Lokadagur: pælingar um stöðuna í Norðaustri

Það er komið að lokum kosningabaráttunnar í Norðausturkjördæmi. Á morgun ráðast örlögin á kjördegi. Í dag voru allir flokkar með fjölskylduhátíð á miðbæjarsvæðinu hér á Akureyri. Ég fór niður í bæ og skemmti mér vel í góðri stemmningu þar. Sjálfstæðisflokkurinn var fyrir utan kosningaskrifstofu sína í Hafnarstræti með góða fjölskyldustund, góð skemmtiatriði og góðar veitingar. Það var þó kalt í miðbænum, enda var slydda síðdegis og frekar napurt þannig séð. Það er spáð snjókomu á morgun, svo að enginn vorbragur er yfir þessari lokastund kosningabaráttunnar.

Ég hitti marga frambjóðendur og stjórnmálaspekinga á rölti um miðbæinn. Það var áhugavert að rabba um stöðuna og spá í spilin með morgundaginn. Þó flestir hafi sínar spár eru flestir hugsi yfir því hvað gerist. Þeir spekingar sem ég hef helst talað við voru sem véfrétt yfir því hvaða stjórn yrði mynduð eftir kosningarnar, óvissan er hin mesta lengi. Það eru auðvitað spennandi pælingar í spilunum og fáir sem vilja fullyrða að stjórnin haldi, en margir vilja þó varla trúa því að svo fari, þó kannanir sýni hana frekar veikburða kvöldið fyrir kjördaginn.

Það snjóaði í bænum í dag eins og fyrr segir. Ég vona að þessi vorkuldi sé ekki fyrirboði á vinstra hret sem myndi fylgja vinstristjórn að mínu mati. Kjósendur verða að hugsa sitt ráð mjög vel. Það þarf líka að hugsa sig vel um hér í Norðausturkjördæmi hverjir muni vinna að hag byggðanna og standi fyrir farsæla stefnu, t.d. í atvinnumálum. Það er gott að eiga vini í öllum flokkum, enda var áhugavert að labba um bæinn og taka gott spjall. Fékk mér pylsu og veitingar og naut þess að þurfa ekki að hafa áhyggjur af neinu.

Þetta var rólegri dagur-fyrir-kosningar en fyrir ári þegar að ég var í forystu kosningavinnunnar hér og á fullu síðasta daginn. Það var mikil vinna en nú hefur þetta verið öllu rólegra. Í fyrra var ég flétta pylsum á funheitu grilli og spjalla við fólk við veitingaborðið með Oktavíu, Kristján Þór og Sigrúnu Björk mér til hliðar. Við vorum ekki saman í þeim verkefnum þetta árið og aðrir á þeim básum. Það var notalegt og gott að geta labbað rólegur um bæinn og tekið spjallið við fólk og spáð í þau spil sem eru í stöðunni.

Ég var reyndar hugsandi um það í dag hvort að þessi dagur fyrir kjördag nú væri betri eða verri á Akureyri fyrir Sjálfstæðisflokkinn en var fyrir ári í sveitarstjórnarkosningunum. Mér finnst það í rauninni. Finnst betri vindar í stöðunni. Fyrir ári var baráttan fyrir endurkjöri Kristjáns Þórs sem bæjarstjóra og hópsins okkar erfiðari en hafði verið fjórum árum áður og kannanir voru okkar mjög erfiðar á lokasprettinum. Finnst staðan betri nú, enda blasir við öllum að fylgi Sjálfstæðisflokksins í kjördæminu mun aukast umtalsvert hvernig sem fer í raun, enda voru kosningarnar vorið 2003 okkur óvenjuvondar.

Það er lokadagur, 11. maí, í dag. Það er viðeigandi dagur á lokadag kosningabaráttunnar. Nú eru örlög frambjóðenda í kjördæminu í höndum mín og annarra kjósenda hér. Það verður fróðlegt að sjá hver dómur kjósenda verður og hver verði dómurinn um hversu margir Akureyringar fari á þing. Með því fylgist ég sérstaklega á morgun og við öll sem hér í bæ búum. Staða okkar hefur verið vond á þessu kjörtímabili. Það stefnir í breytingar þar á, á morgun ræðst hversu mjög hún batnar.

