Kraftur í Valgerði Sverrisdóttur

Ég var einn þeirra sem töldu að kosningarnar í vor yrðu þær síðustu hjá Valgerði Sverrisdóttur. Það stefndi allt í verulegt afhroð Framsóknarflokksins hér og að hann missti tvo menn. Honum tókst á elleftu stundu að verjast miklu afhroði og náði merkilegum varnarsigri. Valgerði tókst eftir erfiða baráttu framan af að hljóta meiri stuðning hér en Kristján Möller og Steingrímur J. Eftir kosningarnar leiddi Valgerður enn öflugasta kjördæmið af hálfu flokksins og þaðan komu þrír af sjö þingmönnum hans á landsvísu.

Mér finnst talsverður kraftur í Valgerði á þessu sumri og ég sé ekki beint fararsnið á henni á næstu árum. Hún hefur nýlega verið kjörin varaformaður Framsóknarflokksins, fyrst kvenna, og virðist í talsverðu stuði - stefnir væntanlega á næstu kosningar. Hún minnir vel á sig og ætlar að verða eins og skuggi Samfylkingarinnar á næstu árum, hefur þegar minnt vel á sig og málefnin sem hún leiddi og það hvernig hún telur að Samfylkingin hafi snúist við á skömmum tíma. Henni virðist ekki leiðast í þessu hlutskipti.

Hvað svo sem segja má um Valgerði er alveg ljóst að hún er gríðarlega dugleg og vinnusöm. Það hefur vel sést hér í kjördæminu. Hún náði að sinna kjördæminu ótrúlega vel meðfram skyldum sínum sem utanríkisráðherra um allan heim og mætti á fundi og mannfagnaði hér eins og hún gerði ekkert annað, og það meðfram öðru, jafnvel nýkomið úr löngum flugferðum yfir heimsins höf. Hún tapaði allavega ekki á því að fá ráðuneytið, eins og margir höfðu talið áður, og náði vel að standa undir embættinu, sem hún gegndi fyrst kvenna.

Í gær sá ég viðtal við Valgerði á N4, þar sem hún tjáði sig um þorskkvótann og ítrekaði þau skilaboð Framsóknarflokksins að kvótinn hefði átt að verða 150.000 tonn. Það eru skilaboð sem ég tek undir. Valgerður ætlar greinilega að vera áberandi á næstu árum. Það sést vel af góðu viðtali við hana í Viðskiptablaðinu og á fleiri stöðum.

Heilt yfir virðist ekki vera fararsnið á Valgerði. Ég held að framsóknarmenn séu enn að naga sig í handarbökin yfir að hafa ekki valið hana til formennsku fyrir ári. Hún hefði stýrt fleyinu betur til hafnar. Það sést bara af stöðunni í Norðaustri.

Athugasemdir

[Jón Ingi Cæsarsson, 7.7.2007 kl. 16:25]

Þú getur ekki lagt þetta upp svona Stebbi. Framsókn var með 45 % fylgi í þessum kjördæmi og forverum þess áður. Nú er flokkurinn með rúmlega 24 % og sennilega hvergi tapað eins rosalega hlutfallslega. Hann hangir svona hár hérna ennþá þrátt fyrir Valgerði frekar en hitt. Þetta er meira tap hlutfallslega en td í Reykjavík og Suðurnesjum ... en þó næsta svipað... flokkurinn hefur tapað næstum helmingi fylgis síns allstaðar. Lika hérna. Þegar Framsókn var með 45% hérna voru A flokkarnir með samtals um 20% þegar það var og hét og enn minna á Austurlandi. Núna er Framsókn með 24 eins og ég sagði áður en flokkarnir sem eiga rætur að rekja til A flokkanna gömlu eru með samtals um 40 %

[Stefán Friðrik Stefánsson, 8.7.2007 kl. 13:00]

Framsókn hefur veikst um allt og það er engin undantekning á því hér. Það var hinsvegar mikið afrek að þeim tækist að halda þriðja manni hér síðast, við verulegar erfiðar aðstæður, og verða öflugri en vinstriflokkarnir báðir. Kannanir höfðu sýnt æ ofan í æ að það yrði ekki reyndin. Ég taldi að utanríkisráðherratignin yrði Valgerði fjötur um fót. Hún myndi ekki geta sinnt kjördæminu. Það var ekki rétt mat er á hólminn kom. Þvert á móti styrkti það hana að vissu marki. Það er enginn vafi að flokkurinn hér hefði tapað enn meiru hefði Valgerður ekki leitt listann. Þetta var traustsyfirlýsing á hennar forystu. Við megum enda ekki gleyma því að margir töldu lengi vonlaust fyrir Höskuld að ná inn.

mbk.