Seigla í Benedikt Lafleur

Ekki vantar seigluna í Benedikt Lafleur, en hann gefst ekki upp í því að ná settu marki að synda yfir Ermarsundið, þó á móti blási. Er ekki viss hvað hann hefur reynt oft að synda þessa leið, en man þó að hann varð að hætta í fyrrasumar á elleftu stund, en hann átti þá aðeins eftir um fimm sjómílur til að klára verkið.

Finnst reyndar alltaf merkilegt að heyra fréttir af svona afrekum. Auðvitað þarf kraft og kjark til að leggja í svona, hvort sem það er sund um heimsins höf, klifur á heimsins tinda eða gönguferð á pólana. Ég hef reyndar aldrei skilið fyllilega í því hvað það er sem keyrir fólk í að reyna að leggja svona afrek á sig.

Hlýtur að vera einhver fítonskraftur á bakvið það. Við sem lifum okkar hversdag og teljumst góð að komast í gegnum hann hljótum að dást að þeim sem leggja svona á sig.

„Barðist við vindinn í 10 tíma"

Verðskuldaður sigur hjá Spánverjum á EM

Spánverjar unnu Evrópumeistaratitilinn í kvöld mjög verðskuldað. Þeir voru hungraðir í sigur eftir mörg mögur ár á stórmótum knattspyrnunnar og áttu sigurinn meira skilið en Þjóðverjar. Mér fannst Spánverjar eiga þennan úrslitaleik frá upphafi til enda, Þjóðverjar byrjuðu ágætlega en þetta rann út í sandinn hjá þeim um miðjan fyrri hálfleikinn. Torres var svo arkitektinn að sigri sinna með glæsilegu marki.

Þó að ég hafi haldið með Þjóðverjum alla tíð var ekki annað hægt en verða fyrir vonbrigðum með hversu daufir þeir voru í þessum úrslitaleik. Átti von á sterkari leik og hann myndi verða jafnari. Bæði lið voru hungruð í sigur á mótinu en krafturinn, einbeitingin og samstaðan í spænska liðinu var miklu sterkari. Þeir tóku þetta mót yfirvegað og klókt, voru mjög góðir.

Eiginlega átti ég von á því fyrirfram að þetta yrði enn eitt mótið þar sem Spánverjar myndu klúðra sínum málum. Þeir hafa ekki unnið titil síðan á heimavelli á EM 1964. Þeir voru eiginlega í bakgrunni góðs árangurs Króata, Rússa og Hollendinga. Fóru síðar lengra en þeir og trompuðu mótið, slógu niður þýska stálið.

Þeir eiga þetta skilið. Það kemur sér allavega vel núna að Spánn er það lið sem ég hef haldið með á EM, fyrir utan Þýskaland. Er ánægður með að þeim tókst loksins að losna við bölvunina miklu, að ná ekki að vinna stórmót áratugum saman.

Ekki annað hægt en hugsa hlýlega til Spánar á þessum kuldalega sumardegi hér fyrir norðan. Mikið væri helvíti gaman að vera á spænskri sólarströnd eða í Barcelona, fallegustu borg Evrópu, núna.

Viva España! :)

Spánn Evrópumeistari