Verðskuldaður heiður fyrir Sigurð og Þorstein

Sigurður Pálsson og Þorsteinn Þorsteinsson eiga íslensku bókmenntaverðlaunin sannarlega skilið. Það er aldrei gott að verðlauna svo öllum líki, en ég held að þetta val verði ekki umdeilt. Bók Sigurðar, Minnisbók, var ein af bestu bókunum á síðasta ári; mjög fersk og skemmtileg og skildi mikið eftir sig.

Stíll Sigurðar er rómaður - hef lesið verk hans af áhuga. Þessi bók veldur ekki vonbrigðum og færir honum nýja aðdáendur, með því besta sem hann hefur gert. Löngu tímabært að hann fái þessi verðlaun! Þorsteinn gerði vandað og traust rit um Sigfús Daðason, sem var eitt okkar fremsta skáld á tuttugustu öld, og skáldverk hans. Traust bók og góður minnisvarði um merkan mann.

Verð þó að viðurkenna að ég varð svolítið hissa að Vigdís Grímsdóttir vann ekki fyrir bókina um Bíbi, sem var besta ævisaga síðasta árs og mjög vinsæl, líka svo virkilega vel skrifuð; skrifuð af list og áhuga. Fangaði líka lesendur. Fyrirfram taldi ég hana standa sterkasta. Hún einhvern veginn stóð algjörlega upp úr þeim fjölda misgáfulegra ævisagna sem voru á markaðnum. Las Bíbi af áhuga eftir jólin og sá mest eftir því að hafa ekki fengið hana í jólagjöf, yndislega skrifuð.

Verst er þó að bestu skáldverk ársins voru ekki tilnefnd. Það var skandall að Himnaríki og helvíti, frábært bókmenntastórvirki Jóns Kalmans, og Sandárbókin, eftir Gyrði, voru ekki tilnefndar. Það er afleitt þegar að bestu verk hvers árs fá ekki tilnefningu og sess sem bestu bækur ársins með formlegum hætti og rýrir annars ágæt verðlaun. En af skáldverkunum sem voru tilnefnd stóð Sigurður einfaldlega upp úr, besta bókin.

Það er orðið lífseigt yfir því spjalli hvort verðlaunin séu úrelt og fókuseri í vitlausar áttir. Þetta eru góð verðlaun, en það rýrir þau að ekki eru bestu ritin tilnefnd og verið virkilega að verðlauna hið allra besta. Kannski þarf að víkka hópinn sem útnefnir bækurnar, þetta verði ekki vinahópur sem velur vissa velvildarvini og sleppir þeim sem standa fyrir utan eða tekur þá út sem hafa unnið áður.

Þetta eiga ekki að vera heiðursverðlaun, heldur verðlaun þar sem hið besta á að standa upp úr.

Sigurður og Þorsteinn fá bókmenntaverðlaun