23.10.2008 | 13:20
Útrásargullkorn frá viðskiptaráðherra
Þetta skrifaði Björgvin G. Sigurðsson, viðskiptaráðherra, á vef sinn bjorgvin.is fyrir tæpum þrem mánuðum. Vefnum hefur nú verið lokað. Þetta eru sannarlega útrásargullkorn.
"5. ágúst 2008
Þegar KB banki opnaði útibú í Lúxemborg fyrir nokkrum árum óraði líklega engan fyrir því hve vel íslensku fjármálafyrirtækjunum ætti eftir að ganga við að hasla sér völl á erlendri grundu. Ævintýralega vel er kannski rétta orðið yfir það.
Kjarkur, þor og góð þekking íslensku útrásarmannanna skilaði meiri árangri hraðar við fjárfestingar erlendis en hægt var að sjá fyrir og víkingurinn hefur vakið athygli á alþjóðavísu. Ekki síst þegar lagt er saman við aðra útrás Íslendinga erlendis í verslun, iðnaði og þjónustu ýmiskonar.
Auðvitað skortir ekki úrtölur eða þá sem telja sig knúna til að tala útrás og fjárfestingarævintýri Íslendinga erlendis niður. Þannig eru nú hlutirnir einu sinni og því er það mikilvægt nú þegar hægir tímabundið á útrásinni vegna þrenginga á erlendum mörkuðum að halda frábærum árangri þessara flaggskipa atvinnulífsins okkar ríkulega til haga. Þetta eru okkar voldugustu fyrirtæki og nokkrar af helstu undirstöðum efnahagskerfis okkar til lengri tíma.
Í árslok 2006 má ætla að hlutdeild fjármálafyrirtækja hafi numið um 10% af landsframleiðslu og verðmæti útflutnings þekkingar og þjónustu um 60 milljörðum. Í fyrra komu 52% af tekjum viðskiptabankanna erlendis frá og þótt erlendar tekjur vátryggingafélaga séu enn ekki svipur hjá sjón miðað við viðskiptabankanna stefnir þróunin þar í sömu átt. Þessar staðreyndir sýna svo ekki verður um villst að útrás sjármálageirans hefur orðið afgerandi þýðingu í okkar efnahagslífi.
Íslensku bankarnir hafa sums staðar sætt nokkurri gagnrýni undanfarið erlendis. Sérstaklega fyrir að vera ekki nógu burðugir og um of háðir skammtímafjármögnun. Um forsendur gagnrýninnar sem skapaðist vorið 2006 hefur verið fjallað um rækilega, meðal annars af Fredirik Mishkin og Tryggva Þór Herbertssyni. Niðurstaðan er sú að gagnrýnin var að verulegu leiti tilhæfulaus. Hinsvegar var ljóst að bankarnir þyrftu að fjármagna sig betur og til lengri tíma og að koma þyrfti betur á framfæri upplýsingum um rekstur þeirra.
Samskonar gagnrýnir skýtur upp kollinum á nú í kjölfar þeirrar lausafjárkreppu sem kennd er við undirmálslán. Hún er þó ekki einskorðuð við íslenska banka, þar sem vandinn er alþjóðlegur.Athygli vekur þó að háværasta gagnrýnin kemur frá samkeppnisaðilum bankanna á erlendum vettvangi. Löngum hafa sérfræðingar Danske bank haft horni síðu íslensku bankanna en fyrir skemmstu bættust Finnskir bankamenn í grátkórinn.
Aðstoðarmenn Nordea í Finnlandi, Markku Pohojla, gefur til dæmis opinberlega í skyn að íslensku bankarnir munu fljótlega lenda í miklum vandræðum. Hann gengur jafnvel svo langt að gera því skóna að íslensku bankarnir verði ekki til staðar eftir nokkra mánuði. Þessi stóru orð finnska bankamannsins byggja ekki á neinni greiningu á íslensku bönkunum. Nýleg ítarleg úttekt á stöðu þeirra og íslenska fjármálakerfisins alls, eftir þá Friðrik Má Baldursson og Richard Portes, gefur til að mynda ástæðu til að ætla að staðan tiltölulega góð í alþjóðlegu tilliti.
