Vilhjálmur Þ. á pólitískum berangri

Pólitísk staða Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar er mjög veik - virðist bara tímaspursmál hvenær hann hættir sem leiðtogi borgarstjórnarflokksins. Er engu líkara en að helstu stuðningsmenn hans í prófkjörinu 2005 hafi skilið hann eftir á pólitískum berangri. Ef undan eru skilin Guðlaugur Þór Þórðarson, leiðtogi flokksins í RN, og Marta Guðjónsdóttir, formaður Varðar, hef ég séð fáa úr baklandi Vilhjálms Þ. koma sjálfviljuga í fjölmiðla með stuðning við hann sem borgarstjóraefni.

Geir H. Haarde, formaður Sjálfstæðisflokksins og leiðtogi í RS, hefur sagst styðja Vilhjálm Þ. meðan hann gegni leiðtogastörfum en gat þó ekki í sömu hendingu lýst yfir stuðningi við hann sem borgarstjóra aftur. Það eru engin dæmi um það, svo ég muni allavega eftir, að formaður Sjálfstæðisflokksins geti ekki lýst afdráttarlaust yfir stuðningi við leiðtoga flokksins í borginni sem borgarstjóraefni. Yfirlýsing Geirs átti kannski að vera stuðningur en var það ekki. Hol og innantóm yfirlýsing sem var helst minnst fyrir innihaldsleysið, það að formaður flokksins bakkaði ekki Vilhjálm upp sem leiðtoga og til að leiða flokkinn áfram mikið lengur.

Ég er ósammála því mati Bjarna Benediktssonar, alþingismanns, að það sé veikast fyrir Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson að borgarfulltrúar flokksins hafi verið ósýnilegastir í að tala um stöðu hans. Það sem er veikast fyrir hann er hversu lítinn stuðning hann fær úr baklandi sínu, hjá þeim sem bökkuðu hann upp í prófkjörinu 2005 og tryggðu honum sigur í spennandi leiðtogaslag við Gísla Martein Baldursson. Staða Vilhjálms Þ. er orðin það veik heilt yfir að hann verður að fara í bakland sitt og taka púlsinn á stöðunni. Þar ráðast örlög hans umfram allt, þó mér sýnist reyndar sem mjög hafi fjarað undan honum víða.

Staða Vilhjálms væri allt önnur ef hann hefði verið óskoraður leiðtogi borgarstjórnarflokksins alla tíð og hann hefði aldrei þurft að taka slag um leiðtogastöðuna. Það vita allir hvaða bakland hann hafði til að hljóta hana. Veikur opinber stuðningur úr því baklandi vekur því mesta athygli. Í vikunni sneri Deiglan baki við Vilhjálmi Þ, eða altént gaf honum mjög pent þau skilaboð að hann ætti að fara meðan að hann gæti. Pólitísk innistæða hans væri orðin nær engin og staðan heilt yfir veik. Þar var talað um Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson í þátíð pólitísks styrkleika. Greinaskrifin þar sýndu hversu veikt baklandið var orðið.

Mér finnst Vilhjálmur Þ. standa mjög illa. Hef sagt áður að hann eigi að segja af sér leiðtogastöðunni og hugsa í þeim efnum um heill og hag Sjálfstæðisflokksins. Það er reyndar sorglegt hversu illa hann hefur farið með sterkt umboð úr prófkjöri en þau mistök eru augljós og verða ekki aftur tekin, sama hversu oft beðist er auðmjúklega afsökunar. Hann brást flokksmönnum, umfram allt þeim sem hafa stutt hann.

Baklandið þegir meðan að leiðtoginn riðar til falls. Þögn þeirra þessa febrúardaga er nokkuð hávær. Sú þögn stendur eftir þegar að veik staða Vilhjálms Þ. er greind.

Annþór á Hraunið - afmælisveislan í vaskinn

Það er gott að Annþór Karlsson sé kominn aftur á Litla-Hraun og geti unnið úr sínum málum þar. Það var dýrkeypt fyrir lögguna að líta af honum augnablik á meðan að hann beið yfirheyrslu og hljóta þeir að hafa glaðst með að ná honum í fataskápnum í Mosfellsbæ í kvöld.

Það var svolítið spes að fylgjast með fréttunum af leitinni af honum eftir strokið ævintýralega úr fangelsinu. Sögurnar mögnuðust og alltaf bættist við. Það var eiginlega fyndnast af öllu þegar að sögurnar um tölvuvafur strokufangans og yfirvofandi afmælisveisluna tóku að berast út. Þetta var að verða eins og hálfgerð krimmasaga en ekki raunveruleiki.

Eftir standa þó spurningar um eftirlitið í fangageymslunni þar sem fangi hefur tíma til að undirbúa það að strjúka, getur hringt út og unnið að flóttaplani og getur fundið reipi og fleiri hluti til að nota til að strjúka. Þarna er augljóslega glufa í fangelsinu sem fara verður yfir. Þetta eru stór mistök. Vonandi lærir lögreglan eitthvað á þessu fangadrama.

