Á að halda bréfum forsetans leyndum í 30 ár?

Í dag heyrði ég að Ólafur Ragnar Grímsson, forseti Íslands, vilji halda leynd á bréfum sem hann skrifaði erlendum þjóðhöfðingjum til að tala máli útrásarvíkinganna í heil 30 ár. Er þetta rétt? Heldur maðurinn virkilega að það verði hægt að gleyma því að forseti Íslands hafi verið í bréfaskriftum til að skjalla útrásarvíkingana og reyna að fá aðra til að taka þátt í ómerkilegri maskínu þeirra?

Af hverju þarf að fela þessi bréfaskipti í þrjá áratugi? Hvað er þarna sem þarf að fela? Á borðið með þetta allt saman! Þetta á að birta, sem allra fyrst.

49 mál í rannsókn

Góð vísbending - áhættan enn til staðar

Samkomulag um uppgjör á eignum og skuldum Landsbankans er góðs viti hvað varðar Icesave-málið og gefur góða vísbendingu um framtíðina, þó vissulega sé ljóst að áhættan sé enn til staðar í þessu stóra máli. Í þessu máli eru enn miklar efasemdir um hvað verður og áhættan af matinu enn nokkur sé litið til framtíðar.

Því ber að fagna að meiri vissa sé um stöðuna, því verður ekki neitað. Icesave-málið hefur verið sem mara yfir íslensku samfélagi. Vonandi fara örlög þess máls að ráðast. Þau sliga stjórnarsamstarfið og hafa haft mikil áhrif á íslensku þjóðina.

En framtíðin er óljóst. Þetta mat gefur væntingar en jafnframt má öllum vera ljóst að óvissan um framtíðina er til staðar. Áhættan er öllum ljós.

90% upp í forgangskröfur

Ábyrgðin mikla

Hvað svo sem segja má um Sigurjón Árnason og myrkraverk þeirra í Landsbankanum með Icesave er alveg ljóst að orð hans um ríkisábyrgðina og afleitan samning við Breta og Hollendinga eru allrar athygli verðar. Augljóst var að íslensk stjórnvöld sömdu herfilega af sér og gerðu mikil mistök, fyrst og fremst með því að setja viðvaninga í forystu samninganefndar sem hélt utan um eitt mikilvægasta mál lýðveldissögunnar.

Auðvitað er það líka rétt að ríkisábyrgðin varð ekki endanleg fyrr en þingið skrifaði upp á hana. Svo má auðvitað deila um það hvort við áttum að taka á okkur þessar skuldbindingar eða viðurkenna að skuldir óreiðumanna hafi verið þjóðarskuldir. Slíkt voru mikil mistök, ég er viss um að dómur sögunnar verður þungur yfir þeim þingmönnum sem samþykktu slíkt.

Hitt er svo annað mál að Sigurjón ber mikla ábyrgð - ég er viss um að hann mun þurfa að axla hana fljótlega.

Sigurjón: Ekki ríkisábyrgð á Icesave

Jóhanna kallaði eftir staðfestingu á fyrra svari

Ég tek undir með Höskuldi að bréfaskrif Jóhönnu kölluðu á staðfestingu Stoltenbergs á fyrri samskiptum en ekki nýrri áherslu á lánveitingu. Vekur eiginlega enn meiri spurningar um fyrri samskipti milli kratanna. Framsókn hefur verið djörf í orðavali og farið fram af nokkrum krafti. Ég ætla ekki að nefna ferð þeirra til Noregs sneypuför.

Eðlilegt var að fara og kanna þennan valkost alla leið, enda borist meldingar um að það væri glufa í þessu ferli. En enn augljósara er hver afstaða norrænu vinaþjóðanna er til Íslands... þar er í besta falli vilji til að Ísland beygi sig undir vald stóru ríkjanna og taki á sig þungar byrðar en hreint út sagt er þetta meðvirkni með handrukkaranum.

