Okkur vantar sameiningartákn á forsetastól

Ég sakna þess mjög á þessum erfiðu tímum að íslenska þjóðin á ekki sameiningartákn á forsetastóli þegar þess er mest þörf. Við höfum ekki átt traust sameiningartákn og leiðarljós í forsetaembættinu síðan Vigdís Finnbogadóttir var forseti Íslands. Rödd Vigdísar og boðskapur hennar hefur verið mikilvægt leiðarljós í þeim efnahagsþrengingum sem dynja á íslensku þjóðinni,

Mér hefur alltaf þótt vænt um Vigdísi og finnst mikils virði að hún tali til fólksins í landinu. Hún hefur mjög mikið fram að færa og hefur þann trausta styrkleika að njóta trausts og stuðnings allra - er hafin yfir dægurþrasið. Þó rúmur áratugur sé nú liðinn frá því að hún flutti frá Bessastöðum er Vigdís og verður alla tíð forseti í huga okkar allra.

Vigdís var sameiningartákn þjóðarinnar um langt skeið og er það í raun enn. Á þeim tímum þegar forseti Íslands, sem ætti að öllu eðlilegu að vera sameiningartákn þjóðarinnar, er ekki lengur traustsins verður og hefur farið svo illa úti í efnahagshruninu verður rödd Vigdísar enn meira virði.

Við getum treyst því að hún talar af visku og sannleika um stöðuna og hefur þann sess að vera hafin yfir þessar átakalínur - ein af fáum landsmönnum sem allir geta treyst til að tala einlægt og án þess að hefja sjálfa sig upp. Slíkt er og mikils virði.

Í dag, kvenréttindadaginn, opnaði heimasíða Vigdísar Finnbogadóttur. Hvet alla til að líta á hana.

Ólafur Ragnar heimsækir Grænland

Neyðarkall mannsins sem er að sökkva

Þetta myndband af húsarústunum á Álftanesi talar sínu máli. Sá sem þetta gerir er örvæntingarfullur og um leið að kalla eftir umræðu um stöðuna í samfélaginu. Honum tókst það heldur betur. Eftir að hafa séð viðtal við manninn sem rústaði húsinu er ekki annað að sjá en þetta sé venjulegur maður, sallarólegur en einbeittur, sem kallar eftir réttlæti og réttu uppgjöri við fortíðina. Þetta er neyðarkall, það sjá allir.

Biður nágranna afsökunar