Annþór á leið austur

Afmælisbarnið Annþór komið út úr skápnum

Jæja, þá er búið að finna afmælisbarnið Annþór Karlsson og ekki náði hann að halda upp á afmælið sitt í kvöld, eins og að var stefnt. Hann var dreginn út úr fataskáp í heimahúsi í Mosfellsbæ fyrir stundu. Er þar með þessari miklu leit lokið, en hún hefur staðið núna í um sjö klukkutíma. Á meðan komst kappinn á netið og gat gert vel vert við sig á veraldarvefnum.

Ekki skrifaði hann þó komment hér á vefinn eða öðrum, þó kannski hafi hann litið á umfjöllunina um sjálfan sig. Veit það svosem ekki og er nokkuð sama. Mestu skiptir að þessu stórhættulegi hrotti sem meðhöndlaður var eins og "fyrirmyndarfangi" í fangageymslunni á Hverfisgötu sé kominn aftur á þann stað sem hann var á.

Vonandi verður eitthvað aðeins meira passað upp á að hann verði sér ekki úti um reipi til að gera aðra tilraun.

Annþór kominn í leitirnar

Annþór fór á myspace í dag - fangelsismál

Enn er Annþór Karlsson, strokufanginn stórhættulegi skv. lýsingum lögreglu þó hafi verið flokkaður sem fyrirmyndarfangi með visst frelsi þar, ófundinn. Hann virðist vera í góðu tölvusambandi enda skráði hann sig inn á myspace-síðu sína í dag og segist vera mjög reiður. Í valflipanum Mood á síðunni velur hann enda orðið Evil. Það er svolítið sérstakt að sjá svona fangadrama í raunveruleikanum. Það gerist sem betur fer ekki oft að fangar sleppi en þessi hasar minnir helst á bandaríska fangaflóttamynd með dassa af aksjóni.

Vinur minn sendi mér póst eftir fyrri skrif og vék þar að aðstöðu á Hverfisgötu og fleira. Þar segir orðrétt: "Vandamálið er að þegar menn eru í gæsluvarðhaldi (að því gefnu að þeir séu ekki í einangrun í þágu rannsóknar máls) þá ættu þeir að vera inn á fangelsi, t.d. Litla Hrauni. Þar sem það er ófremdarástand í fangelsismálum landsins þá getur fangelsismálastofnun ekki tekið við honum. Því þarf hann að vera inn á lögreglustöðinni á Hvefisgötu þó skv. lögum eða reglugerð megi hann ekki vera í "löggufangelsi" lengur en 4 daga og þar er engin aðstæða til að vista gæsluvarðhaldsfanga.

Ennfremur hafa gæsluvarðhaldsfangar (sem og t.d. þeir sem eru að afplána vararefsingu eða sektir) ákveðin fríðindi t.d. að þeir eru ekki læstir inn í klefa í lengri tíma og hafa hafa smá gang. Ég ætla ekki að fara út í að lýsa fangaklefum á Hverfisgötunni en þar er engin aðstæða til að hafa þá þar sem ekki má hafa hann í marga daga í fangaklefa þar sem úrskurður dómara segir væntanlega ekki til um það. Sökin liggur því ekki hjá lögreglunni."

Gott að fá þessa útlistun á þessu. Þakka þessum vini mínum fyrir sitt góða komment til mín. Eftir stendur að þetta á hreinlega ekki að geta gerst. Þarna sést þó vel vandinn í fangelsismálum landsins. Þau eru yfirfull og vantar mjög augljóslega alvöru fangelsi á höfuðborgarsvæðinu. Reyndar hefur Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra, kortlagt það og þarf að drífa í því sem fyrst.

Tveir handteknir í strokumáli

Annþór strauk til að halda upp á afmælið

Annþór Karlsson strauk úr fangelsi til að halda upp á afmælið sitt eftir því sem fréttir herma, en hann náði víst ekki að halda upp á 32 ára afmælið sitt vegna þess að hann var í haldi. Er nú verið að reyna að leita uppi leyndustu afmælisveislu ársins, þar sem hinn stórhættulegi glæpamaður ætlar að fagna afmælinu.

Þó þarf varla að búast við því að þar verði blásið á 32 kerti á köku eða boðið verði upp á rjómatertu með léttum veigum. Mun frekar má búast við æsilegri svallveislu þar sem krimminn ætlar að bæta sér upp um afmælisleysið í steininum. Löggan vill eðlilega fá að vita hvar veislan fari fram svo að þeir geti komið afmælisbarninu á óvart.

Að öllu gamni slepptu; þvílíkt klúður hjá löggunni. Þeir tala um að Annþór sé stórhættulegur, samt var hann á gang fyrir einhverja "fyrirmyndarfanga". Það er ekki nema von að þeir séu sorrí yfir þessu skelfilega klúðri sínu.

