Snörp og ódýr 83 daga kosningabarátta

Ný ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur, sem tekur við völdum á morgun, mun aðeins hafa 83 daga til að láta verkin, óvinsæl verk væntanlega í ljósi efnahagsástandsins, tala. Allt tal um velferðarstjórn hljómar hjákátlegt. Í ljósi þess að kjördagur er eftir innan við þrjá mánuði er ljóst að kosningabaráttan verður snörp en væntanlega ekki síður ódýr. Varla verður stemmning fyrir rándýrum glamúr og glansspjöldum af frambjóðendum að þessu sinni, því verður yfirbragðið öðruvísi en í kosningunum fyrir tæpum tveimur árum.

Stemmningin í samfélaginu er líka önnur og baráttan mun styttri. Fróðlegt verður að sjá hvort stutt kosningabarátta komi sér vel eða illa. Síðustu tvo áratugina hið minnsta hefur kosningabaráttan staðið í hálft ár eða meira. Um leið og haustþing tekur til starfa í október hefur baráttan hafist og staðið fram til kjördags í apríl eða maí. Í fyrsta skipti frá árinu 1979 er kosið í pólitískri óvissu og með minnihlutastjórn, með mjög takmarkað umboð, vinstrimanna við völd. Stemmningin mun því verða sennilega svipuð og þá.

Ný framboð fá ekki mikið svigrúm til að koma fram. Mikil vinna fylgir framboði á landsvísu og má ekkert út af bregða í þeim efnum, einkum í ljósi þess að framboð verða að ná 5% atkvæða á landsvísu til að geta hlotið jöfnunarsæti á þingi. Aðeins kjördæmakosning getur ella tryggt þeim þingsæti - slíkt er mikill þröskuldur fyrir nýtt framboð sem hefur takmarkaðan tíma til að undirbúa sig.

Mun betra hefði verið að kjósa í haust. Þá hefðu flokkarnir fengið lengri tíma til að undirbúa sig og ný framboð til að hugleiða sín mál. En það er tómt mál um að tala og verður að halda í verkefnið sem blasir við. Nú verður öll þessi vinna unnin í kapphlaupi við tímann. Nú reynir á hverjir af hinum hefðbundnu fimm þingflokkum, sem hafa verið þar frá árinu 1999, séu lýðræðislegastir í vali sínu.

Auðvitað væri eðlilegast að prófkjör væri um allt land hjá öllum flokkunum svo flokksmenn geti metið þá og þeirra störf. Hjá Sjálfstæðisflokknum stefnir t.d. í prófkjör um allt land og mikilvæga uppstokkun, flokksmenn verða að geta metið þá sem fyrir eru og nýliða sem hafa áhuga á framboði og koma nýjir til verka.

Held að þetta verði áhugaverð kosningabarátta og lífleg, þó styttri verði hún og ódýrari. Kannski mun hún þá betur snúast um hinn sanna kjarna stjórnmála, málefnin, heldur en glys og glamúr.

Ný stjórn hefur 83 daga til stefnu

Bjarna Benediktsson í formannsembættið

Ég hef ákveðið að styðja Bjarna Benediktsson í formannskjöri á landsfundi Sjálfstæðisflokksins eftir tvo mánuði. Mikilvægt er fyrir Sjálfstæðisflokkinn að stokka vel upp í forystusveit sinni á þeim tímamótum sem verða í stjórnmálum nú. Ég tel eðlilegast að þeir forystumenn sem leiddu flokkinn á undanförnum mánuðum og í aðdraganda og eftirmála bankahrunsins víki og kosin verði ný forysta sem geti litið fram á veginn án þess að vera of tengd fortíðinni.

Í kjölfar brotthvarfs Geirs H. Haarde, forsætisráðherra og formanns Sjálfstæðisflokksins, gefst sjálfstæðismönnum gott tækifæri til að velja fulltrúa annarrar kynslóðar og þeirra sem ekki hafa verið í forystusveit á umbrotatímum til forystu í flokknum. Ég hef verið þeirrar skoðunar um nokkuð skeið að Bjarni sé einn af framtíðarforingjum Sjálfstæðisflokksins og hann sé sterkasti fulltrúi hinna nýju tíma í flokknum.

Nú þegar full þörf er á endurnýjun víða, einkum í pólitíkinni, er mikilvægt að fulltrúar nýrra tíma stígi fram og sækist eftir forystunni. Mikilvægt er að nýta það tækifæri sem flokknum gefst núna, ekki aðeins til að endurnýja forystusveit sína í sem flestum kjördæmum landsins heldur og einnig í flokksforystunni.