Nú tekur biðin eftir úrslitum við... það verður gaman að greina nýtt pólitískt landslag kjördæmisins eftir sólarhring.... þegar að kjósendur hafa talað. Þeirra er valdið núna.

Kosningabaráttu lokið - lokaumræður leiðtoganna

Kosningabaráttunni við alþingiskosningarnar 2007 lauk fyrir stundu með lokaumræðum leiðtogum stjórnmálaflokkanna í Ríkissjónvarpinu. Kjörstaðir opna eftir 12 klukkustundir og sólarhringur er í fyrstu tölur í kosningunum. Örlögin ráðast því brátt og nú er teningunum kastað og fátt sem leiðtogarnir sex geta gert.

Að margra mati hefur þetta verið mjög daufleg og beinlínis leiðinleg kosningabarátta. Finnst mér svo vera, mér finnst hitinn í henni aldrei hafa hafist í raun að ráði. Hún þaut framhjá manni eins og laufblað í vindi. Málefnaátök þessarar kosningabaráttu voru ekki mikil. Helst var tekist á um velferðarmálin. Umhverfismálin, sem ég taldi lengi vel að yrði aðalmálið, gufuðu upp eftir Hafnarfjarðarkosninguna 31. mars.

Mér fannst leiðtogaumræðurnar í kvöld frekar dauflegar. Þar kom svosem fátt nýtt fram að ráði. Þetta voru daufari umræður en á Stöð 2 á miðvikudagskvöldið. Það var beitt og lífleg umræða, brotin upp með skemmtilegri one-on-one yfirheyrslu spyrils á leiðtoga. Þar var nýstárleg leiðtogaumræða og áhugaverð. Þetta var hefðbundið kvöldið-fyrir-kjördag-spjall hjá Ríkissjónvarpinu. Klassískt og gott vissulega, en að sama skapi litlausara. Elín Hirst og Þórhallur Gunnarsson stýrðu umræðum fimlega og flestir leiðtogar stóðu sig vel.

Geir H. Haarde, forsætisráðherra, og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir komu best út sem fyrr að mínu mati. Mér finnst Ingibjörg Sólrún hafa styrkst á lokasprettinum og hún kemur fram af meiri öryggi og festu en var lengi vel eftir formannskjör hennar fyrir tveim árum. Geir er auðvitað mjög reyndur stjórnmálamaður og býður fram reynslu sína og er fimur í umræðum af þessu tagi, að sama skapi er hann þó ekki eins hvass og Davíð Oddsson var, en hann beit frá sér og gat læst klónum grimmilega í andstæðingana í takt við köttinn.

Jón Sigurðsson talar fyrir flokki sem horfist í augu við sögulegt afhroð - þar ríkir óvissa um hversu mikið höggið verði á morgun. Steingrímur J. Sigfússon kom fram með svipuðum hætti og á miðvikudag, hann hefur mikla reynslu og verður næstþaulsetnasti þingmaðurinn um helgina. Steingrímur hefur verið snillingur í að tala sig frá málum, en gerir það fimlegar en margir landsbyggðarfulltrúar flokksins sem tala gegn stóriðju án þess að benda á aðrar lausnir í atvinnumálum. Það var mjög áhugavert að heyra skoðanir hans á málum, en enn er þögn VG í þessum málum ansi áberandi.

Ómar Ragnarsson er í talsverðum vanda. Flokkurinn hans virðist engu flugi vera að ná. Það var því varla furða að Þórhallur spyrði Ómar hvað væri orðið um fólkið sem gekk með honum niður Laugaveginn í fyrrahaust. Það virðist hafa gufað upp frá umhverfismálunum eða fylkja sér til annarra átta. Það er auðvitað erfitt fyrir flokksformann að mæta til svona umræðna tólf tímum fyrir opnun kjörstaða og talandi fyrir flokki sem mælist ekki í neinni alvöru stöðu. Guðjón Arnar stóð sig ágætlega og hefur bætt sig síðustu vikurnar.

Eins og fyrr segir hefur þetta verið mjög bragðdauf kosningabarátta málefnalega séð. En þegar að litið er á skoðanakannanir er hún bráðlifandi og fersk, fáir vita hvað er að fara að gerast. Staða ríkisstjórnarinnar er mjög í óvissu og svo gæti farið að saga hennar yrði öll innan 30 klukkustunda. Staðan er lífleg séð útfrá pælingum stjórnmálaáhugamanna og ég sem hef skrifað talsvert um pólitík og kannanir hef haft gaman af þessu og vona að lesendurnir hafi notið þess líka.

