi, stórar yfirlýsingar en samt engin afgerandi lokasvar. Það er eðlilegt að hann þurfi að hlaða batteríin og velti málinu lengur fyrir sér á næstunni.

Alli hefur unnið gott verk með landsliðið. Á því leikur enginn vafi. Liðinu gekk mun betur en mörgum óraði fyrir á HM í Þýskalandi í janúar og farseðillinn á EM er tryggður. Þetta voru lykilmarkmið og við getum litið brosandi til þeirra, þó eflaust hefðum við viljað spila um medalíu í Þýskalandi. En samt sem áður, góð niðurstaða sem við gátum vel sætt okkur við. Niðurstaða sem jafnvel var betri en spár bjartsýnustu manna vikurnar á undan.

Alli er einn öflugasti handknattleiksmaður Íslands á 20. öld og varð íþróttamaður ársins 1989, á hátindi atvinnumannaferils síns. Alli Gísla hóf feril sinn hér heima á Akureyri með KA og spilaði þar til að hann hélt út. Hann kom aftur heim er atvinnumannaferlinum erlendis lauk árið 1991 og varð þjálfari KA í handbolta og leiddi liðið til bikarmeistara- og Íslandsmeistaratitils áður en hann hélt til Þýskalands í þjálfun. Hann veit hvað þarf til að sigla rétta leið og þekkir sigurtilfinningu sem leikmaður og þjálfari.

Við þurfum á honum að halda áfram áfram, að mínu mati, og vonandi mun hann ljá máls á þjálfun liðsins áfram. En kannski hefst leitin af þjálfara von bráðar. Hver veit?

„Mér leið alveg skelfilega á lokakaflanum"