Víðtæk leit

Hasarlegur flótti Annþórs

Annþór Karlsson hefur verið einn umtalaðasti glæpamaður landsins árum saman. Það var eftir öðru að mál hans tæki á sig enn dramatískari mynd með hasarlegum flótta frá fangageymslunni á Hverfisgötu. Allar lýsingarnar minna á bandaríska hasarmynd, rétt eins og svo margt úr máli Annþórs sjálfs sem hefur verið mikið í fjölmiðlum.

Öryggisgæslan er ekki sérstök þarna fyrst að fólk getur látið sig hverfa og eðlilegt að spá aðeins betur í hvort þetta sé varðhaldsstöð eða vettvangur þar sem hægt er að fara inn og út að eigin vali. Þvílík skömm fyrir lögguna, segi ég bara.

Það verður áhugavert að sjá hversu lengi þessi stórhættulegi glæpamaður getur verið á flótta. Vonandi finnst hann fljótlega.

Hættulegur strokufangi

Fjöldamorð í Illinois - hið minnsta fjórir látnir

Það er skelfilegt að heyra fréttirnar af fjöldamorðinu í háskólanum í Northern Illinois-háskólanum. Að minnsta kosti fjórir féllu í valinn, en byssumaðurinn svipti sig lífi. Um 20 manns særðust í skotárásinni. Þetta er versta fjöldamorð sem á sér stað í bandarískum skóla frá því að 32 voru myrtir í Virginia Tech-tækniháskólanum í apríl á síðasta ári.

Var að horfa á umfjöllun um þetta á Sky, atburðarásin og staða mála er hægt og rólega að verða ljósari. Þetta eru óneitanlega mjög sjokkerandi tíðindi, þetta er gríðarlegt áfall fyrir bandarískt samfélag, svo skömmu eftir Virginia Tech- og Columbine-fjöldamorðin. Man mjög vel eftir þeirri skelfingu í fyrra og Columbine er ekki síður greipt í minni fólks um allan heim. Þetta er skelfilegur veruleiki í alla staði.

Þetta er mikill sorgardagur vestanhafs og þessi vondu tíðindi skekja samfélagið þar og mun víðar. Ekki eru nema nokkrir mánuðir síðan að þessi napri veruleiki varð staðreynd hér á Norðurlöndunum, er nemandi myrti samnemendur og kennara í Jokela-framhaldsskólanum í Finnlandi. Bowling for Columbine, mynd Michael Moore, í kjölfar skelfingarinnar í Columbine árið 1999 vakti ekki síðri alheimsathygli en voðaverknaðurinn sjálfur og myndin hlaut óskarsverðlaun sem besta heimildarmyndin árið 2003.

Myndin er eftirminnileg flestum sem hana sjá. Það er ógnvænlegt að sjá svona atvik gerast enn eina ferðina. Og enn vakna spurningar um byssueign og hvort ekki sé hægt að reyna að ná tökum á þessum napra veruleika. Það er skelfilegt þegar að venjulegur skóli í friðsælu samfélagi breytist í vettvang blóðbaðs af þessu tagi.

Spurningar vakna í svona stöðu. Oftar en ekki er sagan á bakvið svona harmleik nemendur í eigin heimi, einfarar sem verða eins og tímasprengjur vegna innri sálarkrísu og grípa til vopna og ráðast að þeim sem þeir umgangast einna mest, í skólanum. Það verður áhugavert að heyra söguna bakvið þetta voðaverk.

Fjórir alvarlega særðir

Skrípaleikur í Valhöll - léleg vinnubrögð

Það er enginn vafi á því að blaðamannafundurinn með Vilhjálmi Þ. Vilhjálmssyni í Valhöll er einn sá daprasti í íslenskri fjölmiðlasögu og var starfsfólki Sjálfstæðisflokksins til skammar. Engu líkara var en að umgjörðin væri sett fram til þess að ganga endanlega frá stjórnmálaferli Vilhjálms í beinni útsendingu, án þess að hann ætlaði sér að hætta.

Svo klúðurslegt var allt við augnablikið að freistandi var að telja viðvaninga við stjórn í Valhöll. Það er alveg ljóst að svona vandræðaleg vinnubrögð og klaufaleg framganga við fjölmiðla hefði aldrei sést á framkvæmdastjóraferli Kjartans Gunnarssonar sem vann allt svona af fagmennsku og passaði vel upp á að augnablikið nyti sín, gildir þá einu landsfundir flokksins, fundir þingflokksins og forystumannanna. Fjölmiðlar fengu þar alltaf greiðan aðgang að kjörnum fulltrúum og passað vel upp á að alla þá þætti sem mestu máli skipta.

Á því augnabliki þegar að leiðtogi Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík, sem hefur verið undir miklu álagi vegna pólitískra mistaka sinna og lélegrar forystu, reynir að verjast og byggja sig upp, er skondið að sjá starfsmenn flokksins byrja á því að reka ljósmyndara og blaðamenn út af fundinum og fram á gang, allt að því með valdi. Á þeim tímum sem við lifum á er lágmark að fjölmiðlar hafi aðgang að kjörnum fulltrúum og sérstaklega á því augnabliki að stjórnmálamaður er að koma með yfirlýsingu um framtíð sína í starfi. Þetta er verklag sem verður ekki hægt að afsaka svo auðveldlega eða bæta fyrir.

