Borgin á að selja - hvað verður um Vilhjálm?

Það blasir við að staða Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar, borgarstjóra, sem leiðtoga er orðin mjög veik. Það er einsdæmi að borgarfulltrúar verði að sitja fundi með forystu flokksins til að kvarta yfir verklagi leiðtogans, sem er orðinn eins og eyland í hópnum eftir afspyrnuslaka frammistöðu á borgarstjórastóli. Það er vandséð hvernig að Vilhjálmur geti úr þessu verið hinn sterki leiðtogi sem sjálfstæðismenn séu stoltir af og geti leitt hópinn inn í næstu kosningar.

Vilhjálmur hefur beðið mikinn hnekki í REI-málinu og ætti alvarlega að íhuga afsögn að mínu mati, enda rúinn öllu trausti. Mér finnst satt best að segja enginn munur vera á verklagi Vilhjálms innan Orkuveitunnar og þess sem einkenndi verk Alfreðs Þorsteinssonar þar árum saman. Ég gagnrýndi harkalega verk Alfreðs og dettur ekki í hug að bera blak af gamla "góða" Villa, enda er hann að gera nákvæmlega sömu hlutina finnst mér. Þetta er auðvitað afleitt með öllu og ég get ekki séð að Vilhjálmur geti risið úr þessu máli sem sterkur leiðtogi. Þetta er dropinn sem fyllir mælinn. Nógu slæmt var bjór- og vínkælismálið nýlega.

Það er mikið talað um kaupréttarsamningana og gert mikið úr því. Það er auðvitað gleðiefni að tekið hafi verið á því að hluta, en eftir stendur að ekki hefur verið gengið nógu langt. Enn er talað um kaup Bjarna Ármannssonar og Jóns Diðriks Jónssonar á hlutum í félaginu. Ég er sammála skrifum Bjarna Harðarsonar, alþingismanns, í dag hvað það varðar að stjórn REI gekk góð skref en ekki nægjanlega góð til að ljúka þessum þætti málsins. En ég verð að segja það alveg eins og er að mér finnst þetta fjarri því aðalatriði þessa stóra og vonda máls fyrir Sjálfstæðisflokkinn í Reykjavík.

Lykilpunktur málsins er auðvitað að borgin átti aldrei undir pólitískri forystu Sjálfstæðisflokksins að setja fé í þennan rekstur. Í mínum augum er þetta hugmyndafræðilegt mál í aðalatriðum. Þar reynir á hvernig Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjavík stendur í málinu. Borgin á að selja sinn hlut sem fyrst. Annað kemur ekki til greina. Það verður að binda enda á þetta mál sem fyrst með trúverðugum hætti. Ella get ég ekki séð annað en að Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjavík sé orðin framlengingarsnúra á verklag Alfreðs Þorsteinssonar í fortíðinni.

Hvað varðar pólitíska stöðu borgarstjórans verður hún auðvitað að ráðast. En það þarf ekki skarpan stjórnmálaskýranda til að sjá að hann hefur veikst mjög og er rúinn trausti innan hópsins vegna verklags síns. Það verður áhugavert að sjá hver örlög hans verða, hvort honum takist að vinna sig úr þessu klúðri sínu.

Þorgerður Katrín: Of geyst farið í samruna GGE og REI

Athugasemdir

[Magnús Jónsson, 7.10.2007 kl. 20:59]

hefur þú hugleitt hvaða áhrif það hefði á starfsemi Orkuveitunnar að taka ekki beinan þátt í REI, ef farið væri að þínum ráðum samanber hér að ofan  " Borgin á að selja sinn hlut sem fyrst. Annað kemur ekki til greina."  kæmi sennilegast upp sama staðan og var hér fyrir nokkrum árum þegar allir tæknimentaði  hitaveitu starfsmen stofnuðu fyrirtæki, og héldu síðan hitaveitu Reykjavíkur nánast í gíslingu árum saman, það sem sennilega gerðist ef Borgin seldi væri það að þeir sem hafa kunnáttuna hjá Orkuveitunni yrðu bara keyptir burt úr fyrirtækinu, ekki litist mér of vel á það, ég tel að men eigi að reina að sigla þessu áfram eins og er verið að reina að gera, það er fyrst og fremst þekking sem er hér á ferðinni sem verðmæti, þessi staða hefur ekki komið upp áður, áhætta borgaginnar er nánast enginn af þessu ævintýri en gæti hæglega borgað allar þær skuldir sem R-listinn skildi eftir í slóð sinni.   