Nú er baráttunni lokið - örlagadagurinn er framundan. Það eru spennandi tímar framundan á hvaða veg sem þessar kosningar munu fara.

Spenna á lokasprettinum - fellur ríkisstjórnin?

Samkvæmt síðustu skoðanakönnun Gallups fyrir alþingiskosningarnar á morgun er ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks fallin. Sjálfstæðisflokkurinn og VG bæta við sig fylgi á lokasprettinum en Framsóknarflokkurinn, Samfylkingin og Frjálslyndir falla milli daga. Fylgi Sjálfstæðisflokksins mælist 38,4% og hlyti flokkurinn 25 alþingismenn, þrem fleirum en í kosningunum 2003.

Framsóknarflokkurinn stefnir í verstu kosningaúrslitin í 90 ára sögu sinni á morgun ef marka má könnunina. Þar virðist fátt geta gerst á lokasprettinum sem afstýrir skaðlegu fylgishrapi flokksins. Fylgið mælist aðeins 10,3% í dag og flokkurinn hefur aðeins sex þingmenn í hendi við þetta, myndi tapa sex þingsætum, sem er helmingur þingflokksins sem komst inn í alþingiskosningunum 2003. Samfylkingin mælist í dag með 25,8% og hefur 17 þingsæti, þrem færri en í kosningunum 2003. VG mælist í dag með 17,6% og 11 þingsæti, myndi bæta við sig sex þingsætum frá kosningunum 2003.

Frjálslyndi flokkurinn mælist með slétt 6% í dag og fjögur þingsæti, jafnmikið og hann fékk í alþingiskosningunum 2003. Íslandshreyfingin hefur ekki náð neinu flugi í raðkönnunum Gallups í gegnum vikuna og það gerist ekki heldur í síðustu skoðanakönnuninni fyrir kosningarnar. Fylgið í dag fellur í fyrsta skipti undir 2% múrinn og mælist 1,9% og þar er því auðvitað enginn þingmaður á blaði. Það hlýtur að teljast pólitískt kraftaverk nái flokkurinn þingmanni eftir sorgarsögu í könnunum undanfarnar vikur. Kannanirnar hafa verið athyglisverðar í gegnum vikuna; miklar sveiflur og athyglisverðar pælingar hafa vaknað í kjölfar þeirra.

Ef raðkönnunum Gallups er staflað upp verður úr því stórt úrtak og mjög öflug skoðanakönnun per se. Í samtalningu allra kannanna fimm mælist Sjálfstæðisflokkurinn með 38,9% og 25 þingmenn, Framsóknarflokkurinn hefur 11% og 7 þingmenn, Samfylkingin mælist með 25,6% og 17 þingmenn, VG hefur slétt 16% og 10 þingmenn og Frjálslyndi flokkurinn mælist með 6,3% og 4 þingmenn. Í samtalningunni er Íslandshreyfingin með 2,2% og engan þingmann sem fyrr. Síðasti þingmaðurinn til að ná inn myndi vera skv. þessu 17. þingmaður Samfylkingar og næstur inn væri 26. þingmaður Sjálfstæðisflokks.

Samkvæmt uppstöflun raðkannana heldur stjórnin semsagt með naumasta hætti. Í gegnum tíðina hafa uppstaflaðar raðkannanir Gallups vikuna fyrir kjördag verið næstar kosningaúrslitum. Svo var að mig minnir bæði 1999 og 2003, og að ég held líka árið 1995. Þannig að þetta gefur sterkar vísbendingar um morgundaginn. Það stefnir í örlagadag í stjórnmálum á morgun. Stjórnin er mjög tæp og virðist á fallanda fæti eftir tólf ára setu og erfitt að spá í hvað gerist. Kannanir hafa rokkað fram og til baka alla vikuna og öllum ljóst að nú stefnir í eina mest spennandi kosninganótt íslenskrar stjórnmálasögu. Gangi kannanir eftir verður jafnt á munum.