Kallaði á neikvæð viðbrögð

Jóhanna birtir loks tölvupóstana

Gott er að Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, hafi loks birt bréfaskipti sín og Jens Stoltenberg, forsætisráðherra Noregs. Þau varpa ljósi á samskiptin og hver staða málsins er milli þjóðanna. Reyndar finnst mér orðalagið hjá Jóhönnu þess eðlis að eðlilegt er að velta fyrir sér hvaða svari hún óskaði eftir. Tónninn kallar frekar á staðfestingu um að veita ekki lánið en ella.

En það er reyndar fyrir löngu ljóst að Samfylkingin hefur tekið þá afstöðu að semja við Breta og Hollendinga, breyta fyrirvörunum sem voru lögfestir og sætta okkur við það sem rétt er að Íslendingum. Tónninn er markaður af undirgefni.

Birtir bréf Jóhönnu

Ætlar Jóhanna ekki að birta tölvupóstinn?

Ef Jóhönnu er svona illa við orðróm framsóknarmanna og talið um skilaboð hennar til Stoltenbergs ætti hún að birta tölvupóstinn strax... í raun um leið og hún gaf út þessa yfirlýsingu sem svar við ummælum Höskuldar.

Ekki er eftir neinu að bíða... nú þegar líður á daginn er eðlilegt að spurt sé hvort þetta verði ekki birt í dag. Hvers vegna þarf að fabúlera um tölvupóst sem auðvelt er að birta svo allir viti hvað kom þar fram?

Mun ekki biðjast afsökunar

Lagðist Jóhanna gegn norskri lánveitingu?

Sé það rétt sem Höskuldur Þórhallsson bendir á varðandi samskipti Jóhönnu við Stoltenberg er það alvarlegt mál. Í þessum efnum duga engar kjaftasögur og hálfkveðnar vísur. Jóhanna birtir vonandi öll gögn svo allt sé á borðinu, eins og ég sagði reyndar strax eftir miðnættið áður en Höskuldur kom fram með þessar ásakanir í garð íslenska forsætisráðherrans.

Jóhanna hlýtur að leggja spilin á borðið ef allt er í lagi.

Jóhanna beitti sér gegn láninu

Mun Jóhanna ekki birta tölvupóstinn til Noregs?

Þá er norska nei-ið staðreynd. Þetta var svosem orðið augljóst, enda hafði Kristin Halvorsen ekkert gert fyrir Steingrím J. né höfðu norskir kratar viljað leggja okkur lið. Mér finnst eðlilegt að Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, birti samt tölvupóstinn sem hún sendi til flokksbróður síns í Noregi, Jens Stoltenberg.

Hvernig er svona orðað.... hvernig bar Jóhanna erindið upp og hvernig var svar forsætisráðherrans. Ágætt fyrir okkur að sjá orðalagið... sérstaklega hvernig erindið var borið upp... enda ekkert smámál.

Hvernig er það annars... er þetta ekki í fyrsta skipti sem sagt er frá því í fjölmiðlum að íslenski forsætisráðherrann hafi haft bein samskipti við aðra en ráðherra sína og starfsmenn ráðuneytisins?

Hærra lán ekki í boði

Einleikur Jóhönnu - pólitískar hótanir

Einleikur Jóhönnu Sigurðardóttur, forsætisráðherra, í dag túlkast ekki öðruvísi en sem úrslitakostir til VG: annað hvort sameinist þeir um Icesave eða samstarfinu sé lokið. Þau vinnubrögð að leka vinnugögnum, sem voru trúnaðarmál, til fjölmiðla án þess að tala við fjármálaráðherrann (leiðtoga hins stjórnarflokksins), viðskiptaráðherrann og seðlabankastjórann er til vitnis um pólitískar hótanir og undirstaða stjórnarsamstarfsins sé orðin veik.