Gagnrýnin hlýtur því að skoðast í því samhengi að a.m.k. tveir íslenskir bankar, Glitnir og Kaupþing, hafa hafi sókn inn á markað fyrir sparifé í Finnlandi, með svipuðum hætti og Landsbankinn hefur áður gert í Bretlandi. Þessi markaðssókn kemur sér vitanlega illa fyrir Nordea sem til þessa hefur ekki treyst sér til að bjóða jafn góð kjör og íslensku bankarnir bjóða.
Ásakanir þessar eru alvarlegar þar sem þær beinast einnig að íslenskum eftirlitsaðilum, sérstaklega Fjármálaeftirlitinu en einnig að hluta Seðlabankanum. Ítarleg greining þessara tveggja lykilstofnanna gefa ekkert annað til kynna en að íslensku bankakerfið sé mjög stöndugt.
Í ofanálag eru innlán Finna í íslenskum bönkum tryggð með innistæðutryggingum. Að því leiti til sem finnskar reglur þar að lútandi veita betri réttindi en íslenkar myndu bankar bæta tjón sparifjáreigenda ef svo ólíklega vildi til að einhverjir bankar kæmust í lausafjárskort.Því er rétt að halda því til haga sem rétt er þegar reynt er að kasta rýrð á fjármálastofnanir okkar þegar kreppir að.
Til að fara yfir stöðuna og til að efla samvinnu stjórnvalda og fjármálafyrirtækja um fjárfestingar erlendis mun Viðskiptaráðuneytið kalla til fundar með Samtökum fjármálafyrirtækja og Viðskiptaráðs í janúar. Ætlunin er að skapa varanlegan vettvang fyrir slíkt samstarf og verður janúarfundurinn fyrsta skrefið í þá átt."
"5. ágúst 2008
Þegar KB banki opnaði útibú í Lúxemborg fyrir nokkrum árum óraði líklega engan fyrir því hve vel íslensku fjármálafyrirtækjunum ætti eftir að ganga við að hasla sér völl á erlendri grundu. Ævintýralega vel er kannski rétta orðið yfir það.
Kjarkur, þor og góð þekking íslensku útrásarmannanna skilaði meiri árangri hraðar við fjárfestingar erlendis en hægt var að sjá fyrir og víkingurinn hefur vakið athygli á alþjóðavísu. Ekki síst þegar lagt er saman við aðra útrás Íslendinga erlendis í verslun, iðnaði og þjónustu ýmiskonar.
Auðvitað skortir ekki úrtölur eða þá sem telja sig knúna til að tala útrás og fjárfestingarævintýri Íslendinga erlendis niður. Þannig eru nú hlutirnir einu sinni og því er það mikilvægt nú þegar hægir tímabundið á útrásinni vegna þrenginga á erlendum mörkuðum að halda frábærum árangri þessara flaggskipa atvinnulífsins okkar ríkulega til haga. Þetta eru okkar voldugustu fyrirtæki og nokkrar af helstu undirstöðum efnahagskerfis okkar til lengri tíma.
Í árslok 2006 má ætla að hlutdeild fjármálafyrirtækja hafi numið um 10% af landsframleiðslu og verðmæti útflutnings þekkingar og þjónustu um 60 milljörðum. Í fyrra komu 52% af tekjum viðskiptabankanna erlendis frá og þótt erlendar tekjur vátryggingafélaga séu enn ekki svipur hjá sjón miðað við viðskiptabankanna stefnir þróunin þar í sömu átt. Þessar staðreyndir sýna svo ekki verður um villst að útrás sjármálageirans hefur orðið afgerandi þýðingu í okkar efnahagslífi.
Íslensku bankarnir hafa sums staðar sætt nokkurri gagnrýni undanfarið erlendis. Sérstaklega fyrir að vera ekki nógu burðugir og um of háðir skammtímafjármögnun. Um forsendur gagnrýninnar sem skapaðist vorið 2006 hefur verið fjallað um rækilega, meðal annars af Fredirik Mishkin og Tryggva Þór Herbertssyni. Niðurstaðan er sú að gagnrýnin var að verulegu leiti tilhæfulaus. Hinsvegar var ljóst að bankarnir þyrftu að fjármagna sig betur og til lengri tíma og að koma þyrfti betur á framfæri upplýsingum um rekstur þeirra.