Kosningabaráttunni lýkur innan skamms með lokaumræðum stjórnmálaleiðtoganna sex hjá Ríkissjónvarpinu. Kannanir hafa sýnt það að kosningarnar á morgun verði spennandi. Nú er hinsvegar tími skoðanakannanna í alþingiskosningunum 2007 liðinn. Þær hafa sýnt hvað geti gerst. Á morgun eru það kjósendur sem greiða atkvæði og fella sinn dóm. Hann verður í sviðsljósinu frá kl. 22:00 er kjörstaðir loka og tölurnar streyma inn og örlögin ráðast.

Þetta verður spennuþrungin pólitísk helgi og áhugavert að spá í spilin frá og með fyrstu tölum og þar til að úrslitin liggja fyrir. Þá tekur við að mynda stjórn. Falli ríkisstjórnin eins og könnun Gallups sýnir í dag að mögulega getur gerst taka við spennandi stjórnarmyndunarviðræður. Þannig að það eru svo sannarlega spennandi pólitískir tímar sem eru í sjónmáli nú þegar að kosningabaráttunni er að ljúka.

Fylgi Framsóknarflokks dalar á ný

Lokadagur stjórnmálaferils fjölda þingmanna

Í dag er lokadagur, 11. maí. Þetta er líka í raun og veru lokadagur stjórnmálaferils fjölda reyndra stjórnmálamanna sem eru að hverfa af þingi. Á morgun er kjördagur og það verður auðvitað dagur frambjóðendanna sem sumir hverjir verða mældir sem þingmenn fyrir dagslok og enda inni aðfararnótt 13. maí.

Eftir kl. 22:00 annað kvöld, við fyrstu tölur, fer að skýrast mjög staðan um það hverjir komi í stað reyndu þingmannanna. Þrettán núverandi alþingismenn sækjast ekki eftir endurkjöri á morgun og sjö alþingismenn hafa þegar hætt á kjörtímabilinu, en einn þingmaður, Árni Ragnar Árnason, lést á kjörtímabilinu. Auk þessa munu fjöldi þingmanna falla á morgun ef marka má flöktandi skoðanakannanir á lokadegi. Það stefnir því í mestu uppstokkun á þingi frá árinu 1934.

Mér telst til að 21 alþingismaður kjörinn árið 2003 sé ekki lengur á þingi, hafi ákveðið að hætta í stjórnmálum við þessar kosningar eða horfið frá störfum fyrr en ella. Hæst ber að sjálfsögðu að forsætisráðherrarnir fyrrverandi, Davíð Oddsson og Halldór Ásgrímsson, hættu í stjórnmálum á kjörtímabilinu eftir langa þátttöku í stjórnmálum og að hafa leitt flokka sína í farsælu stjórnarsamstarfi flokka sinna samfleytt í rúmlega áratug. Auk fyrrnefndra hættu þau: Árni Magnússon, Bryndís Hlöðversdóttir, Guðmundur Árni Stefánsson, Gunnar I. Birgisson, og Tómas Ingi Olrich. Árni Ragnar Árnason, sem var leiðtogi Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi, lést eftir erfið veikindi árið 2004.

Þeir þingmenn sem sátu sinn síðasta þingfund í mars og munu missa þingsæti sitt í kjölfar uppstokkunar á þingi eru Halldór Blöndal, Sólveig Pétursdóttir, Sigríður Anna Þórðardóttir, Guðmundur Hallvarðsson og Sigurrós Þorgrímsdóttir (Sjálfstæðisflokki), Margrét Frímannsdóttir, Rannveig Guðmundsdóttir, Jóhann Ársælsson, Guðrún Ögmundsdóttir og Jón Gunnarsson (Samfylkingunni), Jón Kristjánsson, Hjálmar Árnason og Dagný Jónsdóttir (Framsóknarflokki). Það eru því þónokkur tímamót í stjórnmálum á þessum lokadegi þegar að þingmenn eru að hverfa af hinu pólitíska sviði.

Ég fer hér á eftir yfir meginpunkta þeirra 21 einstaklinga sem setið hafa á þingi en annaðhvort hætt þar á kjörtímabilinu eða hverfa af þingi við alþingiskosningarnar 12. maí nk.

