Valgerður á atkvæðaveiðum í New York

Það er alveg óhætt að fullyrða að Valgerður Sverrisdóttir, utanríkisráðherra, sé orðin alvön atkvæðaveiðum á löngum stjórnmálaferli. Þær hefur hún helst stundað hér norðan heiða og fyrir síðustu alþingiskosningar ennfremur austur á fjörðum. Nú ber svo við að húsfreyjan og framsóknarvalkyrjan á Lómatjörn er komin alla leið vestur um haf til heimsborgarinnar New York. Þar er hún á atkvæðaveiðum og labbar þar um salarkynni og reynir í leiðinni að sannfæra erlenda embættismenn og sendifulltrúa um að muna eftir Íslandi þegar kemur að því að velja fulltrúa til setu í Öryggisráði Sameinuðu þjóðanna síðar meir.

Þetta er svolítið kostulegt að fylgjast með, ég verð fúslega að viðurkenna það. Fyrir okkur sem höfum alla tíð verið andsnúin umsókn Íslands í Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna er þetta kómískt og allt að því ansi kaldhæðnislegt í raun og sann. Valla hefur löngum getað verið ansi sannfærandi og kannski tekst henni að krúnka út einhver atkvæði með framkomu sinni og höfðingsskap við að sannfæra fólk um eigið ágæti. Ég er eiginlega handviss um að henni tekst betur upp í því en pólitískum læriföður sínum, Halldóri Ásgrímssyni, fyrrum forsætisráðherra, sem átti frumkvæðið að þessu brölti meðan að hann var utanríkisráðherra.

Í vikunni fór ég aftur yfir skoðanir mínar á þessu máli og minnti á það sem ég hef áður skrifað um málið. Það er víst orðið of seint að bakka frá þessum verknaði með raunhæfum hætti og eflaust verðum við að horfa á málið allt til enda, þar til að við verðum undir í baráttunni. Ég er eiginlega handviss um að við fáum ekki sætið - það er altént við nokkuð ramman reip að draga í þessu kapphlaupi. En ég er enn stórundrandi á því að þetta hafi ekki verið stöðvað meðan að Davíð var utanríkisráðherra. Þá hefðum við getað pakkað saman með heiðarlegum hætti og sagt sem væri að þetta mál væri allt þess eðlis að við vildum forgangsraða með öðrum hætti.

En svo fór sem fór - ekkert við því að gera. Nú verðum við að horfa á Valgerði reyna að bjóða erlendu spekingunum þennan kost og allt að því grátbiðja fundargesti í NY um að gefa okkur séns. Þetta er kómískt að nær öllu leyti. Eftir helgina mun Valla ávarpa allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna. Það verður merkilegt að heyra boðskap hennar þar, sem í raun verður framboðsræða fyrir þetta merkilega framboð. Það verður eflaust sami grátkórinn og Halldór Ásgrímsson flutti fulltrúum heimsins í New York í síðustu ræðu sinni sem stjórnmálamanns í þessari sömu heimsborg.