Ellý kveður þjóðina með kossi

Ellý Ármanns kvaddi þjóðina með kossi á laugardagskvöldið í Sjónvarpinu, en hún kvaddi okkur á Moggablogginu ekki svo innilega, öðru nær. Þar var bara sett í lás mjög snögglega og engin rósrauð kveðja í sjálfu sér. Ellý er ekki lengur á þularvakt eftir sjö ára störf hjá Sjónvarpinu. Það er kannski óhætt að segja að Ellý hafi verið umdeild að undanförnu, ekki þó bara sem þula heldur bloggari.

Mér skilst að Ellý sé farin að vinna fyrir Moggann og hafi þurft að fórna þuludjobbinu fyrir það. Hún á víst að stjórna vef þar, sem muni fókusera fyrst og fremst á rauðu málin og líf ríka og fræga fólksins - sennilega svona Séð og heyrt netsins ábyggilega. Hef þó ekki fengið sterka lýsingu á vefnum en hann á víst að opna fljótlega. Hún hlýtur að ná athygli í gegnum það, enda þekkt fyrir mikið lesin skrif og umdeild.

Rósrauðar sögur Ellýjar um ástina, klám, kynlíf og allt þar á milli vöktu sannarlega athygli og umtal. Þessi vefsíða hennar stuðaði mig aldrei neitt sérstaklega. Leit þó stundum þar inn, enda er hún bloggvinkona mín. Sögurnar hennar Ellýjar hafa vissulega verið mjög misjafnar og vakið athygli fyrir að ganga ansi langt. Það var drjúgur lesendahópur sem sótti í þessi skrif og fannst gaman af þeim, meðan að öðrum fannst notalegt að pirra sig yfir þeim en gat þó ekki hætt að fylgjast með þeim, sem segir eflaust meira um aðdráttaraflið á síðuna frekar en margt annað í raun.

Það verður áhugavert að sjá hvort að Ellý ætlar að hafa lás á síðunni eftir að hún verður orðin starfsmaður í yfirstjórn Moggabloggsins og hvort þetta sé hin nýja stefna hennar þrátt fyrir það að vera komin á þá skútu. En kannski vill hún hafa það þannig að þeir sem raunverulega vilji rauðu sögurnar verði að sækja sér passa í rauðu veröldina. Má vera. Það sést þá sennilega best hverjir virkilega vilja lesa rósrauðar sögur með erótísku ívafi á borð við þær sem Ellý hefur orðið svo fræg fyrir.

Lúðvík orðinn Hermannsson

Samkvæmt fréttum hefur nú verið staðfest formlega með lögformlegum leiðum að Lúðvík Gizurarson, lögmaður, sé sonur Hermanns Jónassonar, fyrrum forsætisráðherra og formanns Framsóknarflokksins. Það var varla við öðru að búast eftir nýlega DNA-rannsókn sem staðfesti endanlega grun Lúðvíks um faðerni hans. Það er vonandi að hægt verði að yfirstíga ólgu þessa máls, en Lúðvík þurfti að eiga í málaferlum við hálfsystkini sín, Steingrím og Pálínu, til að fá hið sanna fram.

Það hlýtur að teljast eðlilegt að fólk vilji leita uppruna síns og fá hið sanna fram. Persónulega myndi ég vilja hið sama léki einhver vafi á uppruna mínum og ég teldi að eitthvað stæði þar eftir sem ég vildi kanna frekar. Þannig að ákvörðun Lúðvíks er skiljanleg. Þetta gerist vissulega þó mjög seint í þessu máli, en allir aðilar málsins eru annaðhvort látnir eða komnir yfir sjötugt.

Það sem hefur virst erfiðast fyrir Steingrím Hermannsson að viðurkenna er að faðir hans hafi eignast barn meðan að hann var giftur móður hans. Það virðist vera stoltið og heiðurinn sem staðið er vörð um frekar en almenna skynsemi. Greinilegt er þó að Steingrímur ætlar ekki að hafa samskipti við hálfbróður sinn ef marka má ummæli hans um málið í Kastljósi um helgina.

