Leikið sér með tilfinningar viðkvæms fólks

Það er mjög dapurlegt að heyra harmræna sögu Megan Meier og hvernig leikið var sér með tilfinningar hennar svo að endaði með að Megan svipti sig lífi. Held að þetta sé skólabókardæmi um það hvernig getur farið þegar að fólk spilar með viðkvæmt fólk, þegar að viðkvæmasti strengurinn brestur. Verð þó að viðurkenna að ég hafði ekki heyrt þessa sögu áður, eins sorgleg og hún er. Held að þetta sé dökkasta hliðin á myspace-menningunni sem þarna kemur fram.

Það er nú ljóst að sá sem skráði sig inn sem Josh og lék sér að aumingja stelpunni var nágrannadóttir í götunni sem Megan bjó, stelpa sem hafði orðið sundurorða við Megan einhverra hluta vegna. Tölvuheimurinn er því miður orðinn þannig að þegar að einstaklingur skráir sig á myspace getur það endað í tengslum við fólk sem það þekkir ekki og engin trygging er fyrir því að sá sem skrifar sé raunveruleikapersóna eða uppspuni út í gegn.

Í þeim nútíma sem við lifum í er afgerandi skuggahliðar á Netinu. Þetta mál er bara eitt þeirra mála þar sem netsamskipti hafa farið út í svo alvarlegar áttir að endar með sjálfsmorði. Held að þetta sé þó það allra sorglegasta. Það er ábyrgðarhluti að leika sér að tilfinningum annarra, við vitum heldur ekki hvort sá sem skrifar á öðrum endanum er viðkvæmur eður ei.

Það er ekki hægt annað en að hafa samúð með foreldrum hennar, sem verða að lifa með þeirri staðreynd að dóttir þeirra dó vegna þess að nágrannafólk þeirra ætlaði að hrekkja hana og hafa af því stundargaman. En viðkvæmasti strengurinn brást á örlagastundu. Þetta er sorgarsaga sem er skólabókardæmi um napran nútimaveruleika.

Stúlka fyrirfór sér eftir að hafa verið göbbuð á netinu

Athugasemdir

[Eva Kristjans (IP-tala skráð) 17.11.2007 kl. 20:19]

Alltaf fer það smá í taugarnar á mér þegar fólk dregur ályktanir, en það er ekki hægt annað þegar svona hörmuleg og flókin frétt er sett svona illa upp. En staðreyndin er sú að fullorðið fólk var bakvið þetta, og þeir fengu stúlku sem ekki þekkti hana til að taka þátt í 'djóknum', og senti skilaboðin sem leiddu til dauða hennar.

Það sem er enn verra er að þetta mál er ekki hægt að flokka í kæruskrá laganna, svo að þetta fólk sem stóð á bakvið þetta er ekki hægt að kæra né sækja til saka.

Hægt er að lesa betur um þetta hér. Mæli með þessari lesningu til að fá betri upplýsingar um hvað virkilega gerðist.

[Geiri (IP-tala skráð) 18.11.2007 kl. 06:04]

Sumir lýta á þetta sem einhverskonar manndráp en ég verð að vera því ósammála. Auðvitað er enginn vafi á því að þetta var ósmekkleg, barnaleg og grimm hegðun... hinsvegar breytir það ekki þeirri staðreynd að stúlkan féll fyrir eigin hendi. Heilbrigð stelpa fer ekki að taka sitt eigið líf vegna hrekks sama hversu grófur hann er. Ef hún hefði ekki lent í þessum hrekk þá hefði það verið eitthvað annað eftir viku, mánuð eða ár. Við verðum að átta okkur á því að það sem ýtir fólki yfir seinasta þrepið er bara lítill hluti af heildarmyndinni. 

 Ég er ekki hrifinn af því að fólki sé refsað eftir útkomu, finnst eðlilegra að refsa eftir því hver ætlunin var (betri mælikvarði á grimmd). Margir hafa lent í slagsmálum, jafnvel nefbrotið einhvern. Ef enginn varanlegur skaði verður á viðkomandi þá er líklegt að ofbeldismaðurinn fái enga refsingu og fái að lifa lífinu áfram eins og ekkert hafi gerst, en ef hann er óheppinn og veldur dauðsfalli (sem er fræðilegur möguleiki með aðeins einu höggi) að þá er líklegt að hann fái fangelsisdóm og allir sem hann þekkir munu lýta á hann öðrum augum það sem eftir er. En er hann eitthvað verri maður en hinir sem misstu stjórn á sér? Svarið er einfaldlega nei.

Sama á að gilda um þennan hrekk... Það á að dæma fólkið eftir hrekknum sjálfum en ekki hver útkoman var.

