Tony Blair kveður á flokksþingi

Tony Blair, forsætisráðherra Bretlands, flutti í dag kveðjuræðu sína sem leiðtogi Verkamannaflokksins. Þetta er síðasta flokksþingið í leiðtogatíð hans. Innan árs mun hann hætta í stjórnmálum og láta öðrum eftir sviðsljósið. Þetta var tilfinningarík kveðjuræða fyrir forsætisráðherrann. Það er svosem eðlilegt að svo sé, enda hefur hann verið leiðtogi flokksins í rúm 12 ár og verið forsætisráðherra Bretlands í rúm 9 ár. Það hlýtur að verða erfitt fyrir hann að láta af embættinu og víkja úr forystusveit breskra stjórnmála, enda er hann ekki nema 53 ára gamall og á væntanlega nóg eftir af starfsævinni þegar að hann yfirgefur erilinn sem fylgir vistinni í Downingstræti.

Blair viðurkenndi fúslega í ræðu sinni að það yrði erfitt fyrir sig að hætta. Það er alveg greinilegt að hann hefur stjórnað flokki og þjóð af nokkrum krafti og lagt sig allan í verkefnið. Það vakti mikla athygli að hann hældi Gordon Brown, fjármálaráðherra, mjög í ræðunni. Hann gekk þó hvorki það langt að lýsa yfir stuðningi við hann né heldur að lýsa yfir því hvenær nákvæmlega að hann hefði í hyggju að láta af embætti. Flestir stjórnmálaspekúlantar í Bretlandi spá því að það verði í maílok á næsta ári. 2. maí 2007 hefur Verkamannaflokkurinn ríkt samfellt í áratug og flestir telja að það sé sú dagsetning sem hann vilji ná á valdastóli áður en að hann lætur endanlega gott heita.

Sú kenning hefur þó heyrst að Blair muni hætta fyrir árslok og komi fólki á óvart. Það er talið mun ólíklegra. Flestir spá spennandi leiðtogaslag innan Verkamannaflokksins við brotthvarf Tony Blair úr forystusveitinni. Gordon Brown hefur verið arftaki valda innan Verkamannaflokksins í allan áratug Blairs við völd innan flokksins og greinilegt er að Bretar telja hann ekki afgerandi kost og heyrst hafa raddir um að Blair vilji að David Miliband eða Alan Johnson fari fram gegn Brown. En dagurinn í dag var dagur hyllingar fyrir Blair. Þetta er hans kveðjustund í raun, þó valdaskiptin verði síðar. Þarna var hann í raun kvaddur. Endalokin eru handan við hornið og ljóst að ólgan hefur minnkað.



Þetta var dagur gleði og hinna breiðu brosa fyrir Verkamannaflokkinn. Þarna voru Blair og Brown samstilltir saman. Þeir hafa hælt hvorum öðrum á báða bóga í gær og í dag. Reyndar setti skugga á þessa gleðivímu fréttir af því að Cherie Blair hefði muldrað orðið "lygari" yfir ræðu Browns þar sem hann sagði að það hefðu verið forréttindi að vinna í stjórnmálum undir leiðsögn og forystu Tony Blair. Gleðivíman var ekki meiri en það. Segja má reyndar að Tony Blair reyni sem mest nú að halda friðinn til að geta kvatt embættið með þeim sóma sem hann telur sæma sér eftir þennan langa valdaferil.

En nú taka spennandi tímar við innan Verkamannaflokksins og í breskum stjórnmálum. Síðasti þingvetur Blairs sem forsætisráðherra þýðir valdabaráttu bakvið tjöldin og uppgjör við liðna tíma - uppstokkun í forystusveit stjórnarflokksins. Spurningin er sú hver fari fram gegn Gordon Brown. Það trúir enginn því lengur að hann verði sjálfkjörinn eftirmaður forsætisráðherrans. Þetta verður harkaleg barátta um völd og áhrif sem við tekur nú.

Ræða Tony Blair - 26. sept. 2006 

Blair hælir Brown