Samskonar gagnrýnir skýtur upp kollinum á nú í kjölfar þeirrar lausafjárkreppu sem kennd er við undirmálslán. Hún er þó ekki einskorðuð við íslenska banka, þar sem vandinn er alþjóðlegur.Athygli vekur þó að háværasta gagnrýnin kemur frá samkeppnisaðilum bankanna á erlendum vettvangi. Löngum hafa sérfræðingar Danske bank haft horni síðu íslensku bankanna en fyrir skemmstu bættust Finnskir bankamenn í grátkórinn.
Aðstoðarmenn Nordea í Finnlandi, Markku Pohojla, gefur til dæmis opinberlega í skyn að íslensku bankarnir munu fljótlega lenda í miklum vandræðum. Hann gengur jafnvel svo langt að gera því skóna að íslensku bankarnir verði ekki til staðar eftir nokkra mánuði. Þessi stóru orð finnska bankamannsins byggja ekki á neinni greiningu á íslensku bönkunum. Nýleg ítarleg úttekt á stöðu þeirra og íslenska fjármálakerfisins alls, eftir þá Friðrik Má Baldursson og Richard Portes, gefur til að mynda ástæðu til að ætla að staðan tiltölulega góð í alþjóðlegu tilliti.
Gagnrýnin hlýtur því að skoðast í því samhengi að a.m.k. tveir íslenskir bankar, Glitnir og Kaupþing, hafa hafi sókn inn á markað fyrir sparifé í Finnlandi, með svipuðum hætti og Landsbankinn hefur áður gert í Bretlandi. Þessi markaðssókn kemur sér vitanlega illa fyrir Nordea sem til þessa hefur ekki treyst sér til að bjóða jafn góð kjör og íslensku bankarnir bjóða.
Ásakanir þessar eru alvarlegar þar sem þær beinast einnig að íslenskum eftirlitsaðilum, sérstaklega Fjármálaeftirlitinu en einnig að hluta Seðlabankanum. Ítarleg greining þessara tveggja lykilstofnanna gefa ekkert annað til kynna en að íslensku bankakerfið sé mjög stöndugt.
Í ofanálag eru innlán Finna í íslenskum bönkum tryggð með innistæðutryggingum. Að því leiti til sem finnskar reglur þar að lútandi veita betri réttindi en íslenkar myndu bankar bæta tjón sparifjáreigenda ef svo ólíklega vildi til að einhverjir bankar kæmust í lausafjárskort.Því er rétt að halda því til haga sem rétt er þegar reynt er að kasta rýrð á fjármálastofnanir okkar þegar kreppir að.
Til að fara yfir stöðuna og til að efla samvinnu stjórnvalda og fjármálafyrirtækja um fjárfestingar erlendis mun Viðskiptaráðuneytið kalla til fundar með Samtökum fjármálafyrirtækja og Viðskiptaráðs í janúar. Ætlunin er að skapa varanlegan vettvang fyrir slíkt samstarf og verður janúarfundurinn fyrsta skrefið í þá átt."
Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 13:21 | Facebook
Athugasemdir
Viðskiptaráðherra hefur því miður ekki tíma til að standa í bloggskriftum. Það á greinilega ekki við um dómsmálaráðherra sem frekar skaðar stöðu mála með skrifum sínum. Ertu ekki sammála því? Annars eru nokkur gullkorn af heimasíðu hans:
http://bjorn.blog.is/blog/bjorn/entry/589713/ : Evruaðild - Guðnaráð - nýfrjálshyggja.
Í ljósi vandræðagangsins innan Evrópusambandsins (ESB), eftir að Írar höfnuðu Lissabon-sáttmálanum, er sérkennilegt að fylgjast með ákafa þeirra hér á landi, sem telja þjóðinni einkum til heilla að gangast undir Brussel-veldið, helst strax á morgun, og afsala okkur efnahagsstjórn í hendur þess. Nú hefur Félag íslenskra stórkaupmanna kynnt bænaskrá í þessa veru með opnu bréfi til forsætisráðherra og utanríkisráðherra, sem birt er í heilsíðuauglýsingu í Morgunblaðinu 12. júlí.
og... http://www.bjorn.is/pistlar//nr/4522 um nýfrjálshyggjuna. Hvernig finnst mönnum þetta í haustljósinu?
Gísli Baldvinsson (IP-tala skráð) 23.10.2008 kl. 14:08
Hvað finnst þér um þessi skrif Gísli? Finnst þér þetta ekki vandræðaleg skrif frá viðskiptaráðherra sjálfum, yfirmanni bankamála í landinu? Við erum ekki að tala um Jón úti í bæ.
