Óvinsæll forseti á pólitískum hættuslóðum

Pólitísk staða George W. Bush, forseta Bandaríkjanna, heldur sífellt áfram að versna. Nú er hann orðinn óvinsælli í könnunum en Richard M. Nixon var á Watergate-tímanum, en hann sagði af sér forsetaembættinu vegna þess sögulega hneykslismáls beygður og smáður í ágúst 1974. Pólitísk örlög Bush eru að verða ansi grá og guggin, staða hans heldur aðeins áfram að versna og aðeins spursmál hversu melódramatísk afgangur kjörtímabilsins verði fyrir hann.

Kjörtímabili hans á forsetastóli mun ljúka þann 20. janúar 2009. Hann getur ekki gefið kost á sér til endurkjörs - það líður því að lokum forsetaferils þessa umdeilda forseta. Það er ljóst að forsetinn er einn sá óvinsælasti í sögu landsins. Meira en 2/3 hluta landsmanna hafa misst traust og trú á forystu hans og telja honum hafa orðið á. Það er greinilegt að lokasprettur forsetaferilsins verður honum erfiður og viðbúið að brátt syrti æ meir í álinn milli demókrata og repúblikana en nú þegar orðið er.

George W. Bush hafði aðeins einu sinni á sex ára forsetaferli beitt neitunarvaldi gegn lögum frá þinginu á forsetaferlinum áður en repúblikanar misstu bæði öldungadeildina og fulltrúadeildina í nóvember 2006. Síðan hefur hann tvisvar beitt neitunarvaldi og viðbúið að það muni gerast æ oftar á næstunni. Greinilegt er að forsetinn leggur sérstaka áherslu á að þingið gefi hinni nýju hernaðaráætlun sinni og Bob Gates, varnarmálaráðherra, færi á að sanna sig og verða sett í framkvæmd af krafti. Viðbúið er að demókratar sætti sig ekki við fjölgun hermanna í Írak og auka stríðsreksturinn þar eins og staðan er orðin. Forsetinn hefur ekki lengur meirihluta á þingi bakvið hernaðarplan sitt og þar er orðið algjörlega stál í stál.

Stóri vandi Bush forseta nú er tvíþættur; hann hefur misst tiltrú landsmanna og hann hefur ekki þingið á bakvið sig lengur. Hann er því mun einangraðri sem forseti en margir forvera sinna. Sumir forsetar hafa getað sætt sig við að hafa þingið ekki með sér en eiga mun erfiðar með að segja sína skoðun vitandi að þjóðin fylgir honum ekki eftir. Það er þung byrði að bera - þá byrði ber Bush nú, jafnvel allt til loka forsetaferilsins, hver veit? Allavega hefur mjög þyngst yfir honum sem forseta, það hefur mjög margt breyst.

Bush forseti veit vel að pólitísk arfleifð hans ræðst mikið af því hvernig fer á næstu 20 mánuðum, það sem eftir lifir valdaferilsins. Hann veit að demókratar ráða þinginu og virðast hafa almenningsálitið með sér. Merki þess hversu gríðarlega hann hefur veikst pólitískt sjást í því hversu snemma kosningabaráttan um val á eftirmanni forsetans hefst. Hún mun aldrei standa lengur en að þessu sinni, hófst þegar á fullu í janúar. Það er jafnan sterkt merki þess hvort forseti sé sterkur eða veikur.

Öll vitum við hvað er að gerast núna. Baráttan um Hvíta húsið er hafin með sama krafti og kjósa ætti í forkosningum í næsta mánuði. Nú veltur allt á hvernig að Bush gengur að vinna með demókrötum. Hann vann með þingi undir yfirráðum demókrata í Texas meðan að hann var ríkisstjóri þar. En nú er þolraunin erfiðari - jafnframt um meira að tefla. Hann mun eiga erfitt í þessari stöðu.

Það að vera stríðsforseti í vonlausu stríði er ekki fallið til vinsælda. Öll munum við eftir Texas-búanum Lyndon B. Johnson, ekki satt?

Bush óvinsælasti forseti Bandaríkjanna í 35 ár