'80s nostalgían - hallærislegt en eftirminnilegt

Viðurkenni fúslega að mér finnst '80s tónlistin mjög góð. Það er flottur nostalgíubragur yfir öllu frá þessum tíma reyndar - sumt er vissulega pínlega hallærislegt að svo mörgu leyti en eftirminnilegt engu að síður. Man vel eftir Rick Astley en verð að viðurkenna að ég hef lítið velt fyrir mér hvað hafi orðið af honum síðan. Sléttsama í sjálfu sér.

Það eru svo margir söngvarar frá þessum tíma sem lifa í fornri frægð, hafa gleymst með öllu og hafa hálfpartinn aldrei komist út úr þessum tíðaranda í útliti og töktum. Níundi áratugurinn er reyndar sérstaklega eftirminnilegur fyrir mína kynslóð. Það eitt að setja disk með lögum þessa tímabils í spilarann kallar fram svo margar ljúfar minningar og traustar - eiginlega afturhvarf til fortíðar í ljóma einhvers eftirminnilegs.

En vissulega er svo margt innilega púkó og lummulegt við þennan tíma. Það er alltaf, nægir þar að nefna tískuna, hárgreiðslu og tónlistarsköpun. En það sem er lummó getur orðið eftirminnilegt og það á við um þetta tímabil. Sumir beinlínis hata að hverfa aftur til baka og setja tónlist þessa tíma í spilarann, aðrir fíla nostalgíuna. Fann þetta einna best þegar að ég keypti safndisk fyrir nokkru, með sumpart lummulegum og sykursætum lögum, hallærislegum vissulega en kveikti allar heimsins minningar.

Það er alltaf svo að tónlist kallar fram minningar, fátt er betra nema þá ljósmyndir auðvitað. Það eiga allir minningar, góðar eða vondar um tónlist, kallar fram einhverjar hugsanir frá fyrri tíð. Hjá okkur sem munum níunda áratuginn á þetta mjög vel við. Hallærislegt og púkó þarf ekki að vera leiðinlegt, heldur mjög skemmtilegt. Þó að mér sé slétt sama hvað varð um Rick Astley var hann goð þeirra liðnu tíma sem margir vilja rifja upp og fíla í tætlur.

Man einhver eftir Rick Astley?

Athugasemdir

[Guðrún María Óskarsdóttir., 5.4.2008 kl. 01:57]

Sæll Stebbi.

Mér fannst þessi tími í tónlíst frekar leiðinlegur, en ég er svo gömul sál að ég elska rokkið en einnig Pink Floyd, Rick Wakeman og Mike Oldfield, og fl og fl. finnst gaman að endurnýjun Bítlatímabilsins hjá yngri kynslóðinni nú um stundir.

kv.gmaria.

[Stefán Friðrik Stefánsson, 5.4.2008 kl. 02:03]

Takk kærlega fyrir kommentið. Það er svo mikið af tónlist sem hægt er að fíla. Er sennilega alæta á tónlist, get hlustað á flest. '80s er reyndar sérstaklega spes að svo mörgu leyti. Annars sérðu á tónlistarspilaranum hér að þar er farið í allar áttir.

mbk.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 5.4.2008 kl. 02:07]

Já hef tekið eftir þvi Stebbi, alltaf leynist gullmoli á hverjum tíma.

kv.gmaria.

[Markús frá Djúpalæk, 5.4.2008 kl. 03:08]

Guðrún María, mér sýnist myndin þín vera 80's

[SeeingRed, 5.4.2008 kl. 04:04]

Það var marg gott gert í tónlist á þessum tíma, sjálfur hlustaði ég þó aðalega á Killing Joke, Public Image Limited, Talk Talk og fleyri af þyngri hljómsveitum þessa tímabils, poppuðustu böndin höfðuðu minna til mín þó að það væri alltaf einn og einn smellur sem gerði eitthvað fyrir mann.

Læt fylgja uppáhalds "eighties" smellinn minn, Love Like Blood með Killing Joke frá 1985, lagið náði reyndar hæst 14 sæti í Bretlandi en hefur elst betur en flest frá þessum tíma, Killing Joke er reyndar enn starfandi af krafti og eru á leið í stúdíói að taka upp sína 14 plötu á tæpum 30 árum, en tónlist þeirra í dag er komin ansi langt frá synthersizer skotnum plötum þeirra frá 80´s tímabilinu...vægast sagt, orðnir miklu harðari og þyngri (sjá HÉR til samanburðar...ekki fyrir viðkvæma) eru samt ennþá algerlega mín uppahaldshljómsveit þrátt fyrir svakalegar breytingar á löngum tíma þannig að umræddur áratugur er mér afar kær í tónlistarsögunni þó að maður vilji henda öllum myndum af sér frá þessum tíma vegna hryllilegrar tískunnar sem maður lét glepjast alvarlega af.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 6.4.2008 kl. 01:21]

Sæll Markús.

Alveg hárrétt he he...

kv.gmaria.