Gefa ekki kost á sér til endurkjörs

Halldór Blöndal
alþingismaður 1979-2007
landbúnaðarráðherra 1991-1995
samgönguráðherra 1991-1999
forseti Alþingis 1999-2005
formaður fjölda þingnefnda á þingferlinum

Jón Kristjánsson
alþingismaður 1984-2007
heilbrigðisráðherra 2001-2006
félagsmálaráðherra 2006
formaður fjárlaganefndar 1995-2001
forsætisnefnd 2006-2007

Margrét Frímannsdóttir
alþingismaður 1987-2007
formaður Alþýðubandalagsins 1995-2000
varaformaður Samfylkingarinnar 2000-2003
þingflokksformaður Alþýðubandalagsins 1988-1992
þingflokksformaður Samfylkingarinnar 2004-2006

Rannveig Guðmundsdóttir
alþingismaður 1989-2007
félagsmálaráðherra 1994-1995
forseti Norðurlandaráðs 2004-2005
varaformaður Alþýðuflokksins 1993-1994
þingflokksformaður Alþýðuflokksins 1993-1994; 1995-1996
þingflokksformaður jafnaðarmanna 1996-1999
þingflokksformaður Samfylkingarinnar 1999-2001
forsætisnefnd 2005-2007
formaður félagsmálanefndar 1991-1994

Sólveig Pétursdóttir
alþingismaður 1991-2007
dómsmálaráðherra 1999-2003
forseti Alþingis 2005-2007
forsætisnefnd 2003-2005
formaður allsherjarnefndar 1991-1999

Sigríður Anna Þórðardóttir
alþingismaður 1991-2007
umhverfisráðherra 2004-2006
forseti Norðurlandaráðs 2000-2001
þingflokksformaður Sjálfstæðisflokksins 1998-2003
forsætisnefnd 2006-2007
formaður menntamálanefndar 1991-2002
formaður utanríkismálanefndar 2002-2003
formaður umhverfisnefndar 2003-2004

Guðmundur Hallvarðsson
alþingismaður 1991-2007
formaður samgöngunefndar 2001-2007

Jóhann Ársælsson
alþingismaður 1991-1995; 1999-2007

Hjálmar Árnason
alþingismaður 1995-2007
þingflokksformaður Framsóknarflokksins 2003-2007
formaður iðnaðarnefndar 1999-2003; 2006-2007
formaður félagsmálanefndar 2003-2004

Guðrún Ögmundsdóttir
alþingismaður 1999-2007

Dagný Jónsdóttir
alþingismaður 2003-2007
formaður félagsmálanefndar 2006-2007

Jón Gunnarsson
alþingismaður 2003-2007

Sigurrós Þorgrímsdóttir
alþingismaður 2006-2007


Létu af þingmennsku fyrir lok kjörtímabils

Davíð Oddsson
alþingismaður 1991-2005
borgarstjóri í Reykjavík 1982-1991
forsætisráðherra 1991-2004
utanríkisráðherra 2004-2005
formaður Sjálfstæðisflokksins 1991-2005
varaformaður Sjálfstæðisflokksins 1989-1991

Halldór Ásgrímsson
alþingismaður 1974-1978; 1979-2006
sjávarútvegsráðherra 1983-1991
dóms- og kirkjumálaráðherra 1988-1989
utanríkisráðherra 1995-2004
forsætisráðherra 2004-2006
formaður Framsóknarflokksins 1994-2006
varaformaður Framsóknarflokksins 1980-1994
formaður fjölda þingnefnda á þingferlinum

Tómas Ingi Olrich
alþingismaður 1991-2004
menntamálaráðherra 2002-2003
formaður utanríkismálanefndar 1997-2002

Árni Ragnar Árnason
alþingismaður 1991-2004
formaður sjávarútvegsnefndar 2003-2004

Guðmundur Árni Stefánsson
alþingismaður 1993-2005
heilbrigðisráðherra 1993-1994
félagsmálaráðherra 1994
varaformaður Alþýðuflokksins 1994-1996
forsætisnefnd 1995-2005

Bryndís Hlöðversdóttir
alþingismaður 1995-2005
þingflokksformaður Samfylkingarinnar 2001-2004

Gunnar I. Birgisson
alþingismaður 1999-2006
formaður menntamálanefndar 2002-2005
bæjarstjóri í Kópavogi frá 2006

Árni Magnússon
alþingismaður 2003-2006
félagsmálaráðherra 2003-2006

Samsæri í Eurovision - verður keppninni breytt?