Jóhanna er auðvitað sérfræðingur í pólitískum hótunum, enda algjörlega ófær um að sinna verkstjórahlutverki í ríkisstjórninni, miðla málum og leiða viðkvæm mál til lykta með diplómatískum hætti. Þetta eru skilaboð Samfylkingarinnar um að við eigum að sætta okkur við Icesave með breytingum, í raun verið að búa okkur undir það að við sættum okkur við það sem okkur er rétt. Spuninn er: Sorrí, en við verðum að gefast upp.

Eftir rúma átta mánuði við völd er vinstristjórnin í raun enn á upphafsreit. Jóhanna virðist illa áttuð og þreytt, er bæði orðin óvinsæl og rúin trausti meðal þjóðarinnar. Er komin á pólitíska endastöð hvernig sem fer. Þessir einleikir hennar er til vitnis um að traustið er að þverra og þá standa aðeins hótanirnar eftir. Svona eru vinnubrögðin... kemur kannski ekki á óvart, enda hefur á þeim bænum verið til siðs að vinna svona.

Stóra spurningin er sú hvort einleikur Jóhönnu breyti stöðu mála.... í og með liggur í loftinu að verið sé að undirbúa okkur fyrir stór tíðindi. Örlagadagar þessa máls nálgast og svara verður af eða á, auk þess liggur brátt fyrir hvort hægt sé að starfa áfram með Alþjóða gjaldeyrissjóðnum.

Svo verður að ráðast hvert límið er eftir í þessari lélegu vinstristjórn sem virðist ráðalaus og sundruð á vaktinni - sennilega að falla í valinn í þeirri pólitísku kreppu sem hefur staðið meira og minna frá hruninu. Frekar líklegt er að forsætisráðherrann sé að gufa upp, hennar kapítal er búið.

Forsætisráðherra sem kemur svona fram og spilar svona sóló án þess að tala við nokkurn mann er ekki í jafnvægi til að taka á málum. Hennar tími er liðinn, hafi hann svosem einhvern tímann komið, sem ég efast orðið um. Hún veldur ekki þessu embætti. Burt með þig Jóhanna.

Funduðu í Karphúsinu

Vanhugsuð vitleysa

Hvað eru þeir að spá sem koma með hugmyndir um að fjölga borgarfulltrúum um 46, úr 15 í 61, á þessum erfiðu tímum? Eru þeir svona vitlausir eða eru þeir bara að koma með brandara á þessum síðustu og verstu... svona fyrir okkur hin að hlæja að? Spaugstofan hefði ekki getað gert þetta betur.

Vanhugsuð vitleysa... þeir sem koma með svona tillögur nú eru einnota stjórnmálamenn, í besta falli.

Vilja að borgarfulltrúar verði 61

Obama fær friðarverðlaunin fyrirfram

Mér finnst það misráðið hjá Nóbelnefndinni að veita Barack Obama friðarverðlaun Nóbels nú - hann virðist fá friðarverðlaunin fyrirfram, án þess að hafa markað nein þáttaskil önnur en þau að hafa hugmyndir, sem eru góðra gjalda verðar, en hafa ekki leikið lykilhlutverk enn. Þetta er eilítil vanvirðing við þá fjölmörgu friðarpostula sem unnið hafa baki brotnu, jafnvel alla ævi sína, fyrir frið og mannúðarverkefni. Þeir eiga þennan heiður mun frekar skilið, en forseti á fyrsta ári sínu í embætti.

Obama er að mörgu leyti merkilegur stjórnmálamaður sem hefur markað söguleg þáttaskil. Ég held að þrátt fyrir að hann sé umdeildur víða efist enginn um að hann meinar vel og hefur margt ágætt fram að færa. Vandinn er sá að hann hefur ekki komið neinu í verk enn. Forsetinn hefur sett margt af stað, hefur reynt að koma hlutum áfram, t.d. í Mið-Austurlöndum, skipað samningamenn og talað við þjóðarleiðtoga. Þó er ekki hægt að benda á nein afrek hans, enda er hann óskrifað blað að mestu.