Þessi vinnubrögð eru vond fyrir Sjálfstæðisflokkinn í heild og alveg lágmark að framkvæmdastjóri Sjálfstæðisflokksins taki sig saman í andlitinu og biðji fjölmiðla afsökunar og eiginlega sjálfstæðismenn alla líka, því að þessi fjölmiðlasirkus, sem var stýrður af starfsmönnum flokksins, var fyrir neðan allar hellur og skaðaði aðeins leiðtoga í vanda og borgarstjórnarflokkinn í heild sinni.

„Óánægja blaðamanna skiljanleg"

Romney styður McCain - færir honum útnefninguna

Mitt Romney mun tilkynna opinberlega í kvöld um stuðning sinn við John McCain sem forsetaefni Repúblikanaflokksins og færa honum þingfulltrúa sína. Með því færir hann honum í raun útnefningu flokksins á flokksþinginu í St. Paul í Minneapolis í september og farmiðann í forsetakosningarnar í nóvember, enda hafði hann hlotið 286 þingfulltrúa í forkosningum innan flokksins.

Eftir þessa stuðningsyfirlýsingu hefur McCain hlotið 1113 þingfulltrúa, fyrir hafði hann 827. Vantar honum þá aðeins 78 þingfulltrúa til að hljóta útnefninguna formlega. Með þessu er forsetaframboð Mike Huckabee, sem enn berst við McCain af alvöru, sjálfkrafa búið og þarf ekkert að velta sér meira upp úr forkosningum á meðal repúblikana eða Huckabee yfir höfuð. Það var alltaf langsótt að Huckabee næði McCain og sú von dó endanlega með forkosningu á Washington-svæðinu í vikunni.

Það er því ljóst nú 40 dögum eftir fyrstu forkosningar repúblikana í Iowa að hinn 71 árs gamli John McCain verður forsetaframbjóðandi Repúblikanaflokksins og berst fyrir því að halda Hvíta húsinu eftir átta ára forsetaferil George W. Bush, mannsins sem sigraði hann í forkosningum repúblikana fyrir átta árum. Það hefur verið ljóst frá forkosningunum í Suður-Karólínu og Flórída að McCain myndi ná útnefningunni og góður árangur hans á ofur-þriðjudegi kláraði alvöru baráttu um hnossið. Eftir að Mitt Romney gafst upp fyrir viku hefur aðeins verið tímaspursmál hvenær hann næði þessu.

Tæpum níu mánuðum fyrir forsetakosningarnar 4. nóvember er því forkosningabaráttu repúblikana formlega lokið og þeir komnir með forsetaefni á meðan að stefnir í harðan slag á meðal demókrata fram í mars eða apríl, sumir tala um slag fram á sumarið. Á meðan að Hillary Rodham Clinton og Barack Obama eyða peningum og tíma sínum í að slást hvort við annað getur John McCain slappað af; fundið sér varaforsetaefni, safnað peningum gegn öðru þeirra, fínstillt strategíuna og sameinað flokkinn að baki sér.

Vel gert hjá Hæstarétti

Það er ánægjulegt að Hæstiréttur hafi ómerkt sýknudóminn umdeilda í nauðgunarmálinu og vel gert hjá þeim. Sá dómur stóðst einfaldlega ekki og var til skammar fyrir Héraðsdóm Reykjavíkur. Enda var deilt á hann í samfélaginu, fólki brá hvernig rétturinn komst að niðurstöðu.

Það er því miður orðin alkunn staðreynd að dómar fyrir kynferðisafbrotamál hér heima eru til skammar. Bæði eru þeir jafnan alltof vægir og með þeim er ekki staðfest hversu alvarlegur glæpur felst í verknaðinum. Kynferðisafbrot eru að mínu mati stóralvarlegur glæpur og eðlilegt að dómar verði í þeim málum verði þyngdir.

Ályktun héraðsdóms stenst ekki

Villi og Huddersfield mega muna sinn fífil fegurri

Davíð Oddsson er snillingur í að tala í fyrirsögnum og hefur frábæran húmor; getur verið skemmtilega kaldhæðinn. Davíð var í essinu sínu í dag er hann líkti pólitískri stöðu Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar, fyrrverandi borgarstjóra, við stöðu knattspyrnuliðsins Huddersfield í V-Yorkshire.

Eins og sparkspekingar vita má liðið muna sinn fífil fegurri; er í 15. sæti í fyrstu deild ensku knattspyrnunnar og með heil 15 mörk í mínus. Með öðrum orðum; liðið er í miklum vandræðum, rétt eins og "gamli góði Villi".

