Tæpt var það... en hafðist hjá landsliðinu

Mér fannst íslenska landsliðið heppið með að ná jafntefli við Egypta. Liðið var undir meginpart leiksins og stefndi lengst af í háðuglegan ósigur fyrir botnliðinu í riðlinum. Þetta hafðist á síðustu sekúndunum en ekkert meira en það. Þetta voru viss vonbrigði fyrir landsmenn eftir ágætis kafla í leik liðsins, en vörnin var meira og minna í rusli í leiknum.

Liðið hefur tekið miklar dýfur í leik sínum og varla við öðru að búast en að þjóðin taki þær dýfur með liðinu, enda er liðið stolt okkar á sigurstundum og bömmerinn í vonbrigðum liðsins fylgja þjóðinni. Mestu skiptir nú að fá góðan andstæðing í átta liða úrslitunum og vonandi tekst að komast í undanúrslitin og spila til verðlauna.

En þetta var allavega spennandi leikur og það er mest um vert að þjóðin fylgi liðinu, meira að segja með andvökunóttum á kínverskum tíma. En ég er viss um að stór hluti þjóðarinnar hafi reynt að kalla yfir höfin til liðsins og þar hafi einkum vörnin verið skotspónninn.

Vörnin var veikasti hlekkur liðsins og þar er ástæða þess að sigur náðist ekki. Þetta hafðist fyrir horn, enda hefði tap fyrir Egyptum verið mjög vandræðalegt, einkum eftir að liðið tók Rússa og Þjóðverja.

Aftur gerði Ísland jafntefli