2.9.2008 | 21:36
Frú Palin í sviðsljósinu - lágkúra í baráttunni
Enginn vafi leikur á því að ræða Söru Palin á flokksþingi repúblikana á morgun er mikilvægasta stund stjórnmálaferils hennar. Þar verður hún bæði að kynna sig og pólitískar áherslur sínar. Held þó að flestir bíði eftir því hvort hún muni tala um árásir vinstribloggara og fjölmiðla gegn sér og fjölskyldu sinni síðustu dagana. Þetta verður hennar stund til að taka sviðið og gera það að sínu, ekki aðeins þá heldur í gegnum næstu vikurnar.
Mér finnst umræðan um Söru og talið um óléttu dóttur hennar svolítið hafa farið yfir strikið. Mér finnst málefni Bristol, dóttur Palin, ekki skipta nokkru máli og tek undir með yfirlýsingum þeirra sem hafa fordæmt þá sem lengst hafa gengið í skítkasti, að mestu ómálefnalegu og ómerkilegu. Sjálfur Barack Obama hefur talað í þessa átt, þó augljóst sé að hans eigin barátta sé í og með að reyna að kynda undir þessar persónulegu árásir á hana.
Auðvitað var viðbúið að reynt yrði að þyrla upp einhverjum byl hjá demókrötum til að reyna að grafa undan Söru. Fyrst höfðu þeir ekkert á hana, voru alveg gáttaðir þegar valið var tilkynnt en hafa verið að reyna sitt besta við að gera eitthvað úr þessu. Helst finnst mér þetta vera aðför að hugsjónum hennar, persónu og fjölskyldunni hennar. Sumt er eðlilegt að velta fyrir sér en persónulega hliðin er eiginlega einum of. Þeir sem harðast ganga fram kasta grjótum úr glerhúsi sýnist mér.
En það er búið að vera ljóst mjög lengi að þetta yrði harkaleg kosningabarátta. Þetta eru söguleg átök, fyrsta konan og fyrsti blökkumaðurinn munu annaðhvort komast í Hvíta húsið í þessum kosningum, fá beint kjör í forsetakosningum svo að mikið er undir. Mikil harka var líka í forsetakjörinu 2000 og 2004 og varla við því að búast í okkar nútímafjölmiðlun en það haldi áfram. En sumt er ógeðslegra en annað, persónulegar árásir eiga sín mörk og mér finnst þetta komið yfir þau.
Ég skynja fyrst og fremst mikil sárindi hjá demókrötum með það að John McCain ákvað að velja konu eftir að þeir höfðu sjálfir klúðrað því tækifæri að eiga konu í framboði. Stoltið hans Obama var í veginum fyrir því að Hillary yrði í framboði í þessum kosningum og eftir það var útilokað að kona yrði með Obama. Engin önnur kona gat tekið sess Hillary hjá demókrötum í þessum forsetakosningum. Meira að segja Obama gerði sér grein fyrir því. Þeir sem studdu Hillary voru sárir með það og eru argir.
En fyrst og fremst munu þessar kosningar snúast um forsetaefnin tvö. Varaforsetaefnin hafa annan sess í baráttunni, þó þau skipti auðvitað miklu máli. John McCain er frambjóðandi reynslunnar en Barack Obama er reynslulausi frambjóðandi breytinganna. Þeir völdu varaforsetaefni eftir því. En það er varhugavert að gera lítið úr reynslu Söru Palin, sem ein frambjóðanda hefur stjórnunarreynslu.
Ólgan í baráttunni mun væntanlega aðeins aukast næstu 60 dagana, allt fram til kjördags. Sarah Palin er að fá sína pólitísku eldskírn á alheimsvettvangi sem kona í stjórnmálum þessa dagana og við því að búast að hún myndi þurfa að fá kynningu. Hún hefur ekki verið í miðpunkti stjórnmálanna sem ríkisstjóri og er sú eina af forseta- og varaforsetaefnunum sem hefur ekki farið í forsetaframboð á árinu.
Því er auðvitað eðlilegt að hún fari í gegnum visst ferli þar sem fólk vill bæði kynnast henni og vita meira um hana. En persónuleg aðför að henni og fjölskyldunni er fyrir neðan allt og mikilvægt að hefja þetta upp á örlítið hærra plan, þó ekki væri meira. En Palin þarf auðvitað að kynna sig og má búast við að sótt verði að henni þar sem hún er konan í framboði í þessum kosningum eftir að Obama sló af Hillary.
En gleymum því ekki að svona var sótt að Hillary Rodham Clinton áður. Þó hún hefði alla heimsins pólitísku reynslu og þekkingu var hún tröðkuð niður hjá demókrötum. Talað var gegn henni sem konu. Enn eru stuðningsmenn hennar að tala um ómerkilega aðför að henni. Árásirnar að Söru verður að skoða í sama ljósi.