Bjarni staðfestir framboð

Klækjabrögð og lélegt PR hjá Samfylkingunni

Ég er ekki hissa á að framsóknarmönnum hafi ofboðið klækjabrögðin og lélega PR-stöntið hjá Samfylkingunni síðustu dagana. Samfylkingarforystan gekk of langt og fór fram úr sjálfri sér, töldu að Framsókn myndi verða auðveld og voru farnir að undirbúa fjölmiðlashow áður en gengið hafði verið frá stjórnarmynduninni. Svona fer þegar menn gleyma sér í að sleikja upp kastljós fjölmiðlanna frekar en taka þátt í alvöru pólitík.

Hver átti hugmyndina að því að kynna nýju stjórnina við styttu Jóns Sigurðssonar? Sá hinn sami hlýtur að hafa labbað á hurð eða vegg einhversstaðar. Þvílíkt rugl.

Samfylking beitti klækjabrögðum

Biðin lengist eftir stjórnarmyndun

Þessi bið eftir vinstristjórn er farin að minna á Biðina eftir Godot. Mikið væri það nú gaman ef Jóhanna og Steingrímur myndu koma aftur að hljóðnemunum og tilkynna okkur að þetta sé nú allt í lagi, þetta sé bara rétt að fara að koma.

Án gríns, þessi stjórnarmyndun er hætt að vera fyndin meira að segja fyrir vinstrimenn. Þetta er bara pínlegt.

Hlé gert til að ræða málin

Erfið fæðing hjá nýrri ríkisstjórn

Upphafið á samstarfi vinstriflokkanna við Framsóknarflokkinn gefur ekki til kynna að mikil heilindi eða góður samstarfshugur sé á milli aðila. Fæðing stjórnarinnar hefur verið vandræðaleg og augljóst að vinstriflokkarnir töldu fyrirfram að Framsókn yrði auðveld og myndi ekki koma með nein skilyrði að borðinu. Forsætisráðherraefnið og fjármálaráðherraefnið virðast ekki hafa komið nægilega til móts við kröfur Framsóknar og flýtt sér of mikið til að geta örugglega komist að styttu Jóns Sigurðssonar svo hægt væri að eiga stund með fjölmiðlunum.

Eftir heitstrengingar um að stjórnarmyndun ætti ekki að taka langan tíma hefur Samfylkingin boðið þjóðinni upp á heila viku af stjórnleysi í landinu. Þeirra er ábyrgðin á því að heil vika hefur glatast í skynsamlegum aðgerðum á örlagatímum. Sé það rétt að málefnasamningurinn hafi verið almennt orðaður og ekki með neinum marktækum lausnum hlýtur það að vekja spurningar um að þar hafi aðeins verið hugað að fljótvirkum lausnum en ekki raunhæfum. Framsókn hefur því skotið tillögurnar niður.

Mér finnst samt Framsókn gera þetta vel og fagmannlega. Þeir hafa á fundum sínum sérfræðinga sem hafa greinilega hafnað plagginu sem sýndarmennsku og pólitískum sjónhverfingum að hætti vinstrimanna. Enginn getur dregið í efa heilindi Jóns Daníelssonar og Ragnars Árnasonar, síst af öllu vinstriflokkarnir, svo vel sé. Þetta þrátefli er því pínlegt fyrir vinstriflokkana að öllu leyti.

En mikilvægt er að lausn komi svo stjórnleysið í boði vinstriaflanna standi í sem stystan tíma. Þetta er varla boðlegt.

Stjórnin mynduð á morgun

Magnús hættir - mikil endurnýjun hjá Framsókn

Ákvörðun Magnúsar Stefánssonar um að sækjast ekki eftir þingmennsku áfram kemur ekki að óvörum. Ekki virðist mikil eftirspurn eftir því að þingmenn frá Halldórstímanum sitji áfram í þingsætum sínum eða verði í forystusveit flokksins. Búast má við nýrri ásýnd hjá flokknum um allt og væntanlega mun nýtt fólk leiða lista á vegum flokksins í nær öllum kjördæmum. Siv Friðleifsdóttir virðist sú eina sem muni halda áfram. Mikið er pískrað um að Valgerður Sverrisdóttir muni hætta þingmennsku í vor og gefa leiðtogastólinn eftir til Höskuldar eða Birkis Jóns.

Magnús hefur ekki verið einn af þeim sem tekist hafa harkalegast á um völd í Framsóknarflokknum og því er brotthvarf hans merkilegt á þeim forsendum. Hinsvegar er greinilega kallað eftir nýjum tímum í Framsókn og þeir sem hafa verið á sviðinu á árunum þegar flokkurinn hrundi og missti völdin eiga lítinn sem engan séns. Því er augljóst að við sjáum mikið af nýjum frambjóðendum á vegum flokksins og hann muni ferðast með lítið af byrðum fortíðarinnar í kosningabaráttunni.

Magnús Stefánsson hættir í stjórnmálum