Lágstemmd verðlaunaathöfn í Los Angeles

Það er vægast sagt sérstakt að horfa á afhendingu Golden Globe-verðlaunanna í Los Angeles núna. Athöfnin er engin en verðlaunin eru kynnt á blaðamannafundi þar sem verkfall handritshöfunda lagði keppnina í rúst þetta árið og fer hún því fram án þess glyss og glaums sem einkennir verðlaunahátíðir í Hollywood. Leikarar höfðu hótað að sniðganga hátíðina vegna verkfallsins og því féll hún um sjálfa sig. Það eru umsjónarmenn glys-þáttanna í Bandaríkjunum sem afhenda verðlaunin.

Fyrir okkur sem eru vön því að vaka og fylgjast með stóru verðlaunahátíðum kvikmyndabransans; gullhnettinum og Óskarsverðlaununum, er þetta vægast sagt stórmerkileg upplifun, en alla tíð hefur þetta verið eitt stærsta augnablik ársins og áhugavert að fylgjast með öllum hliðum hátíðarinnar. Þetta er eins lágstemmt og mögulegt má vera. Þetta er auðvitað ekki sama hátíðin og eiginlega jafn fjarstæðukennt og að horfa á Silfur Egils án Egils Helgasonar. Svei mér þá ef maður saknar ekki alls yfirdrifna glyssins þegar að ekki vottar fyrir einu sinni anga af honum.

Þetta verður ekki löng verðlaunaafhending. Meira og minna búið fyrir þrjú, svo að ekki verður vakað eins lengi og venjulega eftir að dæminu ljúki. Það er ekki nema von að hugsað sé til Óskarsverðlaunanna, hvort að þau verði svona lítilvæg stund eins og þessi gullhnattaafhending. Óskarinn á áttatíu ára afmæli og því væri mjög sérstakt ef að afmælishátíðin yrði ekki eitt né neitt. Kynnir hátíðarinnar að þessu sinni, Jon Stewart, er reyndar í félagi handritshöfunda svo að það blasir við að hátíðin verður ekki haldin án hans standi verkfallið enn og reyndar áhugavert að sjá hvort að þeir myndu fá undanþágu fyrst að GG fékk það ekki.

Skrifa um niðurstöðurnar örlítið á eftir þegar að þetta liggur fyrir, sem verður fljótlega.