Eiríkur Hauksson féll í gærkvöldi út úr Eurovision með lagið Valentine Lost. Það er mikið áfall fyrir Íslendinga, sem þriðja árið í röð horfast í augu við botnstreð. Mikil ólga er innan Eurovision-samfélagsins í heild með úrslitin í gærkvöldi. Ekkert lag frá Vestur-Evrópu komst í úrslitapakkann, heldur röðuðu þar sér upp lög úr austanblokkinni. Slóvenía er það land sem næst stendur vesturhlutanum. Það segir sína sögu vel.

Það er alveg ljóst, og staðfestist af úrslitum kosningarinnar í gærkvöldi, að möguleikar Íslands á að komast upp úr botninum eru hverfandi og greinilegt að stokka verður keppnina upp. Ólgan hefur oft verið ráðandi hér heima allt frá því að Selmu Björnsdóttur mistókst að komast upp úr botninum með If I had your Love í maí 2005 í keppninni í Kiev. Í fyrra var talað um að Silvía Nótt hefði skemmt fyrir sér og því ekki komist áfram. Staða Eiríks nú vekur nýjar spurningar.

Ekki aðeins reyndar er staða Eiríks rædd þarna heldur staða Vestur-Evrópu almennt. Í raun væri heiðarlegast að brjóta upp keppnina. Þarna keppa yfir 40 lönd um árangur. Það væri auðvitað best að hafa keppni fyrir Vestur-Evrópu og Austur-Evrópu. Með því væri eflaust tekið á þessu og um leið væri auðvitað tekið á þessum undanriðli og keppninni skipt upp í heiðarlegar heildir, enda er tónlistarsmekkurinn mjög misjafn á svæðinu og því miður er ráðandi staða þjóðanna í austri að eyðileggja keppnina..

Eiríkur Hauksson er töffari, hefur alltaf verið það og mun verða það í huga landsmanna. Hann talaði hreint út í gærkvöldi. Ég get tekið undir hvert einasta orð hans í þessu viðtali við Sigmar bloggvin minn. Það verður að taka þessa keppni í gegn og gera hana eðlilegri vettvang, ekki klíkumyndun og samsærisplotterí milli þjóða með þeim napra hætti sem blasir við.

Eigi Ísland að taka áfram þátt í keppninni verður að stokka hana upp, enda er orðrómurinn um samsærið ekki lengur íslenskur heldur ómar um alla V-Evrópu. Það er engin furða á því.

Eiríkur: Samsæri austantjaldsmafíu

Jóhannes í Bónus vill strika yfir Björn Bjarnason

Það vekur athygli að Jóhannes Jónsson í Bónus birtir heilsíðuauglýsingu í Fréttablaðinu í dag þar sem hann hvetur kjósendur í Reykjavík suður til að strika yfir nafn Björns Bjarnasonar, dómsmálaráðherra, en hann er í framboði í öðru sæti Sjálfstæðisflokksins í kjördæminu. Í auglýsingunni segist Jóhannes vera sjálfstæðismaður og lýsir greinilega yfir stuðningi við flokkinn en hvetur til að strika yfir Björn.

Þessi auglýsing vekur gríðarlega mikla athygli á lokadegi kosningabaráttunnar. Það hefur ekki gerst áður, svo ég muni eftir (lesendur bendi á ef önnur tilfelli eru til staðar) um að einn maður kaupi heilsíðuauglýsingu (reyndar í eigin dagblaði vissulega) til að hvetja til þess að strikað sé yfir nafn frambjóðanda á kjördegi. Það verður fróðlegt að heyra umræðu um þessa kostulegu auglýsingu.

Orðrétt segir í auglýsingunni:

"Í rúm fjögur ár mátti ég að ósekju sitja á sakamannabekk í Baugsmálinu svokallaða vegna óvæginna og ranglátra aðgerða Haraldar Jóhannessens, ríkislögreglustjóra, Jóns H. B. Snorrasonar, saksóknara, og síðast Sigurðar T. Magnússonar, sem var settur í starf Jóns H. B. Snorrasonar eftir að hann var gerður afturreka með málatilbúnað sinn haustið 2005. Nafn mitt var hreinsað með sýknudómi Hæstaréttar Íslands í janúar á þessu ári.

