Glæfralegur hraðakstur

Í þriðja eða fjórða skiptið á örfáum dögum er ökumaður tekinn á manndrápshraða í umferðinni, nú eftir ævintýralegan flótta undan laganna vörðum rétt eins og fyrr í þessari viku í Hafnarfirði. Eins og ég hef svo margoft sagt er þetta ekkert annað en manndrápsakstur, ökumaðurinn setur sjálfan sig í lífshættu með slíku aksturslagi og er um leið með beint tilræði við aðra ökumenn í umferðinni. Þrátt fyrir öll þessi mál æ ofan í æ virðast aðrir ekki læra sína lexíu.

Veit ekki hvað ökumenn sem taka ákvörðun um að taka slíka rússneska rúllettu í umferðinni fyrir sjálfa sig og aðra eru að hugsa. Væntanlega er ekki mikil vitglóra eftir hjá þeim sem geysast af stað af slíku hugsunarleysi. Verst af öllu er að þrátt fyrir fjölda þessara mála sé alltaf nóg af þeim sem hugsa ekkert um afleiðingar hraðaksturs og taka áhættuna fyrir sig og aðra í umferðinni.

Dapurlegt er að þrátt fyrir allar auglýsingarnar um hraðakstur læri fólk aldrei af reynslunni, enda varla heillaríkt að taka þessa áhættu.

Mældur á 212 km hraða; reyndi að stinga af

Athugasemdir

[Jens Guð, 11.7.2008 kl. 22:21]

  Ég er á sextugsaldri og keyri á löglegum hraða.  Hinsvegar hugsa ég til þess með hryllingi þegar ég var 17 - 18 ára.  Þá átti ég stóran bandarískan dreka og ók iðulega á 150 - 160 km hraða.  Þetta var á tímum malarveganna.

  Ég var svo óþroskaður og heimskur að ég hugsaði einfaldlega ekki út í þann möguleika að eitthvað gæti farið úrskeiðis.  Það var ekki fyrr en ég fór að eignast börn sem ég þroskaðist nóg til að átta mig á að ofsaakstur er lífshættulegur. 

  Ég hef grun um að þetta eigi við um mörg ungmenni:  Að þau sé of óþroskuð og heimsk til að átta sig á alvöru málsins. 

[Anna (IP-tala skráð) 11.7.2008 kl. 23:15]

Er þá ekki tími kominn til að endurskoða bílprófsaldurinn ?

[Gísli Sigurðsson, 11.7.2008 kl. 23:50]

Sonur minn sem er búinn að vera með ökuskírteini í rúmlega 2 mánuði var á leið frá Reykjavík til Keflavíkur þegar þetta hjól skaust fram úr honum og rétt á eftir lögreglubíll með blikkandi ljós. Hjólið var á þvílíkum hraða að drengurinn hefur aldrei séð annað eins. Hann sá hvorki tangur né tetur af hvorugu aftur fyrr en búið var að góma kauða rétt við Fitjarnar í Njarðvík.