Síðan hvenær ákvað Björgvin að ekki væri tími til að blogga. Hann bloggaði alveg fram að hruni bankanna og ákvað að halda bloggskrifum áfram eftir að hann varð ráðherra.
Stefán Friðrik Stefánsson, 23.10.2008 kl. 14:45
Athugasemd mín (ekki komment) er aðallega ein:
Þakkir fyrir þarfa upprifjun á vefskrifum Björgvins í Skarði.
Þar fyrir utan tel ég að höfundur þyrfti að taka sig á í umgengni við íslenska tungu og rökvísi málsins. Nokkur dæmi úr skrifum síðustu daga:
21.10.2008 | 00:37
Hverjum hefði órað fyrir því fyrir nokkrum árum (hverjum?)
orðspor þjóðarinnar er farið í gambli þeirra sem héldu utan um alla sjóðina (gamball-gaffall?)
21.10.2008 | 11:22
tel ég að samskipti þjóðanna séu fyrir bí um langt skeið (bí-bí?)
durturinn Gordon Brown hafi styrkst í sessi (durtur?)
21.10.2008 | 13:57
vildi alveg örugglega komast til læknis (örugg um?)
fréttir úr samfélaginu eru alveg nauðsynlegar (alveg-alveg?)
21.10.2008 | 14:19
Verkefni Finns hjá Kaupþing[-i?] verður mikið og erfitt, enda verður talsvert verkefni að koma bankanum af stað (verkefni-verkefni?)
þurfa nýtt upphaf, ekki afturhvarf til nýlegrar fortíðar (nýlegt-nýtt?)
21.10.2008 | 17:44
Við þurfum að stokka okkur vel upp eftir þetta hrun (stokk-hrun?)
22.10.2008 | 00:07
Hverjum hefði órað fyrir því að svona myndi fara (hverjum?)
skýjaborgin reyndist of háleit er á hólminn kom (háleit borg á hólmi?)
22.10.2008 | 15:00
hafa oft misst yfirsjón á lykilmálum (yfirsjón?)
22.10.2008 | 15:24
Þeir sem áttu þennan bissness verða að taka skellinn með sínum karakter (bissness-karakter?)
22.10.2008 | 16:22
fagmannlega af þessu staðið (af?)
22.10.2008 | 18:20
við erum ekki úrþvætti heimsins (heldur?)
22.10.2008 | 22:12
Þjóðin er undir nú (Drottins forsjá?)
23.10.2008 | 00:28
Slíkt fall yrði skipbrot (fall-brot?)
23.10.2008 | 13:00
hafa Egill Helgason og Sigmar Guðmundsson verið mjög beittir en þeir hafa komið með beittar og þarfar spurningar (beittir-beittar?)
Ásmundur Hafliðason (IP-tala skráð) 23.10.2008 kl. 17:57
Verð að setja þetta hér inn svona til mótvægis. Tek það fram að þetta er tekið af dv.is (líklega telst það baugsmiðill):
Á ársfundi Útflutningsráðs þann 18. apríl 2005 sagði Davíð meðal annars í ræðu sinni: „Útrás íslenskra fyrirtækja er mikið ánægjuefni. Hún hefur víða vakið verðskuldaða athygli og fært heim sanninn um að okkur Íslendingum eru flestir vegir færir.“
Eftir að Davíð lýsti því yfir í Kastljósinu að hann hefði aldrei verið sérlegur aðdáandi útrásarinnar fóru ýmsir bloggarar að taka saman ummæli hans. Guðmundur Magnússon sagnfræðingur rifjar upp á bloggsíðu sinni ummæli Davíðs í fyrirlestri sem hann flutti á fundi í the American Enterprise Institute í Washington í janúar árið 2004.
Þar mærði Davíð útrásina og sagði að bankarnir væru nú betur stæðir til þess að styðja íslenskt viðskiptalíf og að þeir hefðu stækkað mikið erlendis. „Þetta er mjög jákvæð þróun, sem sýnir án nokkurs vafa þann gífurlega kraft sem leystur er úr læðingi þegar ríki ákveður að treysta einstaklingunum og veita þeim athafnafrelsi,“ sagði Davíð þá.
Mér sýnist sem sagt að Davíð hafi nú aðeins tekið þátt í söngnum þó hann sé að sverja það af sér þessa dagana.
Gísli Sigurðsson, 23.10.2008 kl. 21:17
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.