Þetta er svona eins og að verðlauna íþróttamann á fyrsta stórmóti með heiðursverðlaunum fyrir ferilinn, svona af því að fólki líst svo vel á hann - það sé öruggt að hann verði afreksmaður. Hljómar eins og brandari. Ég efast ekki um að með þessu er verið að vonast eftir að hann geri eitthvað. En hann verður þá undir mikilli pressu. Fari Obama úr Hvíta húsinu án afreks í mannúðarmálum verður valið enn fyndnara og afkáralegra.

Ég hef alltaf borið mikla virðingu fyrir friðarverðlaunum Nóbels. Svona val gerir þó ekkert annað en rýra trúna á að friðarafrek leiki lykilhlutverk í valinu. Þetta á að vera heiðursverðlaun fyrir afrek, en ekki væntingar. Menn eiga að fá þau fyrir feril en ekki fyrir að vera óskrifað blað og líta vel út á pappírnum.

Obama fær friðarverðlaunin

Fréttablaðið fikrar sig á áskrifendamarkaðinn

Ákvörðun eigenda Fréttablaðsins um að skerða dreifingu blaðsins á landsbyggðinni gefur til kynna að blaðið sé að fikra sig á áskrifendamarkaðinn - fyrstu merkin um að fríblað gangi ekki upp lengur. Grundvöllurinn sé ekki til staðar. Þarf svosem varla að koma að óvörum, allir vita að þetta er ekki beint blómlegur tími fyrir fjölmiðla.

Eins og árar þarf það ekki að koma á óvart. Í raun er það stórmerkilegt hvernig fríblað af þessu tagi hefur gengið þetta lengi án þess að gera miklar breytingar eða hreinlega að hafa haldist á floti mánuðum saman eftir kreppuna, þegar auglýsingatekjur hafa dregist stórlega saman.

Fréttablaðið hefur verið í forystusessi fyrst og fremst vegna þess að því er dreift um allt land og fólk fær það heim hvað sem gerist. Þeir tímar eru liðnir að fjölmiðlar geti gengið með þeim hætti að fólk fái þá ókeypis. Allar aðstæður kalla á nýja tíma.

Eflaust er þetta fyrsta merki þess að blaðið sé feigt... við sjáum hvað setur.

Fréttablaðið selt úti á landi

Vinstri grænir þora ekki að ræða átakamálin

Mér finnst það stórmerkilegt að þingmenn vinstri grænna hafi haldið þingflokksfund án þess að ræða Icesave-málið og fara ítarlega yfir ferð Steingríms J. til Istanbúl. Vissulega nokkuð pólitískt afrek að sitja á fundi þegar eitt stykki ríkisstjórn er varla starfhæf vegna innri átaka í flokki og ræða ekki málin sem skekja undirstöðurnar. Kannski er ekki við öðru að búast en fundurinn gangi vel þegar ekki er þorað að tala um umdeildu málin.

Þetta hljómar jafn traustvekjandi og síðasti þingflokksfundur vinstri grænna þar sem Steingrímur fékk umboð fullt af fyrirvörum andstöðuhópsins í Icesave-málinu innan þingflokksins. Fundurinn var túlkaður í fyrstu sem mjög merkilegur og formaðurinn hefði fengið fullt umboð... síðar kom í ljós að hann fékk í besta falli umboð til að fara, en ekki fullan stuðning til að gera eitt né neitt.

Enda hefur það komið á daginn... allt er í lausu lofti í stærstu málum þessarar ríkisstjórnar og ekki augljóst hvort það sé þingmeirihluti innan ríkisstjórnarinnar um IMF og Icesave.... varla svosem. Yfirlýsingar síðustu daga hafa sýnt og sannað að flokkurinn er klofinn í herðar niður. Við völd situr minnihlutastjórn varin af Ögmundarhópi. Það loga neistar víða.