Hló vænt þegar að ég sá þessi ummæli, enda eru þau allt í senn kaldhæðin, hnitmiðuð og flott. Davíð er töffari!

Þórhallur reynir að halda í Jóhönnu Vilhjálms

Þórhallur Gunnarsson, dagskrárstjóri Sjónvarps og ritstjóri Kastljóss, reynir nú allt sem getur til að halda Jóhönnu Vilhjálmsdóttur í Kastljósi. Tilkynningin í gær um að hún væri hætt í þættinum vakti mikla athygli og flestir töldu að ástæða brotthvarfs hennar væri umfjöllun um föður hennar Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson, fyrrverandi borgarstjóra, og var mikið skrafað um það.

Annarskonar fjölskylduaðstæður munu ráða för hjá Jóhönnu, en hún vill vera meira með syni sínum, sem fæddist á síðasta ári. Þórhallur mun ætla að reyna að halda í Jóhönnu með öllum tiltækum ráðum. Það er skiljanlegt að hann vilji halda henni hjá Sjónvarpinu. Eins og ég sagði hefur Jóhanna sýnt og sannað með verkum sínum að hún er ein besta sjónvarpskona landsins og hefur staðið sig vel í verkum sínum; verið beitt sem spyrill og heiðarleg í umfjöllun.

Þórhallur og Jóhanna hafa starfað saman í mörg ár; byrjuðu saman með því að taka við stjórn morgunþáttarins sáluga Íslands í bítið árið 2001 og sáu um dægurmálaþáttinn Ísland í dag á árunum 2003-2005. Þegar að Þórhallur var settur yfir hið nýja Kastljós Sjónvarpsins árið 2005 fór Jóhanna með honum af Stöð 2. Þau þekkjast því vel og eðlilega er það mikilvægt fyrir Þórhall að halda þessari öflugu sjónvarpskonu í Efstaleiti. Vonandi tekst honum það.

Gott framtak hjá Bubba og Geir

Mér finnst það gott framtak hjá Bubba Morthens að boða til tónleika gegn fordómum gegn útlendingum, sem hafa grasserað að undanförnu og sést t.d. á vefsíðum. Það styrkir baráttuna að Geir H. Haarde, forsætisráðherra, skuli veita stuðning sinn með því að taka lagið á tónleikunum.

Það er full þörf á að ræða málefni innflytjenda, en það verður þó að gerast án fordóma og kuldalegra orða í garð eins tiltekins hóps, eins og sést hefur í garð Pólverja að undanförnu. Það er ekki þörf á fordómafullri umræðu og eðlilegt að tala gegn henni. Forsætisráðherrann á hrós skilið fyrir framlag sitt.

Forsætisráðherra ætlar að taka lagið

Dagur verður ekki landsliðsþjálfari

Það eru vonbrigði að Dagur Sigurðsson verði ekki eftirmaður Alfreðs Gíslasonar sem landsliðsþjálfari í handbolta. Hann var besti kosturinn í stöðunni fyrir HSÍ og hefði verið traust og gott val til að byggja landsliðið upp til næstu verkefna. Ákvörðun hans er samt skiljanleg, miðað við aðstæður, en það er greinilegt að hann vildi að þjálfarastaðan yrði veigameiri og sett langtímamarkmið.

Ég ætla að vona að næsti landsliðsþjálfari verði Íslendingur. Það er traustast í stöðunni. Það er þá spurning hvað taki við nú þegar að afsvar liggur fyrir frá Degi. Verður talað við Geir Sveinsson, Aron Kristjánsson eða Júlíus Jónasson? Allir eru þeir vel að starfinu komnir og ég held að þeir hafi allir lýst yfir áhuga í umræðunni eftir að ljóst varð endanlega að Alli ætlaði að hætta með liðið.

Myndi lítast vel á það ef einn þeirra fengi stöðuna. Einhvernveginn finnst mér það hljóma best að velja Geir. Hann á sér góða sögu í íslenska landsliðinu og var lykilmaður þar árum saman og fyrirliði í mörg ár. Litist best á hann í verkefnið.

Dagur tekur ekki við íslenska landsliðinu

Markús Örn settur yfir Þjóðmenningarhúsið

Það eru merkileg tíðindi að Markús Örn Antonsson, sendiherra og fyrrum borgarstjóri og útvarpsstjóri, sé á heimleið frá Kanada og hafi verið settur yfir Þjóðmenningarhúsið. Þar kemur til samkomulag tveggja ráðuneyta, þar sem Markús Örn er sem sendiherra starfsmaður utanríkisráðuneytisins en fer nú í verkefni af hálfu forsætisráðuneytisins.

Það kemur varla í sjálfu sér að óvörum að Markús Örn sé á heimleið frá störfum sínum í Kanada síðustu þrjú árin, en ég hélt að hann myndi þó verða sendiherra fram að eftirlaunum. Það líður að því hjá Markúsi Erni, en hann verður 65 ára í vor. Það verður áhugavert að sjá hvaða sendiherrakapall fer af stað fljótlega, en búast má við miklum breytingum. Það verður í fyrsta skipti sem Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, utanríkisráðherra, mun hafa áhrif á skipan sendiherra.

