Hillary sýnir vígtennurnar og pólitíska veiðieðlið

Það þarf ekki að koma að óvörum að Hillary Rodham Clinton hjóli í Barack Obama í aðdraganda forkosninganna í Ohio og Texas. Það er að duga eða drepast fyrir hana í þessari stöðu og öllum ljóst að það verður að slá í klárinn til að geta staðið næstu níu daga af sér og ná að sigra. Þar þarf að leggja undir.

Það er ekki valkostur fyrir Hillary að vera settleg og pólitískt krútt sem brosir framan í alla á þessum lokaspretti fyrir forkosningarnar sem ráða örlögum forsetaframboðs hennar. Hillary hefur barist árum saman fyrir því að fara í forsetaframboð, beið rétta tækifærisins, að hennar mati, og ætlaði að taka þetta með trompi. Barack Obama varð henni skeinuhættari keppinautur en henni óraði fyrir og baráttan er alvöru, ekkert fals eða óekta við hana.

Ég hef ekki séð Hillary bíta frá sér með öðrum eins bravúr mjög lengi. Reiði hennar er skiljanleg. Verið er að snúa út úr tillögum hennar og kosningabaráttumálum með frekar ódýrum hætti, greinilega ala Karl Rove og því eðlilegt að vopnin séu dregin fram. Þetta er jú barátta um Pennsylvaníu-stræti 1600, sjálft Hvíta húsið. Ekkert smotterí undir. Og í miðjum klíðum þess að veiðieðlið er sýnt er Hillary með tilfinninganæmar auglýsingar um sig í fylkjunum. Ætlar að keyra á þeim til loka.

Þetta er orðið að lykilbaráttu stjórnmálaferils Hillary. Þar er allt lagt undir og þar er sýnt að veiðieðlið er sannarlega enn til staðar hjá Clinton-hjónunum. Tap hennar yrði tap hans og því er teflt á tæpustu vöð og spilað djarft. Enda ekkert annað í boði fyrir þetta pólitíska par.

„Skammastu þín, Obama"

Athugasemdir

[Haraldur Haraldsson, 24.2.2008 kl. 17:55]

Maður stendur með sinni konu Hillary,enda konudagur i dag/Halli gamli