Eðlilegt að vel gangi og allt sé í góðum fíling þegar ekki er snert á hitamálunum. Nú eigum við eftir að sjá hvað verður úr þessu. En ég hlakka til að sjá hvernig Jóhanna, Steingrímur og Ögmundur leysa úr þessum ágreiningsmálum. Sé eitthvað orðið augljóst eftir atburðarás síðustu daga er það að Ögmundur er orðinn einn leiðtoga þessa stjórnarsamstarfs.

Hann leiðir þriðja arminn í samstarfinu, arminn sem ræður hvort stjórnin lifir eða deyr. Svo verður að ráðast hvort þau geti öll dansað tangó saman.

Fundi VG lokið

Guð blessi Ísland

Ég fór í bíó í kvöld og sá heimildarmyndina Guð blessi Ísland eftir Helga Felixson - vel við hæfi ári eftir að Geir H. Haarde lét hin fleygu orð falla þegar hann færði fólkinu í landinu hin válegu tíðindi að allt væri að hrynja. Myndin er lífleg deigla og heiðarleg tjáning um ástandið eftir hrunið og þar til efnahagskreppan varð að stjórnmálakreppu með falli ríkisstjórnar í skugga átakanna á Austurvelli þegar allt fór úr böndunum.

Í myndinni er fléttað saman, mjög traust, svipmyndum frá þessum örlagatímum í sögu þjóðar í krísu, viðtölum við útrásarvíkingana umdeildu sem breyttust úr goðum í djöfla í huga fólksins í landinu, pólitískum innslögum þegar atburðarásin tók á sig æ drastískari mynd og hugleiðingum stjórnmálamanna í miðju átakanna og hrunsins mikla. Stærsti og mikilvægasti þátturinn er innsýn í hugarheim þeirra sem misstu allt sitt í þessum ólgusjó.

Merkilegasti punkturinn í myndinni að mínu mati er spennufallið sem var hjá fólki þegar ríkisstjórninni var bolað frá með mótmælum. Sumir önduðu léttar, aðrir sáu framtíðina fyrir sér sem jákvæða eða neikvætt upphaf hins sanna uppgjörs. Þegar við sjáum myndina og upplifum janúarbyltinguna vitum við að í raun erum við á sama punkti og fyrir ári þegar Geir bað Guð að blessa þjóðina. Hvað hefur breyst? Ekki neitt.

Kerfið er enn hið sama, stjórnmálamennirnir veita enn jafn loðin og undarleg svör. Þjóðin var illa upplýst fyrir ári og við erum enn í sama myrkrinu - ljósu punktarnir eru í það minnsta fáir. En myndin gerir meira en sýna okkur að við erum enn í sama feninu - hún sýnir okkur hugarheim útrásarvíkinganna í fókus og eins í spjalli þegar þeir halda að enginn hlusti á nema spyrillinn. Merkileg sýn í það minnsta - umdeild. En er þetta ekki fín viðbót? Held það.

Myndin verður eflaust umdeild.... hver metur eins og hann vill þetta sjónarhorn. Ég held að það sé samt mjög heiðarlegt.... þetta er lítið kíkjugat frá merkilegu sjónarhorni. Örlagatímar eru það.... og við veltum eflaust fyrir okkur þegar myndinni lýkur hvort og hvað hefur breyst til góðs eða ills. Ég held að við bíðum enn eftir nýjum og heiðarlegum tímum... margir urðu fyrir vonbrigðum með afrakstur byltingarinnar.

En svona er þetta bara.... fókusinn er altént stórmerkilegur - ég tel að þetta sé skylduáhorf fyrir alla. Svo metum við hvert og eitt okkar hvort myndin sé meistaraverk. Mér finnst hún heiðarleg innsýn og góð fyrir sinn hatt. Þarna fá tilfinningar að njóta sín frá öllum hliðum.... tónlistin og umgjörðin kallar fram tilfinningar þeirra sem horfa á, bæði jákvæð og neikvæð. Hið besta mál.

