Jörð skelfur enn á Suðurlandi

Það er áhugavert að fylgjast með fréttum af jarðskjálftahrinunni sem nú ríður yfir Suðurlandið. Ekki virðist vera að róast yfir skjálftahrinunni eins og sagt var fyrr í kvöld og enn ríða yfir miklir skjálftar nálægt þéttbýli, en þó er þetta vonandi að fjara út. Heyrði í vini mínum á Selfossi áðan og það er greinilegt á honum að ekki er beint að lægja yfir þó ekki hafi stærsti skjálftinn fyrr í dag verið toppaður.

Rúm sjö ár eru frá stóru Suðurlandsskjálftunum þar sem allt nötraði á þessu svæði og miklar skemmdir urðu t.d. á Hellu og nágrannabyggðum, skjálftinn fannst vel í Reykjavík en þar var ég einmitt 17. júní 2000, þegar að þetta gekk yfir með eftirminnilegum hætti. Það er vissulega mikil lexía að búa á jarðskjálftasvæði, enda er aldrei að vita hvenær að skjálftar ganga yfir og náttúruhamfarir verða; bíða í raun eftir stóra skjálftanum og þeim hinum minni.

Við hér í Eyjafirði þekkjum sannarlega vel þá tilfinningu sem þeir á Suðurlandi finna fyrir í dag og gerðu fyrir sjö árum. Margir skjálftar hafa í áranna rás dunið á okkur Norðlendingum og segja má að Eyjafjarðarsvæðið sé mikið jarðskjálftasvæði. Ekki eru nema rúm sjötíu ár frá Dalvíkurskjálftanum, sem er sögufrægur, en þá urðu miklar skemmdir á húsum þar. Síðan hafa margir skjálftar komið, sennilega er skjálftinn árið 1963 þeirra eftirminnilegastur en ennfremur er mörgum hér fyrir norðan í fersku minni skjálftinn árið 1976, þar sem tjón varð mikið t.d. á Kópaskeri.

Það kemur öðru hverju fyrir hér að við séum minnt vel á þennan hluta náttúrunnar. Aðeins er ár frá síðasta eftirminnilega skjálfta. 1. nóvember 2006 varð allsnarpur jarðskjálfti suðaustur af Flatey sem mældist um 5 á Richter. Hann fann ég vel, það er vissulega ónotalegt að lifa við slíka skjálftavirkni öðru hverju, en við höfum þó flest vanist því merkilega vel.

Það er vonandi að það lægist brátt yfir þessum skjálftum að vita að skjálftahrinan fyrir sunnan sé í rénun og vonandi verður þetta vægt tilfelli á skjálftum, eftirhreytur Suðurlandsskjálftanna margfrægu.

Áframhaldandi skjálftar við Selfoss

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 21.11.2007 kl. 01:54]

Sæll félagi.  Ég skjálftakonan sjálf að norðan er búin að vera með hjartað í buxunum í allt kvöld.  Skrítið hvað ég er miklu hræddari hér en heima á Húsavík í den. man vel eftir skjálftanum þegar mest skemmdist á Kópaskeri, rosalega brá manni þá, var að vinna á Sýsló á Húsavík og við hlupum öll út. Hér er bara liðinn rúml. hálftími frá síðasta hristing veit ekki hvort ég sofna.

[Stefán Friðrik Stefánsson, 23.11.2007 kl. 12:11]

Takk kærlega fyrir kommentið Ásdís mín. Þetta hefur verið heldur betur upplifun. Aldrei gaman að upplifa þessa skjálfta.

mbk.