Engin fyrirsögn

Ráðherra á ný - góður pistill Björns
Á föstudag varð Björn Bjarnason dómsmálaráðherra í nýrri ríkisstjórn Davíðs Oddssonar rúmu ári eftir að hann lét af embætti menntamálaráðherra eftir að hafa setið á þeim stól í sjö ár, 1995-2002. Í athyglisverðum pistli á heimasíðu sinni rekur Björn aðdragandann að því að hann varð ráðherra á ný. Er mjög skemmtilegt að lesa pistilinn og kynnast atburðarásinni allt frá því á fimmtudagsmorgun er hann hitti formann flokksins að máli til kvöldsins er Davíð kom formlega með tillögur sínar að ráðherravali sem samþykktar voru samhljóða á þingflokksfundi í Valhöll. Eins og fyrr segir er rúmt ár frá því Björn lét af störfum sem ráðherra og varð leiðtogi borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins. Á þessu ári hefur borgarstjórnarflokkurinn verið mjög öflugt afl í stjórnarandstöðu borgarinnar undir forystu hans og uppbyggingarstarfið sem mun enda með sigri sjálfstæðismanna í kosningunum 2006 hófst undir hans leiðsögn. Mikilvægt er að vanda vel valið á leiðtoga í stað Björns. Undarlegt er að heyra vinstrimenn bera saman ákvörðun Björns og það þegar Ingibjörg Sólrún Gísladóttir varaþingmaður og fyrrv. forsætisráðherraefni Samfylkingarinnar gekk á bak orða sinna um að fara ekki í þingframboð 2003 og sitja á borgarstjórastóli til 2006 á kosninganótt 2002. Fráleitt er að bera þetta saman, enda mun Björn sinna störfum sínum sem borgarfulltrúi áfram, því sem hann var kjörinn til samhliða setu í ríkisstjórn. Hann er ekki að svíkja borgarbúa á sama hátt og fyrrverandi borgarstjóri sem laug að borgarbúum svo eftir var tekið. Virðast vinstrimenn reyna allt til að bjarga ISG frá eigin örlögum. Seta Björns í borgarstjórn tekur mið af skyldum hans sem þingmanns og nú dómsmálaráðherra eins og þingmennskan hefur tekið mið af skyldum hans í borgarstjórn. Eins og fyrr segir var gaman að lesa pistilinn og jafnframt Vettvangsgrein ráðherrans á laugardag, þar sem hann fjallar um stjórnarmyndunina og söguleg tíðindi hennar. Vonandi mun Björn halda áfram skrifum sínum í Moggann á laugardögum, gaman að lesa þessar Vettvangsgreinar á laugardögum.

Tyrkir vinna Eurovision - frábær frammistaða Birgittu
Gaman var að horfa á söngvakeppnina í gærkvöldi. Uppúr stóð frábær frammistaða Birgittu Haukdal sem flutti framlag okkar Íslendinga óaðfinnanlega í Skonto-höllinni í Riga í Lettlandi og hóf keppnina, var fyrst á svið. Er ávallt erfitt að hefja leikinn, enda ávallt hætta á að margir hafi brugðið sér frá eða séu uppteknir við eitthvað stúss heima fyrir. Okkar manneskja var glæsileg og lagið komst vel til skila. Stigagjöfin var mjög spennandi, oft mjög óvænt og athyglisverð. Kom vel í ljós að nágrannaþjóðir launuðu vel frændsemina og kusu eftir hefðinni. T.d. var athyglisvert að fylgjast með stigagjöf Rússa sem voru trúir sínum nágrannaþjóðum. Stöllurnar í Tatu voru ekki eins stuðandi og margir héldu og voru óvenju lágstemmdar þegar þær fóru á svið. Tyrkir unnu keppnina með lagi sem minnti óneitanlega á Kiss Kiss með Holly Valance. Kom á óvænt að það lag og það sem kom frá Belgum skyldu keppa um hnossið að lokum, en Tatu stelpurnar urðu í þriðja sætinu. Verð ég að viðurkenna að ég taldi okkar lag eitt af fimm bestu lögunum í ár. Birgitta náði níunda sætinu, fékk 81 stig, rétt eins og lag Spánverja. Varð hún hærri en margir þeirra sem spáð hafði verið betra gengi, er ómögulegt að spá um úrslitin. Þau koma oftast nær verulega á óvart, t.d. nú og einnig seinustu tvö árin þegar Eystrasaltslöndin unnu keppnina. Getum við verið stolt af Birgittu. Hún gerði sitt besta og var glimrandi fín. Meira er ekki hægt að gera og árangurinn var mjög góður. Markmiðið var að lenda í topp tíu og það hafðist, sleppum við þarmeð við undankeppnina á næsta ári, förum beint í úrslitakeppnina. Það er mjög góður árangur. Skemmtilegt var að horfa á keppnina. Félagi Gísli Marteinn fór á kostum við að lýsa herlegheitunum. Gísli fær 12 stig fyrir góða skapið og keppnisandann. Koma soh!!