Mörgum spurningum ósvarað

Hannes Smárason missir húsið

Eflaust þykir einhverjum það kaldhæðnislegt að Hannes Smárason missi húsið við Fjölnisveg nákvæmlega ári eftir bankahrunið. Napurt hlutskipti fyrir mann sem fjárfesti mikið og lifði hátt í bransanum uns allt hneig til viðar og digrir sjóðir pappírspeninga urðu að sífellt hnignandi og morknum pappír á niðurleið.

Þetta þýðir væntanlega að mótmælendur geta hætt að sletta málningu á Fjölnisveginum.

Er þetta Steingrímur J. á leið til Bessastaða?

Ég hélt þegar ég sá myndina fyrir ofan að þetta væri Steingrímur J. Sigfússon, fjármálaráðherra, á leið til Bessastaða, en svo virðist ekki vera - hann hefur verið þekktur fyrir að draga fram gamla Volvóinn sinn á tyllidögum og þeysa á honum til funda á forsetabústaðnum.

Sjálfur talsmaður loftslagsmála og umhverfisverndar - sýnir gott fordæmi, eða hvað?

Skiptar skoðanir um loftslagsmál

Ögmundur lætur sverfa til stáls

Ekki fer framhjá neinum að Ögmundur Jónasson hefur látið sverfa til stáls í baráttunni innan VG - gefur hvergi eftir og kemur með stóru sprengjuna daginn sem Steingrímur J. kemur heim frá Istanbúl. Eftir tæplega vikulangar samningaviðræður Steingríms þar sem hann hefur puðað við að þoka samstarfinu við Alþjóða gjaldeyrissjóðinn áfram sparkar Ögmundur fótunum undan formanni sínum.

Eðlilegt að spyrja hvernig Steingrími muni takast að vinna þeirri áherslu fylgis innan VG að halda áfram eins og ekkert hafi í skorist með samstarfið við IMF. Ögmundur dissar allar tilraunir Steingríms og gerir lítið úr honum... tímasetningin auðvitað engin tilviljun. Hvernig verður hægt að sætta þessar tvær gjörólíku áherslur?

Nú reynir á alla pólitíska lagni Steingríms. En eflaust skiptir það engu máli. Þessi ríkisstjórn er auðvitað feig. Pólitíska kreppan heldur áfram og ekki þarf að efast um glundroðakenninguna um vinstristjórnir.

Höfum ekkert við AGS að gera

Þokkagyðjan Liz

Ekki verður um það deilt að Elizabeth Taylor er ein af skærustu stjörnum kvikmyndabransans. Hún lifði hátt, en hún átti sínar sorgir og sigra, skilnaðirnir eru fyrir löngu orðnir sögufrægir og umdeildir. Þessi forna barnastjarna og þokkadís hefur þó helst verið í fréttum fyrir veikindi sín og heilsuleysi síðustu ár. Hún hefur ekki leikið í mörg ár, en leiksigrar hafa þó fjarri því gleymst, þó margir muni eftir henni sem umdeildri stjörnu í sviðsljósinu.



Enda hver getur nokkru sinni gleymt senunni flottu í Ketti á heitu blikkþaki, hinni yndislegu mynd byggðri á sögu Tennessee Williams, þar sem hún fór á kostum með Paul Newman, en hún lék í myndinni á tímamótum í lífi sínu, rétt eftir að eiginmaðurinn Mike Todd fórst í flugslysi. Stóra umfjöllunarefnið var þar í senn ástin og dauðinn.



Risinn var eitt hinna ógleymanlegu meistaraverka undir lok gullaldartíðar Hollywood, sem lýsti hinum geysilegu þjóðfélagsbreytingum sem áttu sér stað í Texas, er það breyttist úr mikilvægu nautgriparæktarhéraði í stærsta olíuiðnarfylki Bandaríkjanna á fjórða og fimmta áratug 20. aldarinnar. Samleikur Liz með Rock Hudson og James Dean er rómaður, öll áttu þau stjörnuleik. Þetta var síðasta myndin hans Dean. Alveg yndisleg... og Liz túlkaði kjarnakonu í gegnum aldarfjórðung ævi hennar með bravúr.