[Guttormur Sigurdsson (IP-tala skráð) 7.10.2007 kl. 21:27]

Mér finnst stundum eins og stjórnmálamenn þessa lands séu í dökku skýi. Þeir hafi ekki hugmynd um hvernig á að vinna að velferð fólks. Þeir þiggi óheillaráð frá eiginhagsmunasinnuðum fjármálamönnum. Eða því skyldi vera svona erfitt að stýra Orkuveitu Reykjavíkur?  Virkjunarkostirnir eru fjölmargir og tæknin til að nota þá háþróuð. Orkuveitan gæti fullnægt raforkuþörf Reykvíkinga auðveldlega og lækkað  raforkureikninga þeirra um meira en helming á næstu árum. Því er það ekki gert? Freistingin til að braska kemur í veg fyrir það. Þetta er eins og með útrásina, almenningur er arðrændur og í þessu tilfelli er arðseminni af jarðhitaauðlindinni beint annað, eitthvað erlendis í fjárfestingar. í stað þess að láta Reykvíkinga njóta hennar.

Ég þekki bónda sem kom sér upp 15 kw heimarafstöð fyrir um 20 árum. Nú er hann búinn að borga allan stofnkostnað og rekstrarkostnaður hans er svo lítill að hann er ekki nema nokkur þúsund á ári. Ef þyrfti að endurnýja rafalinn þá kostar nýr rafall ekki nema um 150 þúsund. Hvernig stendur á því að þegar virkjaðir eru "bestu" virkjanakostir landsins, þá verður rafmagnið samt alltaf hlutfallslega miklu dýrara en ef virkjað er kannski fyrir eina fjölskyldu sérstaklega? Þetta gildir í raun ekki aðeins um nýtingu og dreifingu orku, heldur líka um íbúðir og lóðir. Ég bý úti á landi. Þar er hægt víða að fá stórar einbýlishúsalóðir á innan við eina milljón.  

[Margrét Birna Auðunsdóttir, 7.10.2007 kl. 21:46]

Vilhjálmur var árum saman kóngur í ríki sínu þegar hann var formaður Sambands íslenskra sveitarfélaga. Hann er stjórnandi af gamla skólanum , tegund sem er sem betur fer á undanhaldi. Spilasalurinn í Mjóddinni og bjórkælirinn, þessi mál eru hlægileg og benda til þess að hann haldi að hann sé ennþá sami kóngurinn og geti farið sínu fram.

Hraðinn á þessu öllu gefur þessu vafasaman stimpil, þeir sem eru kjörnir til þess fá ekki tækifæri til að kynna sér málin og það er afar slæmt, burtséð frá því hvort gjörningurinn er góður eða slæmur.

Og talandi um kauprétt Bjarna Ármannssonar, finnst þér ekkert skrítið að hann segist ekki vera starfsmaður REI, hann sem er stjórnarformaður og fær vafalaust góð laun fyrir það. Er hann þá ekki i vinnu hjá fyrirtækinu? Og þetta eiga að vera aðalrökin fyrir því að hann sé ekki bundinn af þessum kaupréttarsamningi. Mér finnst hann hafa verulega sett ofan og koma fram sem klækjarefur.

[Haraldur Haraldsson, 7.10.2007 kl. 21:57]

Góð grein og þörf ,og sammála er eg henni að mestu/Halli gamli

[Sigurður Viktor Úlfarsson, 7.10.2007 kl. 23:01]

Meirihlutinn í Reykjavík með Gulla í broddi fylkingar stofnaði REI sem tæki til að nýta þau gríðarlegu tækifæri sem til staðar eru á þessum markaði erlendis.  Hefðu þeir átt að gera ekki neitt og horfa á tækifærin fara framhjá?  Hefðu þeir þá verið að hugsa um hag eigendanna?

