Obama hringir í Clinton og vill stuðning hans

Eftir margra mánaða kalt stríð og samskiptaleysi milli Bill Clinton og Barack Obama hefur sá síðarnefndi brotið ísinn og hringt í forsetann fyrrverandi og óskað eftir stuðningi hans í forsetakosningunum í nóvember. Mikla athygli hefur vakið í bandarísku pressunni að Clinton veitti þann stuðning ekki sjálfur og hafði ekki samband við Obama. Um fátt hefur verið meira rætt síðustu dagana en það að Clinton forseti hafði ekki tjáð sig um málið frá því Obama vann útnefninguna.

Frá því að Hillary tapaði forkosningaslagnum fyrir tæpum mánuði hefur Bill Clinton ekki tjáð sig nema í einnar línu svörum til fréttamanna um Barack Obama og forsetaframboð hans - reyndar aðeins á einum tímapunkti á blaðamannafundi sagst vera sammála stefnu Obama og það í umhverfismálum. Þótti það komment vera frekar fyndið og gefa til kynna að forsetinn væri aðeins sammála Obama í grunnmálum sem demókratar hefðu lagt megináherslu á og hann með því sett fram skilaboð um að Obama yrði sjálfur að eiga frumkvæðið að þátttöku hans í kosningabaráttu næstu mánaða.

Engum blandast hugur um að Bill Clinton vildi ekki eiga frumkvæðið að samskiptum við Barack Obama eftir forkosningar. Þeir tókust á harkalega og létu kuldaleg orð flakka hvor í annars garð. Mun Clinton ekki hafa fyrirgefið Obama orð hans um að Clinton léti stjórnast af kynþáttafordómum í sinn garð og hann hafi talað kuldalega til blökkumanna almennt í forkosningaslagnum. Þau ummæli hans eftir forkosningarnar í Suður-Karólínu gerðu Clinton algjörlega æfan og hafa þeir ekki talast við síðan það gerðist. Margar sögur hafa gengið, flestar þó óstaðfestar, af reiði Clintons forseta í garð Obama síðan þá.

Clinton lét þau ummæli flakka á síðasta kosningafundi sínum fyrir Hillary fyrir mánuði, tveim dögum áður en Obama náði útnefningunni, að það væri sennilega síðasta skiptið sem hann tæki þátt í slíkri baráttu. Nú þegar Obama og Hillary hafa samið frið, allavega á yfirborðinu, vill hann sættast við Bill Clinton. Enginn vafi leikur á því að hann þarf á þeim að halda til að sameina Demókrataflokkinn. Nýjustu kannanir sýna að munurinn milli Obama og McCain er að minnka eftir lok forkosningaslags demókrata og framundan er mjög jöfn kosningabarátta þar sem öll hin minnstu pólitísku smáatriði geta skipt máli.

Fjarvera Clintons forseta frá sáttafundi Obama og Hillary með fjárfestum til að afla peninga, sem er meginafl hverrar kosningabaráttu vestanhafs, og opinberum einingarfundi þeirra í Unity í New Hampshire var hróplega áberandi. Sjálfur valdi hann að fara frekar í Evrópureisu, t.d. til að hylla Nelson Mandela níræðan, en bakka upp Obama við hlið Hillary, sem voru mjög áberandi pólitísk skilaboð um að Clinton hefði ekki áhuga á að stíga fyrsta skrefið til Obama. Enda fór það svo að Obama varð sjálfur að hringja í forsetann fyrrverandi og óska eftir stuðningi hans í baráttu næstu mánaða.

Enginn vafi leikur á því að Bill Clinton skiptir enn miklu máli. Hann er aðeins annar tveggja núlifandi forseta sem demókratar eiga og er sigursælasti leiðtogi flokksins frá valdadögum Kennedys og Johnsons, enda vann hann tvær forsetakosningar og hefur ríkt lengst allra forseta flokksins í Hvíta húsinu frá því Franklin Delano Roosevelt var forseti Bandaríkjanna lengur en nokkur annar. Stuðningur hans skiptir því Obama mjög miklu máli og greinilegt að hann leggur lykkju á leið sína til að hafa Clinton-hjónin með sér og vill tryggja að flokkurinn fari sameinaður í þessar forsetakosningar.

Hann vill eflaust ekki lenda í því sama og Al Gore gerði fyrir átta árum. Samskiptaleysi Gore og Clinton í forsetakosningunum 2000, sem fólst í því að varaforsetinn Gore vildi ekki forsetann Clinton með sér á kosningaferðalagið, hafði mikil áhrif og flestir telja að Gore hefði sigrað kosningarnar ef hann hefði haft Clinton með sér. Gore klúðraði þeim kosningum fyrir sér alveg hjálparlaust, með því að hafa ekki Clinton með sér í suðrinu og tapa heimafylkinu sínu, Tennessee, en Flórída hefði ekki skipt máli ef Gore hefði unnið heima.

Fróðlegt væri að vita hvað Obama og Clinton ræddu um. Eflaust mun taka meira en eitt símtal til að færa þessa tvo menn saman og byggja undistöður þess að þeir ferðist saman um landið og tali heilsteypt saman um lykilmál eftir kuldalegar snerrur þeirra fyrr á þessu örlagaríka pólitíska ári vestanhafs.

Bill Clinton sættist við Obama