Stóra perlan hennar er þó auðvitað Martha í Who´s Afraid of Virginia Woolf... leiftrandi og öflug í sjóðandi heitri mynd. Hrein snilld... og hver getur nokkru sinni gleymt þessari senu? Taylor og Burton, dýnamíska dúóið í stuði.

Elizabeth Taylor í hjartaaðgerð

Vinstrimenn vilja að ríkið hugsi fyrir þig!

45% álagning stjórnvalda á ávaxtaþykkni segir allt sem segja þarf um hugsunarhátt vinstrimannanna sem eru á vaktinni... þeir vilja að ríkið hugsi fyrir þig! Þessi neyslustýring er svo ekta vinstri að hún þarf ekki að koma á óvart. En hvar er réttlætið í því að sykraðar mjólkurvörur taka ekki á sig sömu álagningu? Hver er munurinn á ávaxtaþykkni og sykraðri jógúrt, skyr og öllum mjólkurdrykkjunum sem eru löðrandi í sykri?

Fyrir nokkrum árum var merkileg fréttaskýring í Sjónvarpinu. Þar fjallaði Páll Benediktsson um sykur í matvælum. Ég mun aldrei gleyma myndskeiði frá MS þar sem starfsmaður gekk að mjólkurtanki með sykursekk og hellti úr honum út í mjólkina. Það var verið að búa til kókómjólk, jógúrt og skyr.is að mig minnir. Skiptir svosem ekki máli. Varla eru þetta hreinar mjólkurafurðir... reyndar er umhugsunarefni hvort sé hollara kók eða kókómjólk í skólanestið.

Ef það er eitthvað sem ég gjörsamlega þoli ekki er það forræðishyggja af öllu tagi. Tal um neyslustýringu landans fer alltaf jafn mikið í pirrurnar á mér. Enn einu sinni hafa fulltrúar vinstrimanna minnt á sig og lífsskoðanir með því að reyna að hafa vit fyrir fólki með neyslusköttum. Sami gamli boðskapurinn... ríkið eigi að hugsa fyrir alla og setja alla í sama formið.

Eðlilegt er að þeir sem selja vörur mótmæli því að smurt sé ofan á 45% neyslusköttum sisvona... þegar eftir sitja sykraðar vörur sem taka ekki á sig hið sama. Er einhver munur á sykri og sykri?

Undrast allt að 45% álögur ríkisins

Vandræðalegar yfirlýsingar hjá Steingrími J.

Ávallt er það merki um að eitthvað sé stórlega að þegar stjórnmálamenn þurfa að koma fram æ ofan í æ og ítreka að allt sé í himnalagi. Steingrímur J. Sigfússon hljómar ótrúverðugur þegar hann þarf að segja æ ofan í æ í símanum frá Istanbúl að það sé nú allt í lagi með vinstristjórnina. Maður bíður eiginlega eftir að hann segi hið sama og Georg Bjarnfreðarson: Þetta er allt einn stór misskilningur!

Heiðarlega matið segir öllum sem fylgist með að algjört stjórnleysi er í vinstristjórninni sem kosin var til valda í vor. Hún ræður ekki við verkefnið og er strand, er í raun orðin að minnihlutastjórn með fulltyngi Ögmundararmsins í VG. Sá er veruleikinn, þetta er einfaldlega staðan. Hvernig svo sem úr henni spilast.

Glundroðakenningin lifir góðu lífi - þetta er normið hjá vinstristjórnunum. Þær lifa í besta falli árið, en geta lifað lengur og þá skaðað þjóðarbúið meira en orð fá lýst. Enda er það hin gullna staðreynd að þær lifa aldrei út kjörtímabilið. Ekki virðist þessi líkleg til afreka, er í raun orðið algjört hræ.

Hefur trú á að stjórnin lifi