OR ætlaði að eiga hluta og síðan áttu fleiri hluthafar að koma inn í dæmið.  Þetta hefur verið á hreinu frá upphafi.

OR hefur þekkingu á jarðvarmabransanum en vantaði fjármögnunarþekkingu inn í félagið auk þess sem það átti að safna saman hluthöfum upp á tugi milljarða.  Bjarna Ármannssyni var boðið með enda afburðamaður á þessu sviði sem öll þjóðin þekkir.  Bjarni sló til og kom inn í hluthafahópinn.  Það kom í öllum fjölmiðlum á sínum tíma og var almenn ánægja með það, Bjarni kom í viðtöl á öllum fjölmiðlum o.s.frv.

Síðan var haldið áfram að safna saman hluthöfum.  GGE var að starfa á sama markaði að hluta til með REI og að hluta til í samkeppni við REI.  Það lá því beint við að sameina þessi fyrirtæki enda samlegðaráhrifin mikil.

Sameinað fyrirtæki hefur á að skipa hluthöfum með rannsóknarþekkingu (OR og HS), borþekkingu (Jarðboranir), hönnunarþekkingu (VGK/Hönnun), fjármögnunarþekkingu (Glitnir, FL group, Bjarni Ármanns, Ólafur Jóhann o.fl.) og rekstraþekkingu á virkjunum (OR og HS).  Þetta er því orðið feikilega sterkt fyrirtæki í þessum bransa.

Auðvitað á að fara þessa leið.  Allir sem hafa verið teknir þarna inn sem hluthafar hafa verið teknir inn í því skyni að styrkja liðið til sóknar.  Það að OR eigi að selja sinn hlut getur vissulega flokkast undir hugmyndafræðilegt mál en hyggjum að því að sú hugmyndafræði gæti kostað eigendur fyrirtækisins tugi milljarða á næstu árum ef fer sem horfir.  Væru stjórnmálamennirnir þá að gæta hagsmuna almennings?

[Bjarni Kjartansson, 7.10.2007 kl. 23:12]

Mig langar til að hnykkja á því sem´þú settir inn sem svar við hugleiðingu um stöðu Júlíusar Vífils.

Mig rak í rogastans, hvað þú þessi mikli áhugamaður um pólitíkk, kunnir lítið um ganga prófkjara.

Þú talaðir afar mikið niður til Júlíusar og taldir hann hafa ,,hrapað niður" listann.

Nú ætla ég að kenna þér nokkuð, sem við höfum kynnst hér syðra í prófkjörum.

1.  EF tveir karl-menn berjast um 1. sætið. líkt og gerðist í borgarstjórn og kven-maður og karl-maður berjast um 2. sætið er það nánast kækbundið, að kven-maður er settur í annað sætið, þar sem ,,fléttu áhrifin eru svo sannanlega komin í spilið hjá okkur í Rvíkur íhaldinu.

2.  Við þessar aðstæður er ekkert vitað hvað verður um raunverulega pólitíska rýni milli manna.  aðalatriðið er með forskeytið það er kven eða karl.  Þetta gerðist í prófkjörinu síðast og þeir sem guldu fyrir voru annarsvegar þeir sem börðust um 1. sætið og sá sem ekki náði 2. sætinu. 

Sá sem bauð sig fram í 3-4 fékk því sterka kosningu í Það sæti en bæði Gísli og Júlíus guldu ,,fléttu syndromsins.

4.  Mig rekur minni til, að Landsfundarfulltrúum, hafi nánast verið skipað, að kjósa kven-mann sem varaformann.  Það þýddi auðvitað, að Mattíessen gat með engu móti boðið sig fram, þrátt fyrir mikla mannkosti og kunnáttu.

