Er áramótaskaupið orðið úrelt sjónvarpsefni?

Ég er enn að melta áramótaskaupið sem okkur landsmönnum var boðið upp á í gærkvöldi. Varð eiginlega fyrir nokkrum vonbrigðum, enda átti ég von á meiru miðað við þann mannskap sem hélt utan um efnið. Reyndar er áramótaskaupið eitt umdeildasta sjónvarpsefnið á hverju ári og erfitt að gera öllum til hæfis. Þetta er kannski vanþakklátasta verkefni leikstjórans á hverju ári.

Mér fannst mörg atriði svosem alveg ágæt. Það sem mér fannst hinsvegar verst af öllu var uppbygging skaupsins og Lost-þemað sem var beinagrind þess. Það var sá þáttur sem mér fannst ekki hitta í mark og hann skemmdi fyrir heildarmyndinni allnokkuð. Mér fannst skaupið vera alllengi að komast af stað og fannst fyrstu mínúturnar hreinlega hundleiðinlegar og þetta varð ekki sá þétti pakki sem ég bjóst við frá Ragnari Bragasyni, sem átti besta leikna sjónvarpsefni ársins 2007, hina frábæru Næturvakt.

Þegar að það komst loks af stað voru atriði sem mér fannst sum hver ansi fyndin. Nægir þar að nefna grínið með tjaldsvæðamálin á Akureyri um verslunarmannahelgina, Steingrím J, Árna Johnsen, Randver og vinslitin í Spaugstofunni, hundinn Lúkas, okkur bloggarana, Bubba Morthens, svo dæmi sé nefnt. Þarna var greinilega mun meiri þjóðfélagsádeila en hefur verið í skaupum á síðustu árum og stjórnmálamenn fengu tiltölulega mikinn frið frá rætnu gríni. Við bloggarar fengum okkar sneið, sem var svolítið súrsæt en kómíst innst inni. Það var skautað að mestu yfir hitamál á borð við REI og pólitísk örlög eftir kosningarnar, sem var miður.

En heildarpakkinn var ekkert meistaraverk að mínu mati. Það var of lengi af stað og ég varð fyrir vonbrigðum. Átti einfaldlega von á betra efni og þéttari pakka, miðað við mannskapinn sem stóð að skaupinu. Það er þó fjarri því að það hafi verið dautt í gegn, þarna voru ágætispunktar en það var samt verulega gloppótt. Var svolítið hugsi yfir útkomunni og eiginlega þurfti að sjá það aftur til að  botna í sumu á meðan að annað varð enn óskiljanlegra kannski.

Hugleiði hvort að það sé kannski orðið svo að áramótaskaupið sé orðið úrelt sjónvarpsefni, sé orðið gloppótt og lélegt hreinlega. Auglýsingin komst þó vel til skila. Hinsvegar finnst mér það prinsippmál að klippa ekki þátt af þessu tagi í tvennt, aðeins fyrir auglýsingamaskínuna. Er ekki góð ákvörðun og gott hjá menntamálaráðherra að slá aðeins á puttana hjá þeim er stjórna för hjá RÚV, en það gerði hún með áberandi hætti en ekki dómínerandi svosem.

Það er því miður að verða árviss viðburður að ekki sé horfandi á þetta áramótaskaup eða það valdi gríðarlegum vonbrigðum hið minnsta. Miklu er kostað til, en það verður lélegra eða óskiljanlegra með hverju árinu. Ég man ekki eftir almennilegum skaupum síðan að Óskar Jónasson gerði tvö eftirminnileg árin 2001 og 2002. Skaup Spaugstofunnar árið 2004 var allt í lagi en ekkert meistaraverk, en það var þó hægt að hlæja að því og hafa gaman af. Skaupin síðustu tvö ár voru ekkert spes.

Sú spurning verður sífellt háværari hvort að skaupið líði senn í aldanna skaut eins og árin sem það á að dekka, nú í seinni tíð með sífellt gloppóttari hætti. En ég vil þó taka fram að þetta skaup var það skársta nú í nokkur ár en það var samt eitthvað sem stórlega vantaði. Annars skiptist fólk í tvo hópa eins og fyrri daginn og sitt sýnist jú hverjum.