Markús Örn hefur lítið sem ekkert verið í fréttum hér heima síðustu þrjú árin. Hann fór þó úr sviðsljósinu eftir mikinn hvell, en segja má að hann hafi yfirgefið útvarpshúsið í Efstaleiti stórlega skaddaður eftir umdeilda skipan hans á Auðuni Georg Ólafssyni sem fréttastjóra útvarpsins í mars 2005. Hún leiddi meðal annars til þess að nær allir starfsmenn Ríkisútvarpsins lýstu yfir vantrausti á Markúsi Erni. Þó að fréttastjórinn hafi aðeins starfað í einn dag að þá var andrúmsloftið breytt og innan við tveim mánuðum síðar hafði hann verið skipaður sendiherra í Kanada.

Annars hefur Markús Örn alltaf verið áberandi og í sviðsljósi umfjöllunar. Hann varð borgarfulltrúi í Reykjavík ungur að aldri árið 1970, eftir stuttan feril sem fréttamaður Sjónvarps, og gegndi þeim störfum í fimmtán ár og var þar af forseti borgarstjórnar síðustu tvö árin, áður en hann var skipaður útvarpsstjóri í stað Andrésar Björnssonar. Það kom mörgum að óvörum þegar að hann var valinn sem málamiðlun eftirmaður Davíðs Oddssonar á borgarstjórastóli eftir átök innan borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins.

Þrátt fyrir að Markús Örn hafi verið vel kunnugur borgarmálunum eftir fimmtán ára störf áður sem borgarfulltrúi í Reykjavík var staða hans sem borgarstjóra undarleg. Það hafði aldrei gerst áður að Sjálfstæðisflokkurinn veldi borgarstjóra utan borgarstjórnarflokksins og sagan sýndi vel að það reyndist ekki vel. Markús Örn sagði af sér embætti borgarstjóra í mars 1994, 80 dögum fyrir kosningar, skv. könnunum þá stefndi í afhroð fyrir Sjálfstæðisflokkinn gegn nýstofnuðum R-lista. Þrátt fyrir breytingar var tap ekki umflúið.

Þjóðmenningarhúsið er vönduð stofnun, merkileg starfsemi þar sem ég hef haft gaman af að kynna mér. Markús Örn hefur víðtæka reynslu eftir langan útvarpsstjóraferil og sem stjórnmálamaður. Það verður áhugavert að sjá hvernig honum gangi þar. Friður hefur ríkt yfir Þjóðmenningarhúsinu eftir frægt hneykslismál þegar að Guðmundur Magnússon, blaðamaður, hrökklaðist frá störfum þar sem forstöðumaður árið 2002. Vonandi verður svo áfram.

Það kemur mér samt að óvörum að Markús Örn sé sóttur heim fyrir starfslok til þessa verkefnis, en það er varla hægt að segja annað en að hann hafi víðtæka reynslu til þess.

Markús Örn skipaður forstöðumaður Þjóðmenningarhúss

Deiglan afskrifar Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson

Það eru mikil tíðindi að Deiglan hafi snúið baki við Vilhjálmi Þ. Vilhjálmssyni sem leiðtoga Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík. Það segir meira en mörg orð um hina veiku stöðu Vilhjálms. Sífellt fleiri taka afstöðu gegn því að hann leiði flokkinn áfram og verði að nýju borgarstjóri. Þeir sem skrifa á Deigluna hafa verið í þeim hópi sem dyggast hafa staðið við bakið á Vilhjálmi og forystu Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík.

Kannski þurfa þetta ekki að vera tíðindi. Það er öllum ljóst að Vilhjálmur Þ. fer ekki aftur fram í kosningum, hann hefur misst allan styrk og trúverðugleika sem leiðtogi þó hann hafi enn þann titil að nafninu til. Það vill enginn lýsa yfir stuðningi við Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson sem borgarstjóra á næsta ári með sannfærandi hætti, ekki einu sinni formaður Sjálfstæðisflokksins, nema ef við undanskiljum comeback gæjann Árna Johnsen frá Vestmannaeyjum, en það getur varla verið sterkur liðsauki eins síns liðs fyrir leiðtoga Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn. Í raun má segja að örlögin séu ráðin, en spurt sé um dagsetningu endaloka stjórnmálaferils Vilhjálms.

Fyrrum samstarfsmenn mínir í ungliðahreyfingunni, Borgar Þór Einarsson og Þórlindur Kjartansson, sem eru stofnendur Deiglunnar, voru greinilega vel meðvitaðir um veika stöðu Vilhjálms og voru greinilega að fara yfir valkosti þess hvernig Vilhjálmur skilji við borgarmálin svo sómi sé fyrir hann. Það má ekki gleyma því að Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson á að baki mjög langan feril í borgarmálunum, hann hefur unnið þar í hálfan þriðja áratug, var formaður Sambands íslenskra sveitarfélaga í hálfan annan áratug og auk þess leiðtogi borgarstjórnarflokksins í fimm ár. Það er eðlilegt að mörgum svíði hversu illa er komið fyrir þessum reynda leiðtoga.