Ég kaus að vísu Einar Odd sem varaformann og skammast mín ekki kvinnt fyrir það.  Ekki hefði verið hægt að hugsa sér betri mann en hann tio að vara varaformaður okkar elskaða flokks.  Strangheiðarlegur, frímúrari, ástmögur landsbyggðarinnar, kunnáttumaður í vinnudeilum og öllum inntríkum þar, gagnmenntaður í fiskifræðum, þeim sem lærðar eru af reynslu og störfum í kringum þann Gula og ekki þekki ég nokkurn mann, sem á þeim tíma átti virðingu og trrasut allra í vinnuumhverfi okkar þjóðar.

Það eru svoleiðis menn sem okkur vantar í framboð fyrir Flokkinn en ekki eitthvað fyrirfram ákveðið kvótarugl milli kynja.  Það er mann kostir sem ráða en EKKI  vatnsgangurinn, hvort hann er innbyggður eða utanáliggjandi.

Miðbæjaríhaldið

[Stefán Friðrik Stefánsson, 7.10.2007 kl. 23:18]

Þakka kommentin. Alltaf gott að heyra skoðanir annarra. Þetta er mikið hitamál og sitt sýnist hverjum.

Vil annars benda þér Bjarni minn á að mér er ekkert illa við Júlíus Vífil. Fjarri því, tel það mjög gott fyrir okkur að hann varð borgarfulltrúi aftur, enda var missir af honum í kosningunum 2002. Hann átti ekki að draga sig í hlé þá, en ég skil svosem ástæður þess vel.

Hann sóttist eftir öðru sætinu og tapaði fyrir Hönnu Birnu í þeim slag. Það er víst bara staðan sem við blasti. Hanna Birna hlaut flest atkvæði í prófkjörinu. Hún var mun sterkari fyrir það en nokkru sinni áður. Mörgum fannst undarlegt að sækja hana í öruggt sæti í aðdraganda kosninganna 2002 en það hefur sannað sig að það var rétt ákvörðun, enda mjög sterk kona, sú öflugasta í hópnum núna að mínu mati.

Júlíus Vífill vissi vel að tap um sætið myndi leiða til þess að hann færðist niður. Kjartan hafði góðan stuðning, minnir að hann hafi fengið næstflest atkvæði í heildina þá, og Gísli féll ekki neðar en í þriðja. Fyrirfram hélt ég reyndar að Kjartan gæti orðið þriðji og Gísli fallið neðar. Það blasti við mjög lengi í prófkjörsslagnum undir lokin að Villi myndi vinna Gísla.

En þetta er góður hópur. Þetta er leiðinleg staða sem blasir við og vonandi geta menn unnið sig frá henni. Er ekki að skrifa þetta vegna illinda í garð VÞV, en þetta er auðvitað skelfileg staða. Það er afleitt Bjarni minn ef við í Sjálfstæðisflokknum erum farin að verða eins og hátíðarútgáfa þess sem gerðist á valdadögum Alfreðs í OR. Skelfilegt bara og vonandi vinnum við okkur frá þessu leiðindamáli.

mbk.

[Finnur Hrafn Jónsson, 7.10.2007 kl. 23:52]

Menn virðast vera hættir að gera mun á því að kaupa hlutabréf og gera kaupréttarsamninga. Það myndi hjálpa til í umræðunni ef farið væri rétt með staðreyndir.

Ég get alveg tekið undir það að Orkuveitan ætti ekki að leggja beinharða peninga í áhætturekstur. En að veita aðgang að þekkingu sinni sé ég ekki að að skapi mikla áhættu fyrir fyrirtækið. Sérstaklega ef 10 miljarða hlutafjáreign er í boði. Stundum má slaka aðeins á hreintrúnni í frjálshyggjunni.

Það er reyndar svolítið fyndið að sjá vinstri menn allt í einu útbelgda af áhyggjum af of miklum opinberum afskiptum. Sem eru dæmigerð frjálshyggjusjónarmið.