Þetta eru sögulegar og spennandi kosningar og því má búast við að allt geti gerst. En í ræðunni í St. Paul á morgun þarf hún að kynna sig, sýna kraft og kjark. Því er þetta augljóslega að svo miklu leyti flokksþingið hennar.
Mér finnst umræðan um Söru og talið um óléttu dóttur hennar svolítið hafa farið yfir strikið. Mér finnst málefni Bristol, dóttur Palin, ekki skipta nokkru máli og tek undir með yfirlýsingum þeirra sem hafa fordæmt þá sem lengst hafa gengið í skítkasti, að mestu ómálefnalegu og ómerkilegu. Sjálfur Barack Obama hefur talað í þessa átt, þó augljóst sé að hans eigin barátta sé í og með að reyna að kynda undir þessar persónulegu árásir á hana.
Auðvitað var viðbúið að reynt yrði að þyrla upp einhverjum byl hjá demókrötum til að reyna að grafa undan Söru. Fyrst höfðu þeir ekkert á hana, voru alveg gáttaðir þegar valið var tilkynnt en hafa verið að reyna sitt besta við að gera eitthvað úr þessu. Helst finnst mér þetta vera aðför að hugsjónum hennar, persónu og fjölskyldunni hennar. Sumt er eðlilegt að velta fyrir sér en persónulega hliðin er eiginlega einum of. Þeir sem harðast ganga fram kasta grjótum úr glerhúsi sýnist mér.
En það er búið að vera ljóst mjög lengi að þetta yrði harkaleg kosningabarátta. Þetta eru söguleg átök, fyrsta konan og fyrsti blökkumaðurinn munu annaðhvort komast í Hvíta húsið í þessum kosningum, fá beint kjör í forsetakosningum svo að mikið er undir. Mikil harka var líka í forsetakjörinu 2000 og 2004 og varla við því að búast í okkar nútímafjölmiðlun en það haldi áfram. En sumt er ógeðslegra en annað, persónulegar árásir eiga sín mörk og mér finnst þetta komið yfir þau.
Ég skynja fyrst og fremst mikil sárindi hjá demókrötum með það að John McCain ákvað að velja konu eftir að þeir höfðu sjálfir klúðrað því tækifæri að eiga konu í framboði. Stoltið hans Obama var í veginum fyrir því að Hillary yrði í framboði í þessum kosningum og eftir það var útilokað að kona yrði með Obama. Engin önnur kona gat tekið sess Hillary hjá demókrötum í þessum forsetakosningum. Meira að segja Obama gerði sér grein fyrir því. Þeir sem studdu Hillary voru sárir með það og eru argir.
En fyrst og fremst munu þessar kosningar snúast um forsetaefnin tvö. Varaforsetaefnin hafa annan sess í baráttunni, þó þau skipti auðvitað miklu máli. John McCain er frambjóðandi reynslunnar en Barack Obama er reynslulausi frambjóðandi breytinganna. Þeir völdu varaforsetaefni eftir því. En það er varhugavert að gera lítið úr reynslu Söru Palin, sem ein frambjóðanda hefur stjórnunarreynslu.
Ólgan í baráttunni mun væntanlega aðeins aukast næstu 60 dagana, allt fram til kjördags. Sarah Palin er að fá sína pólitísku eldskírn á alheimsvettvangi sem kona í stjórnmálum þessa dagana og við því að búast að hún myndi þurfa að fá kynningu. Hún hefur ekki verið í miðpunkti stjórnmálanna sem ríkisstjóri og er sú eina af forseta- og varaforsetaefnunum sem hefur ekki farið í forsetaframboð á árinu.
Því er auðvitað eðlilegt að hún fari í gegnum visst ferli þar sem fólk vill bæði kynnast henni og vita meira um hana. En persónuleg aðför að henni og fjölskyldunni er fyrir neðan allt og mikilvægt að hefja þetta upp á örlítið hærra plan, þó ekki væri meira. En Palin þarf auðvitað að kynna sig og má búast við að sótt verði að henni þar sem hún er konan í framboði í þessum kosningum eftir að Obama sló af Hillary.
En gleymum því ekki að svona var sótt að Hillary Rodham Clinton áður. Þó hún hefði alla heimsins pólitísku reynslu og þekkingu var hún tröðkuð niður hjá demókrötum. Talað var gegn henni sem konu. Enn eru stuðningsmenn hennar að tala um ómerkilega aðför að henni. Árásirnar að Söru verður að skoða í sama ljósi.
Þetta eru sögulegar og spennandi kosningar og því má búast við að allt geti gerst. En í ræðunni í St. Paul á morgun þarf hún að kynna sig, sýna kraft og kjark. Því er þetta augljóslega að svo miklu leyti flokksþingið hennar.