Þeir sem næst hafa staðið Vilhjálmi, t.d. Deiglan, er greinilega farið að senda út skilaboð til Vilhjálms Þ. um að draga sig í hlé meðan að hann geti farið standandi frá velli. Það væri afskaplega sorglegt ef maður með reynslu og pólitíska farsæld Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar innan Sjálfstæðisflokksins gæti ekki einu sinni yfirgefið völlinn með því að sómi sé að. Ég trúi því að enn sé það hægt, þó hann hafi eyðilagt verulega fyrir sér með skelfilegum blaðamannafundi á mánudag, sem var honum og Sjálfstæðisflokknum til algjörrar skammar.

Það er eðlilegt að þeir sem næst standa Vilhjálmi Þ. Vilhjálmssyni ráði honum heilt og að fara meðan að það getur orðið með sómasamlegum hætti en ekki þeim sorglega brag sem því miður stefnir í meðan að beðið er dag frá degi eftir því að þessi endalok sem blasa við öllum eru endanlega staðfest. Þau á Deiglunni eiga heiður skilið fyrir að ráðleggja Vilhjálmi heilt á þessum leiðarlokum hans í stjórnmálum.

Jóhanna Vilhjálmsdóttir hættir í Kastljósi

Það er leitt að Jóhanna Vilhjálmsdóttir, dóttir Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar, borgarfulltrúa, hafi ákveðið að hætta í Kastljósi. Eflaust hefur verið erfitt fyrir hana að vinna í þættinum meðan að ólga hefur verið um verk föður hennar og erfitt við að eiga.

Samt sem áður er Jóhanna ein hæfileikaríkasta sjónvarpskona landsins og staðið sig vel á þeim vettvangi, síðast í Kastljósi og þar áður í Íslandi í dag á Stöð 2. Það er vonandi að hún haldi áfram í sjónvarpi, enda tel ég að hún hafi gert góða hluti þar og verið beitt í umfjöllun um mikilvæg málefni.

Það er eflaust erfitt að vera í svona verkefnum og eiga foreldri í forystustöðu í stjórnmálum. Samt sem áður hefur Jóhönnu tekist það vel og það hefur sjaldan sést í umfjöllun hennar að hún hafi eitthvað verið að tala máli Sjálfstæðisflokksins og verið ófeimin við að taka á málum.

Kaldhæðnisleg staða Vilhjálms - leiðtogatafl

Það er kaldhæðnislegt að Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson hefur fallið í sama farið og hann gagnrýndi Þórólf Árnason fyrir í vandræðum hans sem borgarstjóra fyrir nokkrum árum. Þá sagði Vilhjálmur það svo alvarlegt að stjórnmálamenn segðu ekki satt og sagðist myndu segja af sér í sömu sporum. Það virðist hann þó ekki ætla að gera, þrátt fyrir að hann hafi misst styrk sinn sem leiðtoga með gjörðum sínum að undanförnu.

Það er illa komið fyrir Vilhjálmi þegar að eini maðurinn sem stígur fram honum til varnar sé Árni Johnsen, alþingismaður, sem sagði af sér þingmennsku fyrir nokkrum árum en endurheimti hana í þingkosningum fyrir tæpu ári. Ekki einu sinni Geir H. Haarde, formaður Sjálfstæðisflokksins, var það heiðarlegur í stuðningi sínum við Vilhjálm að lýsa því yfir að hann ætti að verða borgarstjóri aftur. Stuðningur formannsins var því mjög veikur og man ég satt best að segja ekki dæmi þess að formaður Sjálfstæðisflokksins geti ekki lýst yfir afdráttarlausum stuðningi við leiðtoga flokksins í borginni sem borgarstjóraefni. Segir allt um stöðuna sem uppi er.

Það er furðuleg umræðan um val á nýjum leiðtoga í borgarstjórnarflokki Sjálfstæðisflokksins. Í forsíðuuppslætti í Fréttablaðinu talar Júlíus Vífill Ingvarsson um leiðtogakosningu innan borgarstjórnarflokksins þegar að Vilhjálmur Þ. muni hætta. Finnst það fjarstæðukennt. Það var haldið prófkjör í Reykjavík í nóvember 2005, það var fjölmennasta prófkjör sem haldið hefur verið á Íslandi og þar greiddu tæplega 12.000 manns atkvæði. Að fara gegn því er fjarstæða. Hanna Birna Kristjánsdóttir hlaut flest atkvæði í því prófkjöri; hlaut yfir 10.000 atkvæði í heildina og náði mjög góðri kosningu í annað sætið.