Sem betur fer er Vilhjálmur borgarstjóri of mikill raunsæismaður til að láta öfgakennd frjálshyggjusjónarmið villa sér sýn. Mér fannst það gott mál þegar hann tók mark á sjónarmiðum Breiðholtsbúa og kom í veg fyrir spilavítið í Mjóddinni. Að féfletta fársjúkt fólk (spilafíkla) kann að samræmast öfgakenndum frjálshyggjusjónarmiðum en ætti ekki að hafa stuðning hugsandi fólks. Spilafíkn hefur verið opinberlega skilgreindur geðsjúkdómur í 20 ár á Íslandi. Í 253. grein hegningarlaga er lagt bann við því að nota sér bágindi fólks til að hafa af því fé.

[Stefán Friðrik Stefánsson, 8.10.2007 kl. 00:10]

Tek annars undir með þér sérstaklega Margrét Birna. Gott innlegg hjá þér.

mbk.

[Bjarni Kjartansson, 8.10.2007 kl. 00:12]

Það þarf þor til að vinna sig frá þessu máli.

Aleina leiðin er, að draga alla þessa ger til baka og einhenda sér í, að fyrirtæki í eigu umbjóðenda borgarfulltrúa haldi utanum þekkingu og rannsóknir, sem orðið haf til við vinnu og kunnáttu STARFSMANNA borgarinnar.  Furðulegt er, að einungis peningamenn, nýskriðnir frá forsæti í banka ,  sem furðulegt nokk, er í eigu sömu herra og nú verða herrar Bjarna aftur, i sameinuðu fyrirtæki Geysir Green og REI.  Fullkomlega siðlaust og algerlega á skjön við grundvallarstefnu Flokksins.

Um prófkjörið vil ég einfalldlega bæta því sem við blasir, öllum sem eitthvað hafa horft á uppraðanir hin síðustu áratugina.

Baráttan var á milli tveggja sterkra karlmanna.  það re´ð skipan næstu tveggja sæta (2. og 3.) ekki var barist um 3 eða 4. og þar var í framboði afar sterkur og heilsteyptur maður Kjartan, hverjum öllum er vel til.

EF tekið væri upp kerfi sem viðgengst í sumum V-Evrópusíkjum, værum við ekki svona ofur fyrirsjáanleg en þa´ð væru ..fléttulistar" úti.

Miðbæjaríhaldið

telur Framsóknarmennsku blandaða græðgi, hvað hættulegastustu blöndu fyrir land og þjóð sem hugsast getur.

[Guttormur Sigurðsson (IP-tala skráð) 8.10.2007 kl. 00:32]

Það virðast flestir sem skrifa hér hafa einhverjar voðalega áhyggjur af Sjálfstæðisflokknum, ekki deili ég þeim áhyggjum. Menn munu seinna sjá það að þessi vemmilega útrás mun ekki skila þjóðinni öðru en fjármagnsflótta úr landi. Halda menn kannski að það sé enginn munur á fjárfestingum íslenskra fyrirtækja erlendis og erlendra fyrirtækja á Íslandi hvað áhrif á efnahagskerfið varðar?

 Þegar útrásarfyrirtækin safna hluthöfum, opna bankarnir skúffur sínar upp á gátt og lána fjárfestunum holt og bolt. Peningana fá bankarnir annaðhvort sem erlend lán eða að littlu leyti úr innlendum sjóðum. Peningarnir streyma síðan út úr efnahagskerfinu í stað þess að cirkulera innan þess. Þetta hefur mjög slæm áhrif á efnahagskerfið, eykur viðskiptahalla o.s.frv.

Það er eðli útrásarfyrirtækja að skipta um heimilisfang þegar þeim hentar. Þannig hafa margir auðhringar farið að. Það er því engin trygging til  fyrir því að  útrásarfyrirtæki skrái sitt heimilisfesti á Íslandi frekar en annarsstaðar þegar fram líða stundir. Þau verða einungis að hafa sæmilegan stökkpall til að leggja í hann. Þessvegna er Bjarni Ármannsson að tala um að það sé gott að hafa OR með í byrjun. Má líkja þessu við eldflaug, sem þarf mikla orku til að komast á braut. OR verður þannig notað sem fyrsta þrepið í slíkri útrásareldflaug og síðan losað frá og látið falla til jarðar.