Uppljóstranir um Söruh Palin valda óróa | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Facebook
Athugasemdir
Góð grein og þörf,það er mikið i húfi þarna að allt fari vel fram og heiðarlega/ en tvísynt verður það/Halli gamli
Haraldur Haraldsson, 2.9.2008 kl. 21:58
Stefán: "Hafa þeir ekkert á hana?" Hvað með þá einföldu staðreynd að hún er nánast algjörlega reynslulaus og hefur nákvæmlega enga reynslu í utanríkismálum? Þar sýnist mér McCain sjálfur kasta grjóti úr glerhúsi, hafandi tönnlast á meintu reynsluleysi Obama allan þennan tíma.
AE (IP-tala skráð) 3.9.2008 kl. 08:17
Hvaða fáránlega athugasemd er þetta: "...þó augljóst sé að hans eigin barátta sé í og með að reyna að kynda undir þessar persónulegu árásir á hana"?
Obama hefur sagt að hann vilji ekki svona árásir fjölmiðla á einkalíf frambjóðenda ... hvað hefur þú þá fyrir þér í því að hann sé að kynda undir þetta??? Þetta er bara bull.
Kosningabaráttur hafa oft verið harðar og ég man eftir hræðsluáróðrinum hjá Brúski og félögum á móti John Kerry. Þar var grafið upp eitthvert leyndarmál úr Víetnamtímabili Kerry og ótrúlega ljótur leikur hjá repúblikönum oft.
Nú kemur Liberman fram og segir: Ekki kjósa flokkinn sem þið styðjið, kjósið fremur manninn. Ótrúlegt af Liberman finnst mér sem fyrrum demókrata. Þú ert að kjósa mann í valdamesta embætti heims, en allt hans fylgilið kemur úr sama flokki. Það getur vel verið að sumir demókratar sjái ljós í McCain og sumir repúblikanar sjái ljós í Obama ... en það er verið að kjósa um meira, þar sem þessi einstaklingur velur svo fólkið með sér í ríkisstjórn og ýmis embætti.
Menn geta talað um reynsluleysi Obama sem mest þeir geta, og menn geta dásamað McCain fyrir staðfestu í málum. Obama er samt staðfastur líka og gaman væri að sjá stefnumál Obama vs. McCain með tilliti til efnahagsmála og utanríkismála ... hvar er aðaláherslan? Country first - er slógan hjá McCain. Hver er hagur Bandaríkjamanna að vera með herlið í Afganistan (þar sem þeir neita dánartölum frá Sameinuðu þjóðunum!!!!! varðandi lát óbreyttra borgara í árás þeirra!!) og af hverju er ekki löngu byrjað að ferja herlið frá Írak aftur heim? Það sem Obama hefur talað um finnst mér líka mun álitlegra en hjá McCain.
Það að neita því að manneskjan á hlut í hnattrænni hlýnun jarðar, það að vera algjörlega á móti fóstureyðingum (þrátt fyrir nauðgun) ... finnst mér t.d. ekki aðdáunarverð staðfesta og ekki gott til stjórnunar. En þetta er Palin.
Það verður því ótrúlega fróðlegt að fylgjast með ræðunni hennar.
En það er gaman að kíkja á bloggið þitt og vera annaðhvort sammála eða skjóta á þig við kjósum mismunandi flokka hér á landi ... ekki ólíklegt að stjórnmál úti í hinum stóra heimi séu skemmtilegt umræðuefni ... svona öðru hverju
Doddi - Þorsteinn G. Jónsson (IP-tala skráð) 3.9.2008 kl. 08:39
Svei mér þá ... ég var að horfa á færslu frá DoctorE (http://doctore.blog.is/blog/doctore/entry/632482/). Hún er býsna athyglisverð kona þessi Sarah Palin, ég verð bara að segja það. Endilega kíkið á þetta.
H.T. Bjarnason (IP-tala skráð) 3.9.2008 kl. 09:53
Tek undir það sem þú segir Doddi, Obama hefur gagnrýnt harkalega árásir á fjölskyldu Palin. Hann sagði sérstaklega að börnin væru "off-limits". Okkur kemur ekkert við að dóttir hennar sé ófrísk (þó e.t.v. mætti gagnrýna foreldrana fyrir að hafa ekki kennt dótturinni að nota ávallt getnaðarvarnir). En hvað um það, slíkar árásir eru auðvitað auðvirðilegar.
Kosningaslagorð Repúblikana finnst mér hins vegar óhugnanlegt, minnir mann óneitanlega á hin frægu orð Samuel Johnsson "Patriotism is the last refuge of a scoundrel". Þetta, ásamt óhuggulegum klysjum eins og "My Country Right or Wrong", hafa verið kyrjuð af illmennum sögunnar og notað sem afsakanir smámenna sem stutt hafa óhuggulegar ríkisstjórnir. Ég myndi aldrei verja land mitt í gegnum þykkt og þunnt, hvað þá að grípa til vopna fyrir land mitt. Hins vegar væri ég alveg til í að grípa til vopna fyrir hugsjónir og gegn harðstjórn ef allt annað þrýtur. Hefði ég t.d. viljandi barist gegn nasistum. En fyrir land, aldrei.
Guðmundur Auðunsson, 4.9.2008 kl. 10:58
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.