Veruleikafirrtur einvaldur fer til Bandaríkjanna

Það verður seint sagt að Mahmoud Ahmedinejad, forseta Írans, hafi verið tekið vel í för sinni til Bandaríkjanna. Forsetinn ber enda með sér öll merki þess að vera veruleikafirrtur einvaldur. Ummæli hans á fyrirlestrinum í Columbia-háskólanum í New York segja allt sem segja þarf um hugsanir og persónu þessa manns. Ekki aðeins dregur hann í efa að helförin hafi átt sér stað og að Osama Bin Laden hafi staðið að baki hryðjuverkunum í Bandaríkjunum árið 2001 heldur neitar hann að viðurkenna að samkynhneigðir séu í Íran.

Sú mynd sem heimsbyggðin fær óneitanlega af Mahmoud Ahmedinejad í þessari Bandaríkjaför hans er að þar sé á ferð heimskur einræðisherra sem vill berja niður frjálsa hugsun og almenna skynsemi. Það að hann neiti að samkynhneigðir séu í Íran er þó merki um þá firringu sem mesta athygli vekur í tali þessa manns. Fyrrnefndar skoðanir hans hljóma eins og óraunveruleikavísa. Ummæli hans í viðtalinu við Scott Pelley í 60 mínútum eru líka mjög fjarstæðukennd. Hann svaraði ekki almennum spurningum að mestu leyti heldur blaðraði eintóma vitleysu út í eitt og eða beindi spurningunum að fréttamanninum. Það er varla við því að búast að hann styrki stöðu sína á alþjóðavettvangi með þessu rugli.

Fyrir nokkrum vikum kom dr. Houchang Chehabi, prófessor í alþjóðasamskiptum og sögu við Boston-háskóla, í heimsókn til okkar í Rótarý-klúbbinn sem ég er í hér á Akureyri. Chebabi er frá Íran, en hefur búið vestanhafs um nokkuð skeið og er sérfræðingur í málum Mið-Austurlanda, ritað margar bækur um stöðuna þar - er vel þekktur fyrir ritstörf sín og kennslu víðsvegar um heiminn. Hann flutti þar fræðandi erindi fyrir okkur, fyrst og fremst um málefni Írans og nágrannasvæða og tjáði skoðanir sínar enn frekar í svörum við spurningum okkar. Hann fór frá Íran fyrir klerkabyltinguna árið 1979 og þekkir vel til allra aðstæðna og því enn betra að fara yfir málin.

Chebabi hefur kennt við Harvard, Oxford og UCLA, auk þess að vera handhafi bæði Alexander von Humboldt og Woodrow styrkja. Hann hefur gefið m.a. út bækurnar Iranian Politics and Religious Modernism: The Liberation Movement of Irand under the Shah and Khomeini (1990) og Distant Relations: Iran and Lebanon in the Last 500 years (2006) og hefur skrifað fjölda greina á sviði alþjóðastjórnmála, með áherslu á írönsk stjórnmál. Hann dró upp vægast sagt dökka mynd af Ahmedinejad og kom með sláandi lýsingar á manninum sem bættu enn við þá upplifun sem hægt er að hafa af honum í gegnum fjölmiðla.

Það er ekki beint margt sem hægt er að segja gott um þennan þjóðarleiðtoga. Eftir þær lýsingar og skemmtilegt spjall við Chebabi sannfærðist ég um að sú mynd sem ég hef á Ahmedinejad sé rétt og ágætt að ræða einmitt við fræðimann frá Íran um stöðuna þar. Ummæli þessa vitfirrta einræðisherra í skólanum í New York bæta sannarlega við þá upplifun. Það verður áhugavert að sjá hvort að Ahmedinejad verður endurkjörinn eftir tvö ár. Eftir því sem Chebabi sagði er mikil undirliggandi óánægja meðal klerkanna með Ahmedinejad og fylkingar hafa riðlast á forsetaferli hans.

Það verður sérstaklega spennandi að fylgjast með stöðunni í Íran næstu árin og sér í lagi hvort að vesturveldin láti til skarar skríða gegn stjórn Ahmedinejad. Öllum er ljóst að samskipti vesturveldanna við Íran hafa veikst mjög frá því að Khatami lét af völdum og spenna yfir stöðu mála.

Fjandsamlegar móttökur virtust slá Ahmadinejad út af laginu