[Oli (IP-tala skráð) 18.11.2007 kl. 08:24]

Henni var nær! Enginn með fullu viti tekur netsamskipti alvarlega. Til fjandans með þessar íslensku deitsíður, eins og einkamal, privat og annað. Þar sigla allir undir fölsku flaggi, og enginn tekur mark á því sem þar er skrifað.

[Eyrún (IP-tala skráð) 18.11.2007 kl. 16:44]

Ááái... þessi fyrirsögn stingur í augu,

"Tilfinningar viðkvæms fólks hafðar að leiksoppi"

"Leikur að tilfinningum viðkvæmra"

Næstum hvað sem er annað, notkun sem þessi á afturbeygðum fornöfnum virðist vera að færast í vöxt, en þetta er bara svo rangt!

[Stefán Friðrik Stefánsson, 18.11.2007 kl. 18:19]

Þakka kommentin.

Eva: Finnst mín skrif ekki fjarstæðukennd. Þetta er auðvitað skelfilegur verknaður. Tilfinningar fólks geta verið misjöfn, það brast eitthvað innra með þessari stelpu. Þetta er það dökkasta sem hefur sést úr myspace-samfélaginu og það er eðlilegt að fólk hugleiði stöðu þessara mála. Netið getur verið fræðandi og ánægjulegur vettvangur en það getur líka stungið mann svakalega. Þetta er sorgarsaga af þessari stelpu, fer ekki ofan af því.

Geiri: Hún var veikbyggð greinilega fyrir og bognaði. Hún er ekki sú fyrsta sem tekur sitt líf og ekki sú síðasta heldur. Svona sorgleg mál eru að gerast flesta daga ársins með einum hætti eða öðrum. Það eru víðar skuggahliðar. En þetta er samt mjög sérstakt mál. Það hvernig sumir leika sér að tilfinningum annarra er dapurlegt og við vitum aldrei hvernig viðkvæmasti strengurinn brestur. Aðgát skal höfð í nærveru sálar.

mbk.

[Geiri (IP-tala skráð) 19.11.2007 kl. 00:27]

Já maður er ekki að afsaka neitt eða segja að maður eigi ekki að taka tillit til tilfinningar fólks. En ég hef einmitt verið að glíma við þunglyndi frá því ég var unglingur og þekki hvernig það er að vera þar sem allar hugsanir eru svartar og brothættar. Eitt af því sem ég hef lært er að ég verð að bera ábyrgð á eigin tilfinningum, ekki ætlast til þess að aðrir séu eitthvað sérstaklega mjúkir við mig. Vandamálið hjá mörgum ungmennum í dag er einmitt það að þau hafa verið ofvernduð af foreldrum og samfélaginu almennt, eiga oft erfitt með að mynda "þykkt skinn" sem þarf stundum í samskiptum.

Ég hef sjálfur framkvæmd sjálfsmorðstilraun og ég get sagt þér það að ég var örugglega búinn að hugsa um það 1000x áður en það kom að því og einnig verið á mörkunum nokkur skipti. Það sem ýtti mér yfir brúnina var það að það var komið að prófum eftir fyrstu önnina í framhaldsskóla, ég vissi að ég var ekki nógu undirbúinn og "snappaði" svo eftir að hafa verið andvaka  nóttina fyrir fyrsta prófið. Þá tóku við 2 mánuðir á BUGL þar sem ég þurfti að vinna í sjálfum mér, áttaði mig á því að það að falla á einni önn var smávægilegt miðað við heildarmyndina. Í raun er hægt að lýsa þessu eins og eldgosi eða jarðskjálfta, það þarf að myndast þrýstingur í langan tíma áður en eitthvað hræðilegt gerist.

En já þó ég hafi unnið í sjálfum mér að þá er þetta ennþá barátta, er orðinn góður í því að ráðast á neikvæðu hugsanirnar. Minna sjálfan sig á því að allt er tímabundið, en einnig finnst mér mikilvægt að hafa það viðhorf að ég beri ábyrgð á tilfinningum mínum. Þó að það komi svart ský að þá á maður ekki að leyfa sér að sökkva í það og jafnvel benda fingrinum á aðra í leiðinni. Ég hef lent í því nokkrum sinnum að eingöngu orð fólks fengu mig til þess að íhuga sjálfsmorð, ég er feginn að hafa ekki gert það í þessum niðursveiflum fyrst og fremst vegna þess að það hefði orðið andlegt morð á hinum aðilanum. Ég held að það þurfi ekki að búa til nýja löggjöf vestanhafs til þess að refsa þessu fólki, ég held að þetta eigi eftir að verða ör á þeirra lífi óháð því hvort þau fái dóm eða ekki. 

[Stefán Friðrik Stefánsson, 19.11.2007 kl. 16:35]

Þakka þér þessi skrif Geiri. Heilsteypt og gott innlegg hjá þér.

mbk.