Persónuleg óvild á milli Hillary og Obama

Átökin á milli Barack Obama og Hillary Rodham Clinton um útnefningu demókrata í forsetakosningunum í nóvember er að verða sífellt persónulegri og harðskeyttari, nú þegar ljóst er að um einvígi þeirra er að ræða og John Edwards er úr leik. Óvildin er reyndar orðin svo mikil að þau heilsuðust ekki í þinghúsinu í gær er Bush forseti flutti síðustu stefnuræðu sína. Hillary heilsaði Ted Kennedy á meðan að Obama leit undan.

Um mikið er að tefla í forkosningum demókrata og mátti eiga von á að öllum brögðum yrði beitt þegar að liði á slaginn - þó hefur þetta farið lengra en svartsýnustu menn höfðu spáð. Minnir orðið nokkuð á skítkastið og áróðursmennskuna sem einkenndi slag Bush og McCain hjá repúblikunum árið 2000 - í þeim skilningi að þetta er vægðarlaus rimma þar sem ekkert er heilagt. Ekki aðeins hefur Obama tekist á við Hillary, heldur einnig Clinton forseta, og þar hafa þrumufleygar farið á milli. Svo virðist vera að skynsemin sé ekki beint með í för í demókrataslagnum.

Held að það megi fullyrða að ekki verða þau saman í framboði í nóvember fyrir demókrata hvort sem vinnur. Eftir allt sem á undan er gengið þessar vikurnar er óhugsandi að Hillary bjóði Obama varaforsetaútnefningu og Hillary mun ekki fara á framboðið með Obama, nái hann útnefningunni. Það er því ekki nema von að það sé viss kurr í demókrötum yfir því að sá frambjóðandinn sem tapar úr þessu fari í það mikla fýlu að hann dragi sína liðsheild út úr baráttunni og gæti með því auðveldað repúblikunum að halda Hvíta húsinu í fjögur ár. Ólgan þessa dagana er orðin svo harðskeytt að vonlítið er að sameiginlegt sögulegt framboð blökkumanns og konu verði niðurstaðan.

Þessi átök eru svo hatrömm að eðlilegt er að spyrja sig að því hvort að demókratar muni eftir allt saman auðvelda repúblikunum baráttuna, fari svo að McCain taki Flórída í dag, eins og flest bendir til, og raki saman fylgi á ofur-þriðjudegi, eins og sumir spá. McCain yrði frambjóðandi sem myndi sækja á miðjuna og baráttan við hann gæti orðið tvísýn fyrir demókrata, þó hann sé kominn á áttræðisaldurinn.

Verð þó að segja eins og er að mér finnst átök Hillary og Obama orðin nokkuð barnaleg. Ekki virðist mikil von til þess að þar verði fagmannlegra yfirbragð yfir átökunum. Það fer kannski að koma að því að þau spyrji sig að því hvort þessi hörðu átök og hin augljósa fýla sem er á milli þeirra skaði mest demókrata og vonir þeirra frekar en repúblikana.

Clinton og Obama þóttust ekki sjá hvort annað

Athugasemdir

[Fannar frá Rifi, 29.1.2008 kl. 17:03]

McCain yrði flottur sem forseti. Ég er ekki vissum að Hillary yrði hótinu betri heldur en Bush. Clinton gamli sýndi það nú að þegar þjóðinn horfði undan á yfirheyrslurnar yfir honum þá Jafnaði hann Serbíu við jörðu. Studdi ekki Hillary innrásina?

McCain gæti orðið svona Regan týpa og ég held að hann gæti átt í auðveldari samskiptum við Rússa heldur en Hillary eða Obama.

[Stefán Friðrik Stefánsson, 29.1.2008 kl. 17:09]

Fannar: Já, mér líst best á McCain. Tel líka orðið öruggt að hann nái útnefningunni. Ef hann tekur Flórída í kvöld tel ég þetta orðið nokkuð öruggt. Hann verður svona Reagan-týpa tel ég já, svona mildur en samt staðfastur stjórnmálamaður með reynslu og yfirvegun í embættið, enda hefur hann langa sögu að baki, bæði í stjórnmálum og í hernum og þekkir vel til.

sumahama: Það er alveg ljóst að þau fara ekki saman sem teymi í þessar kosningar. Það er búið mál með það. Held að margir demókratar séu hræddir um að hitinn milli þeirra sé orðinn of mikill að þar verði ekkert tjúnað niður. Sjáum allavega til, en þetta er það sem talað er um vestanhafs. Núningurinn milli þeirra hefur ekkert minnkað og hitinn á milli Clintons forseta og Obama er mjög áberandi.

mbk.

[Friðrik Jónsson, 29.1.2008 kl. 18:32]

Obama hefur nú reyndar oft verið að reyna að draga úr kraftinum á þessu, en íslenskir fjölmiðlar hafa ekki verið að sýna mikið af hinum fínni hliðum þessarar baráttu. Hann hefur margoft neitað að commenta og einungis beðið Clinton campaign um að segja ekki ósatt um sig og sínar skoðanir; sem því miður hefur aðeins of mikið verið gert af. Hann hefur einnig oft gert mikið úr því að draga fram að það sé mikilvægt að fólk muni fylkja sér bak við hvern sem vinnur demókratakosningarnar í mörgum ræðum sínum, og biður fólk oft að klappa fyrir Clinton. Meðal annars er ein aðalástæðan að Sen. Kennedy ákvað að styðja herra Obama er hversu mikið Clinton virðast vera að draga þessa baráttu niður í svaðið.

Játa það samt fyllilega að hann Obama virðist vera orðinn pirraður á þessu loksins, eins og sést með að vilja ekki heilsa Clinton. En ég held að það sé hægt að fyrirgefa þeim báðum það, bæði tvö baráttufólk mikið!

Ég hef aðeins of mikinn tíma í vinnunni, les oftast allar fréttir tengdar þessu á NY-Times, Washington Post og Reuters. Legg sterklega til að fólk sem hefur áhuga á framgangi mála í þessu skanni yfir það fljótt af og til - mjög skemmtilegir núansar í þessari keppni og gaman að lesa hvað þessi blöð hafa að segja. Oft mismunandi pólar á stöðunni.

Annars held ég að ef að Obama vinnur muni hann bjóða Janet Napolitano upp í dans - svo draumurinn um svartan mann og konu í framboði saman gæti orðið veruleiki, bara ekki þessa konu. Obama/Napolitano yrði mjög glæsilegur valmöguleiki á seðlinum, verð ég að segja.

[Haraldur Haraldsson, 29.1.2008 kl. 20:48]

Mitt álit á þessu ,er að betra væri að fru Clinton inni þetta,hún á mikið meir sigurlíkur á Mac Cain þegar upp er staðið/Halli gamli

[Fannar frá Rifi, 29.1.2008 kl. 22:06]

Obama sagði í gríni að Ophra ætti að verða vara forseti. þó að það hefði verið sagt í gríni eru held ég alveg ótrúlega margir í USA sem myndu fara á kjörstað bara því Ophra myndi segja það. USA er ekki neinn venjulegur staður.

Halli ég held að Hillary myndi eiga í stökustu vandræðum með McCain. Hann er gamall harðjaksl og var stríðfangi, Hillary studdi Bush í einu og öllu í Írak fyrir innrás. 

En það er samt sama hvern við viljum, við erum ekki að fara að kjósa.