Það er því eðlilegast að þegar að Vilhjálmur hætti muni verða litið til prófkjörs og Hanna Birna verði leiðtogi - listinn færist upp hvað varðar embætti. Annað myndi verða vandræðagangur fyrir Sjálfstæðisflokkinn í Reykjavík og með því yrðu send þau skilaboð að prófkjör skipti í raun engu máli.

Vilja endurvinna traust

Skrípaleikur í Valhöll - staða flokksins veikist

Mér fannst blaðamannafundurinn í Valhöll, þar sem Vilhjálmi Þ. Vilhjálmssyni mistókst að sýna að hann væri sterkur leiðtogi Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík og sökkti sér æ neðar í pólitíska glötun, vera hreinn skrípaleikur. Það var ekkert á þessum blaðamannafundi sem benti til þess að Vilhjálmur myndi geta orðið sterkur leiðtogi að nýju og öll framganga hans og tjáning þar urðu til þess að veikja hann æ meir í sessi.

Það var líka afskaplega dapurlegt að sjá hversu illa starfsmenn Sjálfstæðisflokksins höndluðu þennan fund og ekki beint í takt við þau vinnubrögð sem einkenndu flokkinn á framkvæmdastjóraárum Kjartans Gunnarssonar. Ég ætlaði varla að trúa því þegar að loka átti fundinum af og jafnvel breyta honum í one-on-one settlegt spjall fjölmiðlamanna við leiðtoga í augljósri pólitísku krísu um þá alvarlegu stöðu sem uppi er og vofir enn sem mara yfir honum og Sjálfstæðisflokknum í höfuðvígi sínu. Algjört klúður og sérstök tilfinning að stærsti flokkur þjóðarinnar haldi blaðamannafund með þessum formerkjum.

Enn undarlegra var að Vilhjálmur hóf fundinn með þeim orðum hvort að hann ætti að segja eitthvað. Eflaust áttu þeir von á því þar sem hann boðaði til fundarins og þeir höfðu beðið í vel á annan klukkutíma þegar að hann hófst. Þetta var allt í heild sinni skelfilegt klúður og ekki nema von að sú spurning vakni hvort að Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson haldi virkilega að þessi fundur og með þeim formerkjum sem einkenndu hann hafi virkilega styrkt hann og Sjálfstæðisflokkinn. Hann gerði ekkert annað en að veikja flokkinn og allt yfirbragð hans minnti á skrípaleik.

Það má vel vera að ég hafi lengi verið í Sjálfstæðisflokknum, stutt hann og unnið fyrir hann en ég mun aldrei verja vinnubrögð af þessu tagi og finnst þau til skammar þeim sem ráða för í Reykjavík. Þeir sem standa að þessum vinnubrögðum þurfa að hugsa sinn gang. Ég held að þeir tímar séu liðnir að forystumenn eins flokks geti boðið stuðningsmönnum og kjósendum sínum upp á stjórnleysi af þessu tagi og við blasir í höfuðvígi hans. Þetta hefur skaðað flokkinn og væri eðlilegt að forysta hans hugsaði sitt ráð.

Vilhjálmur: Hamrað á því sem mér kemur verst

Veikluleg yfirlýsing hjá Geir um Vilhjálm Þ.

Það er ekki hægt að segja annað en að "stuðningsyfirlýsing" Geirs H. Haarde, formanns Sjálfstæðisflokksins, við Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson sé máttlaus og veik. Hún er hol og ósannfærandi. Hann getur ekki einu sinni lýst yfir stuðningi við að leiðtogi flokksins sé afgerandi borgarstjóraefni á þessu kjörtímabili en muldrar ósannfærandi að það bara ráðist. Þetta er eins aumt og það getur orðið og er eiginlega besta dæmið um það hversu dauður pólitískt Vilhjálmur Þ. er eiginlega orðinn.

Mér finnst það ábyrgðarhlutur að formaður Sjálfstæðisflokksins ætli sér að vaka yfir þessu rugli og blessa það með þeim hætti og hann er að gera svo augljóslega. Blaðamannafundurinn í dag með Vilhjálmi var að mínu mati kristalsdæmi þess hversu vond staða hans er orðin. Hann virðist ekki bera skynbragð á það hvernig staðan er og eiginlega með algjörum ólíkindum að forysta flokksins hafi ekki gripið í taumana og tekið á þessu ráðleysi sem upp er komið með leiðtoga í borgarmálunum, leiðtoga í höfuðvígi flokksins, sem hefur enga stjórn orðið lengur á eigin ferli og getur ekki tryggt farsæla forystu lengur.

Þetta lyktar því miður allt af því að það sé verið að halda dauðahaldi í Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson meðan að nokkrum aðilum þóknast það, væntanlega til að geta skotið nýjum "forystumanni" inn með sama hætti og Markúsi Erni var skotið inn fyrir sautján árum. Á meðan verði lappað upp í Vilhjálm. Þessi atburðarás er öll Sjálfstæðisflokknum til skammar og mér finnst formaður flokksins ekki traustvekjandi við að blessa þessa vitleysu alla.

Geir: „Tek afstöðu þegar þar að kemur“