Björn Bjarnason, dóms- og kirkjumálaráðherra, hefur í ræðu og riti varið embættisafglöp þessara manna og hvatt þá til dáða leynt og ljóst. Fram hefur komið í fjölmiðlum undanfarna daga að Björn hyggist skipa Jón H. B. Snorrason í embætti ríkissaksóknara strax að loknum kosningum. Embættisveitingar Björns hafa verið harðlega gagnrýndar á undanförnum árum. Nú keyrir um þverbak og maður hlýtur að spyrja: Hvað skyldi Jón H. B. Snorrason eiginlega hafa á Björn Bjarnason úr því hann hyggst skipa manninn í þetta háa embætti þrátt fyrir allt hans klúður?

Sjálfur hef ég ávallt litið á mig sem sjálfstæðismann þó að ég hafi átt bágt með að styðja flokkinn síðustu árin í stjórnartíð Davíðs Oddssonar. Ég veit að margir sjálfstæðismenn eru sama sinnis og ég í því efni og eiga erfitt með að ákveða sig og þá ekki síst sjálfstæðismenn í Reykjavíkurkjördæmi suður þar sem Björn Bjarnason situr í öðru sæti á lista Sjálfstæðisflokksins. Aðeins eitt ráð er til. Merkið x við D en strikið yfir siðleysið með því að strika yfir nafn Björns Bjarnasonar á listanum."

2 dagar: pælingar um stöðuna í Norðaustri

Það virðist vera að stefna í mest spennandi þingkosningar um árabil nú um helgina. Kannanir segja margar sögur að því er virðist og erfitt að segja til um hverju skal trúa. Hér í Norðausturkjördæmi fáum við ekki úr þessu hreinar kjördæmakannanir með afgerandi hætti, en höfum séð vísbendingar um hvað mögulega getur gerst á laugardag með niðurbroti úr landskönnunum. Þær segja einhverja sögu en sýna varla heildarmyndina með afgerandi hætti. Það er því eflaust svo að hver trúir því sem best lítur út fyrir sinn flokk og vonar auðvitað hið besta.

Mér finnst þessi kosningabarátta hafa verið mjög litlaus. Hér hefur mesti þunginn verið síðustu tíu dagana og mesti sýnilegi hitinn. Baráttan náði loks hámarki með framboðsfundinum í Sjallanum á mánudag. Þar var talað um málefnin af krafti og leiðtogarnir spurðir vítt og breitt um helstu málin. Þar kom svosem fátt nýtt fram, en áhugavert var að heyra mat leiðtoga og annarra frambjóðenda á því sem mestu máli skiptir. Aðrir þættir í sjónvarpi úr kjördæminu hafa líka verið spennandi innsýn í áherslupólitík flokkanna sex.

Það var ánægjulegt að sjá hversu vel var mætt á fundinn hér á Akureyri um daginn. Fundaformið klassíska hefur að sögn látið á sjá. Það má kannski til sanns vegar færa víða, en fundurinn á Akureyri var fjölmennur og þar var tekist á af krafti, enda hafa flokkarnir ólíka sýn á lykilmálin sum. Sérstaklega hvað varðar atvinnumál og einkum hvaða framtíð eigi að verða við Húsavík. Það blasir við.

Hinsvegar er merkilegast að sjá að í sumum málum er samhljómur nokkur, kannski ekki algjör en meiningarmunur á afstöðu. En grunnmálin sem mestu skipta eru samgöngu- og atvinnumál. Enginn er á móti bættum samgöngum en atvinnumál er málaflokkur sem misjöfn sýn ríkir víða á. Það hefur sést vel, t.d. í kosningaþætti að austan sem ég hef áður minnst á.

Það er framundan síðasti dagurinn í kosningabaráttunni. Örlögin ráðast brátt og innan skamms verður ljóst hverjir verða valdir af íbúum Norðausturkjördæmis sem talsmenn þeirra á Alþingi. Það eru aðeins rúmir 30 klukkutímar þar til að kjörstaðir opna og innan við tveir sólarhringar í fyrstu tölur.

Það verður áhugavert að sjá hasarinn hér á Akureyri á morgun lokadaginn mikla í kosningabaráttunni, sem ber nafn með rentu, enda er 11. maí lokadagur í orðsins fyllstu merkingu.