Síðasta þyrlan farin af varnarsvæðinu

Það var söguleg stund í morgun á Keflavíkurflugvelli þegar að síðasta þyrlan á vegum Varnarliðsins fór burt. Þessi sögulegi tími bandaríska hersins hérlendis er að líða hratt undir lok þessar vikurnar. Þar hefur fækkað hratt síðustu mánuðina. Hálft ár er liðið frá einhliða ákvörðun Bandaríkjamanna um vistaskipti. Þar var illa komið fram af hálfu Bandaríkjamanna og leiðinleg endalok á löngu samstarfi. Mér finnst reyndar Bandaríkjamenn hafa komið fram með býsna ómerkilegum hætti í öllu ferlinu síðustu mánuðina og sérstaklega hvað varðar ratsjármálin. Þetta er ekki vinarhugur sem kemur fram í okkar garð allavega að þeirra hálfu.

Lengi hafði ég átt mér þann draum að fara inn á varnarsvæðið og komst því miður aldrei þangað meðan að allt var í blóma síns tíma. Tækifærið gafst loksins í júní þegar að við fjöldi SUS-ara vorum á Suðurnesjum og fengum passa inn á svæðið og leiðsögn undir forystu starfsmanns Íslenskra aðalverktaka. Það var mjög merkileg stund. Þá þegar var þetta eins og eyðibýli í villta vestrinu forðum daga. Ekki sála á ferli - aðeins sálræn þögn og tómarými allsstaðar. Húsin líflaus og engin stemmning. Það var meira að segja búið að loka veitingastaðnum sem við ætluðum á þarna á svæðinu.

Dauðinn var svo sannarlega uppmálaður þarna um allt. Merkileg stund. Þetta svæði var miklu umfangsmeira en mér hafði eiginlega allt að því órað fyrir. Þarna er mikið landrými og mikil tækifæri framundan sé rétt haldið á öllum málum. Það leiðir hugann að því að við fáum litlar sem engar fréttir af samningaviðræðum um framtíð mála. Herinn er svo gott sem farinn og enn vitum við sáralítið sem ekki neitt hreinlega um stöðuna eftir 1. október, þegar að teknísk endalok alls sem heitir Varnarliðið verður hér á landi. Spurningum þarf að svara finnst mér, þögnin er orðin glymjandi alvarleg.

Geir H. Haarde, forsætisráðherra og formaður Sjálfstæðisflokksins, hefur reyndar sagt í fjölmiðlum í dag að svara sé að vænta og samkomulags um framtíðarstöðu mála. Það er ekki seinna vænna segi ég og við öll sennilega á þeim degi þegar að síðasti táknræni máttur Varnarliðsins yfirgefur landið og í raun tíma þess lýkur. Það er ekkert þar eftir nema tóm hús og grafarþögn. Spurningum verður að svara. Ætla að vona að bráðlega fáum við að vita eitthvað meira en það hversu mikið spurningaflóðið vex dag frá degi.

Síðasta þyrlan fór í morgun